Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Haha o vantañe amy lia’eio, o mañavelo amy Hà’Iehovàio.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Haha o miambeñe o taro’eoo, ty mitsoek’ aze an-kaliforañ’ arofo;
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Tsy manao ty hatsivokarañe t’ie manonjohy o lala’eo.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Fa najado’o o fepè’oo hañorihan-tika an-joton-troke.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Hizoañe abey o liakoo, hañambenako o fañè’oo!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Le tsy ho salaren-draho naho hotsohotsoeko iaby o fepè’oo,
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Handriañeko irehe an-kalio-troke, handrendreke o fizaka’o too.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Hambenako o fañè’oo; ko farie’o zafe-anake.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
Akore ty hañaliova’ ty ajalahy i lia’ey? hambena’e amo tsara’oo.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Nitsoeheko irehe an-kaàmpon-troke; vontitiro iraho tsy handifike o fepè’oo.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Fa nahajako an-trok’ ao o saontsi’oo tsy handilatse ama’o.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Andriañen-dRehe, ry Iehovà; anaro ahy o fañè’oo.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Nitaroñe’ o soñikoo ze hene fizakam-palie’o.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Firebehako ty lala’ o taro’oo hambañ’ amy ze atao vara iaby.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Ho tsatsiheko o fepè’oo, vaho ho biribirieko o lala’oo.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Hifaleako o fañè’oo, tsy handikofako o tsara’oo.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Matariha amy mpitoro’oy, hahaveloñ’ ahy hañorike o tsara’oo.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Sokafo o masokoo hahatrea raha fanjaka amy Tsara’oy.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Mpitaveañe an-tane atoy iraho; ko aeta’o amako o fandilia’oo.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Demoke ty fiaiko salalakeo lomoñandro o fizaka’oo.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Trevohe’o o mpitrotroabokeo— o fokompàtse mandridrìke amo fetse’oo.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Asitaho amako ty rabioñe naho ty teratera, fa ambenako o taro’oo.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Ndra te mitoboke, mikabo-draha amako o roandriañeo, mininike o fañè’oo ty mpitoro’o.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Eka, mahaehak’ ahy o taro’oo; toe mpamere ahy.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Mipitek’ an-debok’ ao ty fiaiko; ampisotrafo amo tsara’oo.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Ie nataliliko o satakoo, le natoi’o, anaro ahy o fañè’oo.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Ampaharendreho ahy ty lala’ o fepè’oo, hitsakoreako o fitoloña’o fanjàkao.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Mitronake am’ anahelo ty fiaiko; ampahozaro amo tsara’oo.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Ampisitaho amako ty lalan-dremborake; atorò ahy am-patarihañe o Tsara’oo.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Fa jinoboko ty lalam-pigahiñañe, naho fa nalahako o fizakà’oo.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Ie mipitek’ amo taro’oo; ry Iehovà, ko anga’o ho salareñe.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Hilaisako ty lala’ o fandilia’oo, amy t’ie nanibake ty troko.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
Anaro ahy, ry Iehovà, ty lala’ o fañè’oo; le horiheko pak’ am-pigadoñako.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Omeo hilala iraho, hañambenako o Tsara’oo, le horiheko an-kaliforan-troke.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Ampandiao ahy ty oloñolo’ o fandilia’oo, amy t’ie mahafale ty troko.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Ampitokilaño amo fañè’oo ty troko tsy hitomboa’e am-patitiañe.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Avioño o masokoo tsy hañente ty tsy vente’e; ampahimbaño amo lala’oo.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Henefo amy mpitoro’oy o saontsi’oo, ty amy fañeveñako ama’o.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Ahankaño añe ty ìnje’ o mampangebahebak’ ahikoo, amy te soa o fizakà’oo.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Hete! salalaeko o fepè’oo! ihetsefo amo fahiti’oo.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Ampombao amako ty fiferenaiña’o ry Iehovà, ty fandrombaha’o ty amo saontsi’oo;
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
