Salmenes 120

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

Sa akong kalisdanan mitu-aw ako kang Jehova, Ug iyang gitubag ako.

2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

Luwasa ang akong kalag, Oh Jehova, gikan sa mga ngabil nga bakakon, Ug gikan sa dila nga malimbongon

3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

Unsa ba ang igahatag kanimo, ug unsa ba ang dugang nga pagabuhaton kanimo, Ikaw dila nga malimbongon?

4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

Mga mahait nga udyong sa gamhanan, Nga adunay mga baga sa enebro.

5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

Alaut ako, nga milangyaw ako sa Mesech, Nga nagapuyo ako sa mga balong-balong sa Kedar!

6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

Dugay na nga nagpuyo ang akong kalag Uban kaniya nga nagadumot sa pakigdait.

7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

Ako uyon sa pakigdait: Apan kong ako mosulti, (sila) alang sa pakiggubat.