Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Nhyira nka wɔn a wɔn akwan yɛ pɛ na wɔnante sɛdeɛ Awurade mmara kyerɛ.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Nhyira nka wɔn a wɔkora nʼahyɛdeɛ, na wɔfiri wɔn akoma nyinaa mu hwehwɛ no.
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Wɔnnyɛ mfomsoɔ biara; na wɔnam nʼakwan so.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Woayɛ nkyerɛkyerɛ pa ato hɔ a ɛsɛ sɛ wɔdi so pɛpɛɛpɛ.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Ao sɛ mʼakwan bɛyɛ tee sɛdeɛ wo ɔhyɛ nsɛm no teɛ.
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Sɛ mehwɛ wʼahyɛdeɛ no a ɛnneɛ, anka mʼanim rengu ase.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Mede akoma a emu teɛ bɛkamfo wo ɛberɛ a meresua wo mmara a ɛtene no.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Mɛdi wo ɔhyɛ nsɛm so; na nnya me korakora.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
Aberanteɛ bɛyɛ dɛn na nʼakwan ho ate? Ɛsɛ sɛ ɔdi wʼasɛm so.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Mede mʼakoma nyinaa hwehwɛ wo; mma me mmane mfiri wo mmaransɛm ho.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Mede wʼasɛm asie mʼakoma mu sɛdeɛ merenyɛ bɔne ntia wo.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Ao Awurade, nkamfo wɔ wo; kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Mede mʼano ka mmara a ɛfiri wʼanomu nyinaa.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Mʼani gye sɛ medi wʼahyɛdeɛ so te sɛdeɛ obi anigye ahonya bebree ho no.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Medwendwene wo nkyerɛkyerɛ ho na mehwehwɛ wʼakwan mu.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Mʼani gye wo ɔhyɛ nsɛm ho; na merentoto wʼasɛm ase.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Yɛ wo ɔsomfoɔ yie; na matena ase adi wʼasɛm so.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Bue mʼani na menhunu anwanwadeɛ a ɛwɔ wo mmara no mu.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Meyɛ ɔnanani wɔ asase so; mfa wo mmaransɛm no nhinta me.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Me kra tɔ baha ɛberɛ biara wɔ wo mmara ho anigyina enti.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Woka ahantanfoɔ anim, wɔn a wɔadome wɔn, na wɔmane firi wo mmaransɛm ho no.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Yi kasatia ne animtiabuo firi me mu, ɛfiri sɛ medi wʼahyɛdeɛ so.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Ɛwom sɛ sodifoɔ hyia di me ho nsekuro, nanso wo ɔsomfoɔ bɛdwendwene wo ɔhyɛ nsɛm ho.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Wʼahyɛdeɛ yɛ mʼanigyedeɛ na ɛyɛ me fotufoɔ.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Woabrɛ me ase ma meda mfuturo mu. Kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wʼasɛm no teɛ.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Mesesee mʼakwan na wogyee me so; kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Ma mente deɛ ɛwɔ wo nkyerɛkyerɛ mu ase; na mɛdwendwene wʼanwanwadeɛ ho.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Awerɛhoɔ ama me ɔkra atɔ baha; hyɛ me den sɛdeɛ wʼasɛm no kyerɛ.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Yi me firi nnaadaa akwan so; na fa wo mmara so dom me.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Mafa nokorɛ kwan no so; mede mʼakoma adi wo mmara akyi.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Ao Awurade, mekura wo nkyerɛkyerɛ mu denden mma mʼanim ngu ase.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Metu mmirika wɔ wo mmaransɛm kwan no so, ɛfiri sɛ wama mʼakoma atɔ me yam.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
Kyerɛkyerɛ me, Ao Awurade, na menni wo ɔhyɛ nsɛm so, na mɛdi so akɔsi awieeɛ.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Ma me nteaseɛ, na mɛdi wo mmara so, na mede mʼakoma nyinaa bɛdi so.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Kyerɛ me wo mmaransɛm kwan no na ɛhɔ na menya anigyeɛ.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Dane mʼakoma kɔ wʼahyɛdeɛ ho na ɛmfiri pɛsɛmenkomenya ho.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Yi mʼani firi nneɛma hunu so; na kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wʼasɛm teɛ.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Di ɛbɔ a woahyɛ wo ɔsomfoɔ no so, na wasuro wo.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Yi animguaseɛ a ɛbɔ me hu no firi hɔ, ɛfiri sɛ wo mmara yɛ papa.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Mʼani agyina wo nkyerɛkyerɛ no! Kyɛe me nkwa so wɔ wo tenenee mu.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Ao Awurade, ma wo dɔ a ɛnsa da no mmra me so, wo nkwagyeɛ no sɛdeɛ wo bɔhyɛ no teɛ.
