Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Ka hari te hunga he tapatahi nei i te ara, e haere nei i te ture a Ihowa.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Ka hari te hunga e mau ana ki ana whakaaturanga; e whakapaua ana o ratou ngakau ki te rapu i a ia.
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Ae, e kore ratou e mahi i te kino; e haere ana ratou i ana ara.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Kua oti matou te whakahau ki au akoranga, kia ata puritia e matou.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Aue, me i whakatikaia toku ara ki te pupuri i au akoranga!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Ko reira ahau ka kore ai e whakama: i ahau ka whai whakaaro nei ki au whakahau katoa.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Ka whakamoemiti ahau ki a koe i runga i te ngakau tika, ina ako ahau i au whakaritenga tika.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Ka puritia e ahau au tikanga: kaua ahau e whakarerea rawatia.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
He aha te mea e ma ai i te taitamariki tona ara? kia rite ki tau kupu tana whakamaharatanga iho.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Kua whakapaua e ahau toku ngakau ki te rapu i a koe: kaua ahau e tukua kia kotiti ke i au whakahau.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Kua whakatakotoria e ahau tau kupu ki roto ki toku ngakau, kei hara ahau ki a koe.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
E Ihowa, ka whakapaingia koe: whakaakona ahau ki au tikanga.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Kua whakapuakina e oku ngutu nga whakaritenga katoa a tou mangai.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Ko toku koa i te ara o au whakaaturanga, me te mea mo nga taonga katoa.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Ka whakaaroaro ahau ki au ako, a ka whai mahara ki au huarahi.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
He oranga ngakau ki ahau au tikanga: e kore ahau e wareware ki tau kupu.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Kia atawhai ki tau pononga, kia ora ai ahau; kia puritia ai hoki tau kupu.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Whakatirohia oku kanohi kia kite ai ahau i nga mea whakamiharo i roto i tau ture.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
He manene ahau i runga i te whenua: kaua au whakahau e huna ki ahau.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Ka ngawha toku wairua i te matenui atu ki au whakaritenga i nga wa katoa.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Kua riria e koe te hunga whakakake kua oti nei te kanga, e kotiti ke nei i au whakahau.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Parea atu i ahau te tawai me te whakahawea: kua mau hoki ahau ki au whakaaturanga.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
I noho ano hoki nga rangatira ki te korero kino moku: otira e whakaaro ana tau pononga ki au tikanga.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Ko au whakaaturanga ano toku oranga ngakau, oku hoa whakatakoto whakaaro.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Piri tonu toku wairua ki te puehu; whakahauoratia ahau kia rite ki atu kupu.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
I whakaaturia e ahau oku ara, a whakahoki kupu ana koe ki ahau: whakaakona ahau ki au tikanga.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Meinga ahau kia matau ki te ara o au ako: kia whakaaroaro ai ahau ki au mahi whakamiharo.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
E maturuturu iho ana toku wairua i te pouri: kia rite ki tau kapu tau whakau ake i ahau.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Whakamataratia atu i ahau te ara o te teka: kia atawhai mai hoki, a homai tau ture.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Kua whiriwhiria e ahau te ara o te pono: ka waiho e ahau au whakaritenga ki toku aroaro.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Piri tonu ahau ki au whakaaturanga: e Ihowa, kei whakama ahau.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Ka oma ahau i te ara o au whakahau, ina whakanuia e koe toku ngakau.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
E Ihowa, whakaakona ahau ki te ara o au tikanga: a ka mau i ahau taea noatia te mutunga.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Homai he matauranga ki ahau, a ka mau i ahau tau ture; ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Meinga ahau kia haere i te ara o au whakahau; ko taku hoki tena e whakaahuareka nei.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Whakaangahia toku ngakau ki au whakaaturanga; kaua hoki ki te apo.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Whakatahuritia ketia oku kanohi kei kite i te horihori: whakahauorangia ahau i tau ara.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Whakapumautia tau kupu ki tau pononga, e wehi nei ki a koe.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Parea atu toku tawainga, e wehi nei ahau: he pai hoki au whakaritenga.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Nana, kua matenui ahau ki au ako: whakahauorangia ahau i runga i tou tika.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Kia puta ano au mahi tohu ki ahau, e Ihowa: ara tau whakaoranga, kia rite ki tau kupu.
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
Penei ka whai kupu maku ki toku kaitawai; noku ka whakawhirinaki ki tau kupu.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Kaua e tangohia rawatia i toku mangai te kupu o te pono: e tumanako nei hoki ahau ki au whakaritenga.
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Penei ka puritia e ahau tau ture ake ake.
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
A ka haereere noa ahau; kua rapua hoki e ahau au akoranga.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Ka korerotia ano e ahau au whakaaturanga ki te aroaro o nga kingi, e kore ano e whakama.
