< Salmenes 120 >
1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
Lungkham na leh lung gim na kato tengleh Yahweh Pakai kom kalhutjin ahileh Aman kataona asangjin ahi.
2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
O Yahweh Pakai in mijoubol ho a konleh milepche ho a kon in neihuhdoh'in.
3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
Oh lepchena leigui mangcha ho, Elohim Pathen in nangho ipi na louvin tem? Aman nachunga engbolna ichan gei in apunsahbe dem?
4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
Nangma thalchang hemtah a naki sunding chuleh meihol sapehpoh naki desah ding ahi.
5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
Gamlatah Meshach lah'a ka chenchu kadanave, gamlatah Kedar ponbuh a ka chenchu ka thohlel ngeije,
6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
Keima chamna deilah'a kachenhi kakhoplheh jengtai,
7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.
Keiman chamna kahol in, ahinlah keiman chamna thu kaseipou pouleh amahon gal bou adeijiu ve.