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
Afei, mɛbua deɛ ɔyi me ahi no, ɛfiri sɛ mewɔ wʼasɛm mu ahotosoɔ.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Nyi nokwasɛm no mfiri mʼanom, ɛfiri sɛ mʼanidasoɔ wɔ wo mmara mu.
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Mɛdi wo mmara so ɛberɛ biara akɔsi daa apem.
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Mede ahofadie bɛnante ɛfiri sɛ mahwehwɛ wo nkyerɛkyerɛ.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Mɛka wʼahyɛdeɛ ho asɛm wɔ ahemfo anim na mʼanim rengu ase,
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
ɛfiri sɛ mʼani gye wo mmaransɛm ho na medɔ no.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Mede anidie ma wo mmaransɛm a medɔ no, na medwendwene wo ɔhyɛ nsɛm ho.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Kae asɛm a woaka akyerɛ wo ɔsomfoɔ, ɛfiri sɛ woama me anidasoɔ.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Mʼawerɛkyekyerɛ wɔ mʼamanehunu mu ne sɛ: Wo bɔhyɛ kyɛe me nkwa so.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Ahantanfoɔ bu me animtia bebree, nanso mennane mfiri wo mmara ho.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Ao Awurade mekae wo tete mmara no, na menya awerɛkyekyerɛ wɔ mu.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Abufuo hyɛ me ma, ɛsiane amumuyɛfoɔ a wɔapo wo mmara enti.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Wo ɔhyɛ nsɛm yɛ me dwom tiban wɔ baabiara a mesoɛ.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Ao Awurade, anadwo mekae wo din, na mɛdi wo mmara so.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Yei ne adeɛ a meyɛ da biara, medi wo nkyerɛkyerɛ so.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Ao Awurade, wone me kyɛfa; mahyɛ bɔ sɛ mɛdi wo nsɛm so.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Mede mʼakoma nyinaa ahwehwɛ wo; hunu me mmɔbɔ sɛdeɛ wo bɔhyɛ no teɛ.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Madwene mʼakwan ho na madane mʼanammɔntuo akyerɛ wʼahyɛdeɛ.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Mɛyɛ ntɛm, merentwentwɛn sɛ mɛdi wo mmaransɛm soɔ.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Ɛwom sɛ amumuyɛfoɔ de ahoma kyekyere me nanso me werɛ remfiri wo mmara.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Ɔdasuom, mesɔre de wʼaseda ma wo wo mmara a ɛtene enti.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Meyɛ wɔn a wɔsuro woɔ nyinaa adamfo, wɔn a wɔdi wo nkyerɛkyerɛ soɔ nyinaa.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Ao Awurade, wʼadɔeɛ ahyɛ asase so ma; kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Wo ne wo ɔsomfoɔ nni no yie sɛdeɛ wʼasɛm teɛ, Ao Awurade.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Kyerɛkyerɛ me nimdeɛ ne atemmuo pa, ɛfiri sɛ megye wo mmaransɛm no di.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Ansa na merebɛhunu amane no, mefomm ɛkwan, na seesei deɛ, medi wʼasɛm so.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Woyɛ, na deɛ woyɛ nso yɛ; kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Ahantanfoɔ de atorɔ afɔre me ho, nanso mede mʼakoma nyinaa di wo nkyerɛkyerɛ so.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Wɔn akoma yɛ den na wɔnni tema, nanso mʼani gye wo mmara ho.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Ɛyɛ sɛ mehunuu amane sɛdeɛ mɛsua wo ɔhyɛ nsɛm.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Mmara a ɛfiri wʼanomu no som bo ma me sene dwetɛ ne sikakɔkɔɔ mpempem.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Wo nsa na ɛbɔɔ me na ɛnwonoo me; ma me nteaseɛ a mede bɛsua wo mmaransɛm.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Sɛ wɔn a wɔsuro wo no hunu me a, ma wɔn ani nnye, ɛfiri sɛ mede mʼanidasoɔ ahyɛ wʼasɛm mu.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
Ao Awurade, menim sɛ wo mmara tene, na nokorɛdie mu na woatwe mʼaso.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Ma wʼadɔeɛ a ɛnsa da nkyekyere me werɛ sɛdeɛ ɛbɔ a woahyɛ wo ɔsomfoɔ no teɛ.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Ma wʼayamhyehyeɛ mmra me so, na mennya nkwa, ɛfiri sɛ mʼani ka wo mmara ho.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Ma ahantanfoɔ ani nwu wɔ bɔne a wɔyɛɛ me, nanso, mɛdwendwene wo nkyerɛkyerɛ ho.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Ma wɔn a wɔsuro wo no mmra me nkyɛn, wɔn a wɔte wo mmara ase no.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Ma mʼakoma nnya bembuo wɔ wo ɔhyɛ nsɛm ho, na mʼanim angu ase.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
Wo nkwagyeɛ ho anigyina ama me ɔkra atɔ baha, nanso mede mʼanidasoɔ ahyɛ wʼasɛm mu.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Mahwɛ wo bɔhyɛ anim ama mʼani abu; meka sɛ, “Da bɛn na wobɛkyekyere me werɛ?”