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
A ka waiho e ahau hei oranga ngakau moku au whakahau e aroha nei ahau.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Ka toro atu hoki oku ringa ki au whakahau e aroha nei ahau, ka whakaaroaro ano ki au tikanga.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Maharatia te kupu ki tau pononga, no te mea kua meinga ahau e koe kia tumanako atu.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Ko toku oranga ngakau tenei i ahau e tangi nei: na tau kupu nei hoki ahau i whakahauora.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Nui rawa te whakahi ki ahau o te hunga whakakake: heoi kihai ahau i peka ke i tau ture.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
I mahara ahau ki au whakaritenga, e Ihowa, o tua iho; a marie ana toku ngakau.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Mau pu ahau i te pawera, mo te hunga kino kua whakarere nei i tau ture.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Ko au tikanga aku e himene ai i te whare i noho manene ai ahau.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
I mahara ahau ki tou ingoa i te po, e Ihowa: a puritia ana e ahau tau ture.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
I ahau tenei, he mau noku ki au ako.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Ko Ihowa toku wahi: kua mea nei ahau, ka pupuri ahau i au kupu.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
I whakapaua toku ngakau ki te inoi ki a koe kia pai mai: kia rite ki tau kupu tau mahi tohu ki ahau.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
I whakaaro ahau ki oku ara: a anga ana oku waewae ki au whakaaturanga.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
I hohoro ahau, a kihai i whakaroa ki te pupuri i au whakahau.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Karapotia putia ana ahau e nga here a te hunga kino: kihai ia ahau i wareware ki tau ture.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
I waenganui po ka ara ahau ki te whakawhetai ki a koe mo au whakaritenga tika.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
He hoa ahau no te hunga katoa e wehi ana i a koe; no te hunga ano e pupuri ana i au ako.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Ki tonu, e Ihowa, te whenua i tau mahi tohu: whakaakona ahau ki au tikanga.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Pai rawa tau hanga ki tau pononga, e Ihowa; rite tonu ki tau kupu.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Whakaakona ahau ki te ngarahu pai, ki te matauranga: kua whakapono hoki ahau ki au whakahau.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
I ahau kiano i whakawhiua, i he ahau: tena ko tenei ka puritia e ahau tau kupu.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
He pai koe, he pai hoki au mahi: whakaakona ahau ki au tikanga.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Kua titoa e te hunga whakakake he teka moku: ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri i au ako.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
He ngako rawa to ratou ngakau, koia ano kei te taupa: ko ahau ia, he oranga ngakau ki ahau tau ture.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Marie ano ahau kia pehia e te pouri; i ako ai ahau i au tikanga.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Ko te ture a tou mangai pai ke atu ki ahau i nga mano o te koura, o te hiriwa.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Na ou ringa ahau i hanga, i whakawhaiahua: homai he matauranga ki ahau, kia ako ai ahau ki au whakahau.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Ka hari te hunga e wehi ana i a koe ina kite i ahau: noku i tumanako ki tau kupu.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
E matau ana ahau, e Ihowa, he tika au whakaritenga; a he pono nou i pehia ai toku ngakau e koe.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Tena ra, waiho tau mahi tohu hei whakamarie moku; kia rite ki tau kupu ki tau pononga.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Kia puta ki ahau au mahi aroha, kia ora ai ahau; ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Kia whakama te hunga whakakake; no te mea kahore he take i he ai ta ratou hanga ki ahau; ko ahau ia ka whakaaroaro ki au akoranga.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Ko te hunga e wehi ana ki a koe me anga ki ahau, a ka mohio ratou ki au whakaaturanga.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Kia tapatahi toku ngakau ki au tikanga; kei whakama ahau.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
E matenui ana toku wairua ki tau whakaoranga: otiia ka tumanako ahau ki tau kupu.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Matawaia ana oku kanohi, he meatanga ki tau kupu, i ahau e mea ana, Ahea koe whakamarie ai i ahau?
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Kua rite nei hoki ahau ki te koki i roto i te paoa: he ahakoa e kore ahau e wareware ki au tikanga.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
E hia nga ra o tau pononga? a hea koe whakarite whakawa ai mo te hunga e tukino nei i ahau?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Kua keri poka te hunga whakakake moku; he mea kahore e rite ki tau ture.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Pono tonu au whakahau katoa: e tukino takekore ana ratou i ahau; awhinatia mai ahau.