hahafitoiñako ty mañorohoro ahiko, fa iatoako o tsara’oo.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Ko sintone’o am-bavako ty tsara-to, fa salalaeko o nafè’oo,
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Le hambenako lomoñandro o Tsara’oo, eka, nainai’e donia;
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Hijelanjelañe am-pidadàñe iraho, amy te hotsohotsoeko o fepè’oo.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Ho talilieko añatrefam-panjaka o taro’oo le tsy ho salatse,
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
Hifaleako o fandilia’oo toe kokoako.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Zonjoñeko amo fandilia’oo o tañakoo, fa kokoako, vaho haereñereko o fañè’o.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Tiahio i nitsaraeñe amy mpitoro’oiy, amy t’ie nampitamae’o.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Zao ty mampanintsiñe ahy amo faloviloviakoo, te nahajangañe ahy o saontsi’oo.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Mitolom-piteratera ahy o mpirengevokeo, fe tsy mivik’ amo Tsara’oo iraho.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Tiahiko o fizakà’o haehaeo, ry Iehovà, fa nahaeneñ’ ahy.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Filoroloro-mena ty mamihiñe ahiko ty amo lo-tsereke mampipoke i Tsara’oio.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
O fañè’oo ro fisaboako an-kialo fitaveañako.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Tiahiko ami’ty haleñe ty tahina’o ry Iehovà, vaho oriheko o Tsara’oo.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Zao ty ahy te ambenako o fepè’oo.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Iehovà ro anjarako; fa nifanta t’ie hañorike o tsara’oo.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Fa nipaiako an-kaampon-troke ty fañisoha’o; tretrezo raho ty amo nampitama’oo.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Nitsakoreko o liakoo le nampitoliheko mb’amo taro’oo o tombokoo.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Nalisa iraho tsy nihenekeneke hañambeñe o fandilia’oo.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Mamejañe ahiko ty hafo’ o lo-tserekeo, fe tsy andikofako o Tsara’oo.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Mitroatse antetsalen-draho hañandriañe Azo ty amo fizakà’o vantañeo.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Ràñeko o mañeveñe ama’o iabio, naho o mpañorike o fepè’oo.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Lifotse ty fiferenaiña’o ty tane toy, ry Iehovà; anaro ahy o fañè’oo.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Fa nisoae’o ty mpitoro’o, ry Iehovà, ty amo enta’oo.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Anaro hilala naho hihitse, amy te atokisako o fandilia’oo.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Nandifike hey iraho le nalovilovy, fe ifaharako o saontsi’oo henane zao.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Soa irehe, mpanao ty soa; anaro ahy o fañé’oo.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Mamoroñe vande amako o mpinefonefokeo, fe hene ahajako an-troke ao o fepè’oo.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Vondrake hoe sabora ty tro’ iareo, fe mahanembanembañ’ ahiko o Tsara’oo.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Nahasoa ahiko te nisilofeñe, hianarako o fañè’oo.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Fanjaka amako ta ty volamena naho ty volafoty añ’arivo’e o Tsaram-palie’oo.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Namboatse naho nitsene ahy o fità’oo; toloro hilala hianarako o fandilia’oo.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Ho isa’ o mañeveñe ama’oo iraho le hifale, fa o tsara’oo ty fitamako.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
Apotako ry Iehovà, te vantañe o fizakà’oo, naho figahiñañe ty nanotria’o ahy.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Ehe ohò ami’ty fikokoa’o migahiñe, ty amy nafè’o amy mpitoro’oy.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Ampombao mb’amako ty fitretreza’o hahaveloñ’ahy, fa ifaleako o Tsara’oo.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Salaro o mpiebotsebotseo, ie nañadroadro ahy tsy vente’e; fa ereñèreko o fepè’oo.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Ampimpolio amako o mañeveñe ama’oo, naho o mahafohiñe o taro’oo.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Hahity amo fañè’oo abey ty troko, tsy mone ho salareñe.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
Ho mokoreko fiaiñe o fandrombaha’oo, ty amy fisalalàko o enta’oo.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Mampilesa o masokoo o saontsi’oo; anoako ty hoe: Ombia ty añohoa’o ahy?
