Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
| ا خوشا‌به‌حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. | ۱ |
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
| خوشا‌به‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند. | ۲ |
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
| کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک می‌نمایند. | ۳ |
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
| تووصایای خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم. | ۴ |
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
| کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم. | ۵ |
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
| آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. | ۶ |
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
| تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم. | ۷ |
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
| فرایض تورا نگاه می‌دارم. مرا بالکلیه ترک منما. | ۸ |
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
| به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو. | ۹ |
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
| به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم. | ۱۰ |
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
| کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. | ۱۱ |
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
| ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲ |
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
| به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را. | ۱۳ |
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
| در طریق شهادات تو شادمانم. | ۱۴ |
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
| چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر می‌کنم و به طریق های تو نگران خواهم بود. | ۱۵ |
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
| از فرایض تو لذت می‌برم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد. | ۱۶ |
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
| به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم. | ۱۷ |
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
| چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم. | ۱۸ |
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
| من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار. | ۱۹ |
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
| جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت. | ۲۰ |
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
| متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند. | ۲۱ |
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
| ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کرده‌ام. | ۲۲ |
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
| سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌گفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند. | ۲۳ |
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
| شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بوده‌اند. | ۲۴ |
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
| جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. | ۲۵ |
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
| راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. | ۲۶ |
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
| طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. | ۲۷ |
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
| جان من از حزن گداخته می‌شود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. | ۲۸ |
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
| راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. | ۲۹ |
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
| طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. | ۳۰ |
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
| به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. | ۳۱ |
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
| در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی. | ۳۲ |
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
| ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. | ۳۳ |
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
| مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. | ۳۴ |
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
| مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. | ۳۵ |
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
| دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. | ۳۶ |
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
| چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. | ۳۷ |
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
| کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. | ۳۸ |
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
| ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. | ۳۹ |
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
| هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز. | ۴۰ |
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
| ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو. | ۴۱ |
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
| تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم. | ۴۲ |
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
| و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم | ۴۳ |
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
| و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد. | ۴۴ |
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
| و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام. | ۴۵ |
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
| و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد. | ۴۶ |
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
| و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم. | ۴۷ |
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
| و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود. | ۴۸ |
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
| کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. | ۴۹ |
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
| این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت. | ۵۰ |
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
| متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم. | ۵۱ |
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
| ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم. | ۵۲ |
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
| حدت خشم مرا درگرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند. | ۵۳ |
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
| فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من. | ۵۴ |
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
| ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم. | ۵۵ |
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
| این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم. | ۵۶ |
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
| خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت. | ۵۷ |
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
| رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما. | ۵۸ |
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
| در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم. | ۵۹ |
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
| شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. | ۶۰ |
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
| ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم. | ۶۱ |
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
| در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو. | ۶۲ |
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
| من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند. | ۶۳ |
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
| ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز. | ۶۴ |
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
| با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش. | ۶۵ |
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
| خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم. | ۶۶ |
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
| قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم. | ۶۷ |
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
| تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز. | ۶۸ |
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
| متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم. | ۶۹ |
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
| دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم. | ۷۰ |
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
| مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم. | ۷۱ |
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
| شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره. | ۷۲ |
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
| دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. | ۷۳ |
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
| ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم. | ۷۴ |
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
| ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای. | ۷۵ |
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
| پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش. | ۷۶ |
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
| رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است. | ۷۷ |
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
| متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم. | ۷۸ |
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
| ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند. | ۷۹ |
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
| دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم. | ۸۰ |
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
| جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم. | ۸۱ |
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
| چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد. | ۸۲ |
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
| زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام. | ۸۳ |
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
| چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟ | ۸۴ |
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
| متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند. | ۸۵ |
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
| تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما. | ۸۶ |
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
| نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم. | ۸۷ |
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
| به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم. | ۸۸ |
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
| ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است. | ۸۹ |
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
| امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند. | ۹۰ |
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
| برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند. | ۹۱ |
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
| اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم. | ۹۲ |
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
| وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای. | ۹۳ |
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
| من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم. | ۹۴ |
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
| شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم. | ۹۵ |
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
| برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است. | ۹۶ |
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
| شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم. | ۹۷ |
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
| اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد. | ۹۸ |
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
| از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. | ۹۹ |
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
| ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. | ۱۰۰ |
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
| پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. | ۱۰۱ |
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
| ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. | ۱۰۲ |
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
| کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. | ۱۰۳ |
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
| از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم. | ۱۰۴ |
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
| کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است. | ۱۰۵ |
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
| قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۰۶ |
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
| بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! | ۱۰۷ |
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
| ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز. | ۱۰۸ |
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
| جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم. | ۱۰۹ |
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
| شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم. | ۱۱۰ |
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
| شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است. | ۱۱۱ |
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
| دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت. | ۱۱۲ |
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
| مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۳ |
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
| ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم. | ۱۱۴ |
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
| ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت. | ۱۱۵ |
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
| مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. | ۱۱۶ |
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
| مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم. | ۱۱۷ |
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
| همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است. | ۱۱۸ |
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
| جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۹ |
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
| موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم. | ۱۲۰ |
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
| داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما. | ۱۲۱ |
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
| برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. | ۱۲۲ |
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
| چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. | ۱۲۳ |
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
| با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲۴ |
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
| من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم. | ۱۲۵ |
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
| وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند. | ۱۲۶ |
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
| بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص. | ۱۲۷ |
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
| بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم. | ۱۲۸ |
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
| شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد. | ۱۲۹ |
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
| کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند. | ۱۳۰ |
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
| دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم. | ۱۳۱ |
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
| بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند. | ۱۳۲ |
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
| قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. | ۱۳۳ |
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
| مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم. | ۱۳۴ |
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
| روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۳۵ |
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
| نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند. | ۱۳۶ |
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
| ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است. | ۱۳۷ |
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
| شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت. | ۱۳۸ |
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
| غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند. | ۱۳۹ |
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
| کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد. | ۱۴۰ |
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
| من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم. | ۱۴۱ |
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
| عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است. | ۱۴۲ |
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
| تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است. | ۱۴۳ |
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
| شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم. | ۱۴۴ |
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
| به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم! | ۱۴۵ |
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
| تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۴۶ |
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
| بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم. | ۱۴۷ |
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
| چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم. | ۱۴۸ |
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
| به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز. | ۱۴۹ |
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
| آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند. | ۱۵۰ |
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
| ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است. | ۱۵۱ |
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
| شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد. | ۱۵۲ |
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
| بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام. | ۱۵۳ |
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
| در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز. | ۱۵۴ |
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
| نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. | ۱۵۵ |
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
| ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز. | ۱۵۶ |
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
| جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم. | ۱۵۷ |
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
| خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. | ۱۵۸ |
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
| ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز! | ۱۵۹ |
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
| جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است. | ۱۶۰ |
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
| سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است. | ۱۶۱ |
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
| من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد. | ۱۶۲ |
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
| از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۶۳ |
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
| هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو. | ۱۶۴ |
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
| آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. | ۱۶۵ |
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
| ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم. | ۱۶۶ |
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
| جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم. | ۱۶۷ |
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
| وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است. | ۱۶۸ |
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
| ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان. | ۱۶۹ |
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
| مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده. | ۱۷۰ |
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
| لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای. | ۱۷۱ |
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
| زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. | ۱۷۲ |
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
| دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیده‌ام. | ۱۷۳ |
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
| ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو تلذذ من است. | ۱۷۴ |
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
| جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد. | ۱۷۵ |
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
| مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم. | ۱۷۶ |