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Wahi iti kua moti ahau i a ratou i runga i te whenua: otira kihai i mahue i ahau au akoranga.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Kia rite ki tou aroha tau whakahauora i ahau: a ka puritia e ahau nga whakaaturanga a tou mangai.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Pumau tonu tau kupu, e Ihowa, ake ake i runga i te rangi.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Kei nga whakatupuranga katoa tou pono: whakaungia ana e koe te whenua, a e tu nei ano.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
E tu nei ano inaianei, pera tonu me tau i whakarite ai, he pononga hoki nga mea katoa nau.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Me kaua tau ture hei oranga mo toku ngakau, kua ngaro ahau i reira i toku auetanga.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
E kore rawa ahau e wareware ki au ako, he mea whakahauora hoki nau ena i ahau.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Nau ahau, mau ahau e whakaora: kua rapua hoki e ahau au ako.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Kua tatari te hunga kino ki ahau kia whakamatea: ka whakaaro ia ahau ki au whakaaturanga.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Kua kitea e ahau te mutunga o nga mea tino tika katoa: he whanui rawa ia tau whakahau.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Ano toku aroha ki tau ture! Ko taku tena e whakaaroaro ai i te roa o te ra.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Nau i hira ake ai oku whakaaro i o oku hoariri, na au whakahau, e piri tonu nei ki ahau.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Nui atu oku mahara i o oku kaiwhakaako katoa: noku i whakaaroaro tonu ki au whakaaturanga.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Tera atu toku mohio i to nga kaumatua, no te mea i pupuri ahau i au ako.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Kua kaiponuhia mai e ahau oku waewae i nga ara kino katoa, kia pupuri ai ahau i tau kupu.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Kihai ahau i titaha i au whakaritenga; nau hoki ahau i ako.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Ano te reka o au kupu ki toku ngao; ae ra, reka atu i te honi ki toku mangai.
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
Na au ako ahau i whai mohio ai: na reira ahau i kino ai ki nga ara teka katoa.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
He rama tau kupu ki oku waewae, he marama ki toku ara.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Kua oati ahau, a ka whakamana ano e ahau: kia puritia e ahau au whakaritenga tika.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
He nui te mamae o toku ngakau: whakahauorangia ahau, e Ihowa, kia rite ki tau kupu.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Manakohia, e Ihowa, nga ohaohatanga a toku mangai, whakaakona hoki ahau ki au whakaritenga.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
Kei toku ringa tonu toku wairua, heoi kahore ahau e wareware ki tau ture.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Kua whakatakotoria e te hunga kino he mahanga moku: heoi kahore ahau i peka ke i au ako.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Ka waiho e ahau au whakaaturanga hei kainga tupu moku ake ake: ko toku koanga ngakau hoki ena.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Kua whakaanga e ahau toku ngakau ki te mahi tonu i au tikanga: a te mutunga ra ano.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
E kino ana ahau ki te hunga whakaaro ruarua; ko tau ture ia taku e aroha ai.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Ko toku piringa koe, ko toku whakangungu rakau: e tumanako ana ahau ki tau kupu.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Mawehe atu i ahau, e te hunga kino; ka whakaritea hoki e ahau nga whakahau a toku Atua.
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Kia rite ki tau kupu tau tautoko ake i ahau, kia ora ai ahau: kaua hoki ahau e tukua kia whakama ki taku e tumanako atu nei.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Tautokona ake ahau, kia ora ai ahau, a ka whai whakaaro tonu ahau ki au tikanga.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Kua whakahaweatia e koe te hunga katoa e kotiti ke ana i au tikanga; he horihori hoki to ratou tinihanga.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Ka whakakahoretia e koe te hunga kino katoa o te whenua, ano he para mata: koia ahau i aroha ai ki au whakaaturanga.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Wiri ana oku kikokiko i te wehi ki a koe; e mataku ana hoki ahau ki au whakaritenga.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
He whakawa tika, he tika taku mahi: kaua ahau e tukua ki oku kaitukino.
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Ko koe hei tuara mo tau pononga mo te pai: kei tukinotia ahau e te hunga whakakake.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Matawaia ana oku kanohi i te meatanga ki tau whakaora, ki te kupu hoki o tau tika.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Kia rite ki tou aroha tau mahi ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
He pononga ahau nau; homai he mahara ki ahau, kia matau ai ki au whakaaturanga.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Kua rite te wa hei mahinga ma Ihowa; kua whakakahoretia hoki e ratou tau ture.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Na reira i arohaina rawatia ai e ahau au whakahau i te koura, ae, i te tino koura.