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Ɛwom sɛ mete sɛ nsã kotokuo a ɛsɛn wisie ano deɛ, nanso me werɛ remfiri wo ɔhyɛ nsɛm.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Wo ɔsomfoɔ ntwɛn nkɔsi da bɛn? Da bɛn na wobɛtwe wɔn a wɔtaa me no aso?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Ahantanfoɔ atu amena de asum me afidie, a ɛne wo mmara bɔ abira.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Wo mmaransɛm nyinaa mu wɔ ahotosoɔ; boa me ɛfiri sɛ nnipa teetee me kwa.
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Ɛkaa kakra bi na wɔyi me firi asase so, nanso mennyaa wo nkyerɛkyerɛ so die.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wʼadɔeɛ teɛ, na mɛdi nkyerɛkyerɛ a ɛfiri wʼanomu no so.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Ao Awurade, wʼasɛm no tim hɔ daa; ɛgyina hɔ pintinn wɔ ɔsorosoro.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Wo nokorɛdie kɔ so wɔ awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu; wode asase sii hɔ, na ɛtim hɔ.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
Wo mmara wɔ hɔ bɛsi ɛnnɛ, na nneɛma nyinaa som wo.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Sɛ mʼani anka wo mmara no ho a, anka mʼamanehunu akum me.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Me werɛ remfiri wo nkyerɛkyerɛ no, ɛfiri sɛ ɛno so na wonam akyɛe me nkwa so.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Gye me nkwa, na meyɛ wo dea; na mahwehwɛ wo nkyerɛkyerɛ no.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Amumuyɛfoɔ retwɛn sɛ wɔbɛsɛe me, nanso, mɛdwendwene wʼahyɛdeɛ ho.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Mahunu sɛ pɛyɛ nyinaa wɔ deɛ ɛkɔpem; nanso wo mmaransɛm no nni hyeɛ.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Ao medɔ wo mmara no! Medwendwene ho ɛda mu nyinaa.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Wo mmaransɛm ma me hunu nyansa sene mʼatamfoɔ, ɛfiri sɛ ɛwɔ me nkyɛn daa.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Mewɔ nhunumu sene mʼakyerɛkyerɛfoɔ nyinaa, ɛfiri sɛ medwendwene wʼahyɛdeɛ ho.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Mewɔ nteaseɛ sene mpanimfoɔ, ɛfiri sɛ medi wo nkyerɛkyerɛ so.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Memfaa me nan nsii ɛkwan bɔne biara so sɛdeɛ mɛtumi ayɛ ɔsetie ama wʼasɛm.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Memmane memfirii wo mmara ho, ɛfiri sɛ wʼankasa na woakyerɛkyerɛ me.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Wo nsɛm yɛ me dɛ, ɛyɛ dɛ sene ɛwoɔ wɔ mʼanom.