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Ndra t’ie hoe gorogoron-divay an-katòeñe ao, tsy haliñoko o fañè’oo.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Fire ty andro’ i mpitoro’oy? Ombia te ho zakae’o o mpanao samporerak’ ahikoo?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Fa nihaly koboñe ho ahiko o mpitrotroabokeo, o tsy mañaoñe o Tsara’oo.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Migahiñe iaby o fandilia’oo; ampisoañe’ iereo am-pamañahiañe, imbao iraho!
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Didý tsy nifaohe’iareo an-tane atoy, fe izaho, tsy apoko o fepè’oo.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Hetsefo iraho ami’ty fiferenaiña’o, hañorihako o tarom-palie’oo.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Nainai’e, ry Iehovà, ty fijadoña’ o tsara’oo an-dindìñe ao;
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Manitsike ze hene tariratse mifandimbe ty figahiña’o; kanao norize’o ty tane, mijadoñe izay.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
O fizakà’oo ty ijohaña’ iareo henaneo; kila mitoroñ’ azo.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Naho tsy nahaehak’ahy o Tsara’oo le ho nihomak’ amy hasotriakoy.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Tsy ho haliñoko ka o fepè’oo, fa iereo ro nanotrafa’o ahiko.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Kanao azo iraho, rombaho; fa nitsikaraheko o fepè’oo.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Fa hañè-doza amako o lo-tserekeo, fe ho tsakorèko o taro’oo.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Nitreako te hene higadoñe ze atao safiry; fe toe milañelàñe o fandilia’oo.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Hirý! ty fikokoako o Tsara’oo! Kinañeko lomoñadro.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Mampahihitse ahy ambone’ o rafelahikoo o fandilia’oo, fa amako nainai’e.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Andikoareko an-kilala ze hene mpañok’ ahy, amy te ereñereko o taro’oo.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Milikoatse ty faharendreha’ o taoloo ty ahiko, amy te ambenako o fepè’oo.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Ampiholiareko amy ze lalan-draty iaby o tombokoo; hañorihako o tsara’oo.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Tsy nisitahako o fizakà’oo, amy te Ihe ty mañòk’ ahy.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Akore ty hamami’ o saontsi’oo an-dañilañiko ao, lombolombo te ami’ty tantele am-bavako ao!
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
O fepè’oo ro mampandrendrek’ahy, fonga hejeko ze lalam-bìlañe.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Failo amo tombokoo o tsara’oo, naho hazavàñe añ’oloñoloko eo.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Fa nifanta iraho vaho hajadoko te hambenako o fizakà’o vantañeo.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Loho miatra-draha iraho; Ampisotraho amo tsara’oo iraho ry Iehovà.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Iantofo ry Iehovà o banabanam-bavakoo, vaho anaro ahy o fizakà’oo.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
An-tañako ao nainai’e ty fiaiko, fe tsy ho likofeko o Tsara’oo.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Nampidreña-pandrike ho ahy o lo-tserekeo, fe tsy nivihako o fepè’oo.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Linovako ho nainai’e o taro’oo, le irebeha’ ty troko.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Fa natokilako ty troko hañoriha’e nainai’e o fañè’oo, pak’am-pigadoña’e añe.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Hejeko ty milolohe roe, fe kokoako o Tsara’oo.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Ihe ro fipalirako naho kalan-defoko; o tsara’oo ro fisalalàko.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Misitaha amako ry lo-tserekeo! hiambenako o fandilian’ Añaharekoo!