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
Na reira tika tonu ki ahau au ako katoa mo nga mea katoa: kino iho ano ahau ki nga ara teka katoa.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
He mea whakamiharo au whakaaturanga: i mau ai toku wairua ki reira.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Ko te whakapuakanga o au kupu he homai marama; na reira i homai he mahara ki nga kuware.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
I hamama toku mangai, i kihakiha: he matenui noku ki au whakahau.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Tahuri mai ki ahau, tohungia hoki ahau: kia rite ki tau hanga ki te hunga e aroha ana ki tou ingoa.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Whakatikaia oku hikoinga ki runga i tau kupu: kaua hoki tetahi he e tukua hei rangatira moku.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Whakaorangia ahau i te tukino a te tangata: a ka puritia e ahau au ako.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Kia marama mai tou mata ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Heke noa nga awa wai o oku kanohi; mo ratou kahore i pupuri i tau ture.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
He tika koe, e Ihowa, he tika ano au whakaritenga.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
He tika, he pono rawa au whakaaturanga i whakahaua mai e koe.
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Ka ngaro ahau i toku ngakau whakapuke, mo au kupu ka wareware nei i oku hoariri.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Hore rawa he para o tau kupu: koia i arohaina ai e tau pononga.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
He iti ahau, e whakahaweatia ana: heoi kahore ahau e wareware ki au ako.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
He tika pumau tonu tou tika; he pono hoki tau ture.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Kua pa mai ki ahau te pouri me te mamae: ko au whakahau ia toku oranga ngakau.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Pumau tonu te tika o au whakaaturanga: homai he mahara ki ahau, a ka ora ahau.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
I whakapaua toku ngakau ki te karanga; whakahokia mai he kupu ki ahau, e Ihowa; ka mau i ahau au tikanga.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
I karanga ahau ki a koe: whakaorangia ahau, a ka puritia e ahau au whakaaturanga.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Kiano te ata i puao noa, kua karanga ahau: i tumanako ahau ki au kupu.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
I hohoro oku kanohi i nga mataaratanga ki te whakaaroaro ki tau kupu.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Whakarongo ki toku reo, kia rite ki tou aroha: kia rite, e Ihowa, ki tau i whakarite ai tau whakahauora i ahau.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
E whakatata mai ana te hunga e whai ana i te whanoke: kei tawhiti atu ratou i tau ture.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
E tata ana mai koe, e Ihowa: he pono katoa au whakahau.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Nonamata ahau i matau ai ki au whakaaturanga, he mea whakapumau nau no tua whakarere.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Whakaaro mai ki toku mate, a whakaorangia ahau: kahore hoki ahau e wareware ki tau ture.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Tohea taku tohe, whakaorangia hoki ahau: kia rite ki tau kupu tau whakahauoranga i ahau.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Kei tawhiti atu i te hunga kino te whakaoranga: kahore hoki ratou e rapu ki au tikanga.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
E Ihowa, he nui au mahi tohu: kia rite ki au whakaritenga tau whakahauora i ahau.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
He tokomaha oku kaitukino, oku hoariri: heoi kahore ahau i peka ke i au whakaaturanga.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
I kite ahau i nga kaimahi i te kino, a pouri iho: no ratou kahore e pupuri i tau kupu.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Tirohia mai toku aroha ki au ako: kia rite ki tou aroha, e Ihowa, tau whakahauora i ahau.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Ko te huinga katoatanga o tau kupu he pono; pumau katoa anao au whakaritenga tika ake ake.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Hore he rawa i tukinotia ai ahau e nga rangatira: otiia e wehi ana toku ngakau i tau kupu.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
E hari ana ahau ki tau kupu: ano he tangata kua whiwhi ki te taonga nui.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
E kino ana ahau, e whakarihariha ana ki te korero teka: ko tau ture ia taku i aroha ai.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Takiwhitu aku whakamoemiti ki a koe i te ra tahi mo au whakaritenga tika.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
He rangimarie nui to te hunga e aroha ana ki tau ture: e kore hoki o ratou waewae e tutuki.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
A kua tumanako ahau ki tau whakaora, e Ihowa, kua mahi ahau i au whakahau.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Kua puritia e toku wairua au whakaaturanga, ae, e arohaina nuitia ana e ahau.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Kua puritia e ahau au ako me au whakaaturanga: kei tou aroaro hoki oku ara katoa.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Tukua atu taku tangi kia tata atu ki tou aroaro, e Ihowa: homai he mahara ki ahau, kia rite ki tau kupu.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Kia tae atu taku inoi ki tou aroaro: kia rite ki tau kupu whakaora i ahau.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Kia whakapuaki oku ngutu i te whakamoemiti: e whakaako ana hoki koe i ahau ki au tikanga.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Ma toku arero e korero tau kupu: he tika hoki au whakahau katoa.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Kia rite tou ringa ki te awhina i ahau; kua whiriwhiria hoki e ahau ko au ako.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Kua matenui ahau ki tau whakaora, e Ihowa: ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Kia ora toku wairua, a ka whakamoemiti ia ki a koe: kia awhinatia hoki ahau e au whakaritenga.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Kua kotiti ke ahau me he hipi ngaro: rapua tau pononga, kahore hoki ahau e wareware ki au whakahau.