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
Menya nteaseɛ firi wo nkyerɛkyerɛ mu; enti mekyiri ɛkwan bɔne biara.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Wʼasɛm yɛ me nan ase kanea ne mʼakwan so hann.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Maka ntam ahyɛ mu kena sɛ mɛdi wo tenenee mmara no so.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Mahunu amane bebree; kyɛe me nkwa so, Ao Awurade, sɛdeɛ wʼasɛm teɛ.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Ao Awurade, ma wʼani nsɔ mʼanom nkamfo a ɛfiri me pɛ mu, na kyerɛkyerɛ me wo mmara.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
Ɛwom sɛ daa metoto me nkwa ase, nanso me werɛ remfiri wo mmara.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Amumuyɛfoɔ asum me afidie nanso memfom memfirii wo nkyerɛkyerɛ ho.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Wʼahyɛdeɛ yɛ mʼagyapadeɛ afebɔɔ; ɛma mʼakoma ani gye.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Mʼakoma ayɛ krado sɛ ɛbɛhwɛ wo ɔhyɛ nsɛm so akɔsi awieeɛ.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Mekyiri nnipa a wɔn adwene yɛ wɔn ntanta, na medɔ wo mmara.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Wone me dwanekɔbea ne me kyɛm; mede mʼanidasoɔ ahyɛ wʼasɛm mu.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Momfiri me so nkɔ, mo nnebɔneyɛfoɔ, na menni me Onyankopɔn mmaransɛm so!
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Wowa me sɛdeɛ wo bɔhyɛ no teɛ, na mɛtena nkwa mu; mma mʼanidasoɔ nyɛ kwa.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Sɔ me mu, na menya nkwagyeɛ; na ɛberɛ biara mɛhwɛ wo ɔhyɛ nsɛm no.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Wopo wɔn a wɔfom wo ɔhyɛ nsɛm nyinaa, na wɔn nnaadaa no yɛ ɔkwa.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Woyi amumuyɛfoɔ nyinaa si nkyɛn sɛ dadeben; enti medɔ wʼahyɛdeɛ.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Wo ho suro ma me ho popo; wo mmara abɔ me hu.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Mayɛ deɛ ɛtene na ɛyɛ pɛ. Nnyaa me mma wɔn a wɔhyɛ me soɔ!
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Hwɛ ma wo ɔsomfoɔ nni yie; mma ahantanfoɔ nhyɛ me so.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Mahwɛ wo nkwagyeɛ anim ama mʼani abu, ɛrehwehwɛ wo bɔhyɛ a ɛtene no.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Wo ne wo ɔsomfoɔ nni no sɛdeɛ wʼadɔeɛ teɛ na kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Meyɛ wo ɔsomfoɔ; ma me nhunumu na mate wʼahyɛdeɛ ase.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Ao Awurade, ɛberɛ aso sɛ woyɛ biribi; wɔrebu wo mmara so.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Esiane sɛ medɔ wo mmaransɛm sene sikakɔkɔɔ, anaa sikakɔkɔɔ amapa,
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
na medwene sɛ wo nkyerɛkyerɛ nyinaa yɛ enti mekyiri ɛkwan bɔne biara.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Wʼahyɛdeɛ yɛ nwanwa; enti medi so.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Wo nsɛm ase teɛ ma hann; na ɛma ntetekwaa nya nteaseɛ.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Mebue mʼanom na megu ahome, na mʼani gyina wo mmaransɛm.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Dane wʼani hwɛ me na hunu me mmɔbɔ sɛdeɛ woyɛ daa ma wɔn a wɔdɔ wo din no.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Tutu mʼanammɔn sɛdeɛ wʼasɛm no teɛ. Mma bɔne biara nni me so.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Gye me firi nnipa nhyɛsoɔ mu, na madi wo nkyerɛkyerɛ so.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Ma wʼanim nhyerɛn wo ɔsomfoɔ so na kyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Nisuo adware me sɛ asutene ɛfiri sɛ nnipa nni wo mmara so.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Ɔteneneeni ne wo, Ao Awurade, na wo mmara nso yɛ pɛ.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Ahyɛdeɛ a woayɛ no tene; ɛyɛ deɛ wɔnya mu ahotosoɔ pa ara.
