Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
(Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
(Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
(Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
(Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
(Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
: (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
(Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
(Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
(Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
(Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
(Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
(Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
(Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
(Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
(Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
(Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
(Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
(Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
(Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
(Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
(Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
(Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