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Abufuo ahyɛ me ma, ɛfiri sɛ mʼatamfoɔ bu wɔn ani gu wo nsɛm no.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Wɔasɔ wo bɔhyɛ ahodoɔ no ahwɛ pa ara, na wo ɔsomfoɔ dɔ wɔn.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Ɛwom sɛ mennka hwee na memfra deɛ, nanso me werɛ mfiri wo nkyerɛkyerɛ.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Wo tenenee wɔ hɔ daa na wo mmara no yɛ nokorɛ.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Ɔhaw ne ahohiahia aduru me, nanso wo mmaransɛm ma me ahosɛpɛ.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Wʼahyɛdeɛ yɛ nokorɛ daa; ma me nteaseɛ na manya nkwa.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
Ao Awurade, mede mʼakoma nyinaa mefrɛ wo, gye me so, na mɛdi wo ɔhyɛ nsɛm no so.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Mesu mefrɛ wo, gye me nkwa na medi wʼahyɛdeɛ so.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Mesɔre anɔpahema, na mesu pɛ mmoa; mede me werɛ ahyɛ wo nsɛm mu.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Mʼani gu so anadwo nyinaa, na mɛdwendwene wo bɔhyɛ ho.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Tie me nne sɛdeɛ wʼadɔeɛ no teɛ; Ao Awurade, kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wo mmara teɛ.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Wɔn a wɔhyehyɛ atirimuɔdensɛm no abɛn, nanso wɔne wo mmara ntam ware.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
Ao Awurade, wo deɛ, wobɛn me, na wo mmaransɛm nyinaa yɛ nokorɛ.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Mmerɛ bi a atwam no, mesuaa wʼahyɛdeɛ a wode timiiɛ hɔ sɛ ɛntena hɔ daa no.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Hwɛ mʼamanehunu na gye me nkwa ɛfiri sɛ me werɛ mfirii wo mmara no.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Di mʼasɛm ma me na gye me. Kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wo bɔhyɛ no teɛ.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Nkwagyeɛ ne atirimuɔdenfoɔ ntam kwan ware, ɛfiri sɛ wɔnhwehwɛ wo ɔhyɛ nsɛm no.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Ao Awurade, wʼayamhyehyeɛ yɛ kɛseɛ; kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wo mmara no teɛ.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Atamfoɔ a wɔteetee me dɔɔso, nanso memmane memfirii wo nhyehyɛeɛ ho.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Mehwɛ wɔn a wɔnni gyidie no a, wɔn ho yɛ me nwunu, ɛfiri sɛ wɔnni wʼasɛm so.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Hwɛ sɛdeɛ mʼani gye wo nkyerɛkyerɛ ho; Ao Awurade, kyɛe me nkwa so sɛdeɛ wʼadɔeɛ teɛ.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Wo nsɛm nyinaa yɛ nokorɛ; na wo mmara a ɛtene no to rentwa da.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Sodifoɔ taataa me kwa, nanso ɛyɛ wʼasɛm nko ara na mesuro.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Mʼani gye wo bɔhyɛ ho te sɛ obi a wanya asadeɛ kɛseɛ.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Mekyiri nkontompo na medɔ wo mmara.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Mekamfo wo mprɛnson da biara wo mmara a ɛtene no enti.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Wɔn a wɔdɔ wo mmara no wɔ asomdwoeɛ mmoroso, na biribiara rentumi mma wɔnsunti.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Ao Awurade, metwɛn wo nkwagyeɛ, na medi wo mmaransɛm so.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Medi wʼahyɛdeɛ so na medɔ no yie.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Medi wo nkyerɛkyerɛ ne wʼahyɛdeɛ so, na wonim mʼakwan nyinaa.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Ao Awurade, ma me sufrɛ nnuru wʼanim; ma me nteaseɛ sɛdeɛ wʼasɛm no teɛ.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Ma me nkotosrɛ nnuru wʼanim; na gye me sɛdeɛ wo bɔhyɛ no teɛ.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Ma nkamfo nhyɛ mʼanom ma; ɛfiri sɛ wokyerɛkyerɛ me wo ɔhyɛ nsɛm.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Ma me tɛkrɛma nto wʼasɛm ho dwom, ɛfiri sɛ wo mmaransɛm nyinaa tene.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Yɛ ahoboa bɛboa me, ɛfiri sɛ masɔ wo nkyerɛkyerɛ no mu.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Ao Awurade, mʼani agyina wo nkwagyeɛ, na wo mmara yɛ mʼanigyedeɛ.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Ma me ntena nkwa mu na matumi akamfo wo, na wo mmara nso awowa me.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Mafom ɛkwan sɛ odwan a wayera. Hwehwɛ wo ɔsomfoɔ, ɛfiri sɛ me werɛ mfirii wo mmaransɛm no.