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Tozaño amo saontsi’oo iraho, soa te ho veloñe; le ko ampisalareñe amy fitamàko.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Tohaño le ho tra-drombake, hitoloñako amo fepè’oo nainai’e.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Aforintseo ze mandifike amo fepè’oo, fa vande ty famañahia’ iareo.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Ado’o hoe taim-pira ze fonga tsy vokatse an-tane atoy; izay ty ikokoako o taro’oo.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Mititititik’ an-kahembañañe ama’o o nofokoo; fa mampañeveñe ahy o fizakà’oo.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Fanoeko ty hatò naho ty havantañañe, ko anga’o amo mpañelok’ ahio.
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Tsoeho ho an-kasoa ty mpitoro’o, ko ado’o hanindria’ o mpirengevokeo
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Ilesà’ o masokoo ty fandrombaha’o naho o saontsi’o vañoñeo.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Anò am-piferenaiña’o ty mpitoro’o, vaho aòho ahy o fañè’oo.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Mpitoro’o iraho, toloro hilala handrendrehako o taro’oo.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Tondroke ty hitoloña’ Iehovà; fa nivalik’ amo Tsara’oo iereo.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Toe kokoako mandikoatse o volamenao o fandilia’oo, ambone’ ty volamena ki’e,
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
vaho iantofako te vantañe te amy ze he’e o fepè’oo; fonga hejeko ze lalam-bàlañe.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Fanjaka o taro’oo; le ifahara’ ty troko.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Minday hazavàñe ty famentarañe o tsara’oo; mampandrèndreke ty bànoke.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Nitañataña vava iraho, nisefosefo amy fisalalàko o fandilia’ooy.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Mitoliha amako le tretrezo, ie anoe’o amo mikoko i tahina’oio.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Alaharo amo fetse’oo ty liako; le ko apo’o ho fehen-kakeo inoñ’inon-draho.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Jebaño ami’ty famorekekea’ ondatio, hañorihako o fepè’oo.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Ampireandreaño amy mpitoro’oy ty lahara’o, vaho aòho ahy o fañè’oo.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Mikararake rano hoe torahañe o masokoo, ami’ty tsy fañoriha’ iareo o Tsara’oo.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Vantan-dRehe, ry Iehovà, naho vañoñe o fizakà’oo.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Fa nafanto’o an-kahiti’e o taro’oo, naho am-pigahiñañe ra’elahy;
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Mametrak’ ahiko ty fahimbañako, ami’ty fandikofa’ o rafelahikoo o tsara’oo.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Vata’e niventèñe o nafè’oo, vaho ikokoa’ ty mpitoro’o.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Kede iraho naho mavoeñe, fe tsy haliñoko o fepè’oo.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Toe marentane nainai’e tsy modo o havantaña’oo; vaho to o Tsara’oo.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Tendrek’ ahiko ty hasotriañe naho ty haloviloviañe, fe mahafale ty troko o fandilia’oo.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Vantañe nainai’e o taro’oo; toloro hilala hivelomako.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
Fa nitoreo an-kaampon-troke: toiño iraho ry Iehovà; hañorihako o fañè’oo.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Mikanjy Azo, ehe rombaho, fa hambenako o taro’oo.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Mañampitso t’ie mitroatse naho mikaike; misalala o tsara’oo.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Mitamà o fijilovan-kaleñeo o masoko, mañereñere’ o nafè’oo.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Janjiño ty feoko amo fiferenaiña’oo; isotrafo, ry Iehovà, ty amo nafe’oo.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Fa mitotoke o mpikitro-draha ratio, o mitotse amo Tsara’oo.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
Marine irehe ry Iehovà, naho hene to o fandilia’oo.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Fa nirendreko haehae o taro’oo fa najado’o ho nainai’e.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Vazohò ty fisotriako vaho imbao, fa tsy haliñoko o Tsara’oo.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Alañalaño ty entako, vaho jebaño; sotrafo ty amo nafè’oo.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Lavitse o lo-tserekeo ty fandrombahañe, fa tsy paia’ iereo o fañè’oo.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Ra’elahy o fiferenaiña’oo ry Iehovà; bodaño iraho ty amo taro’oo.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Maro ty mampisoañe ahiko naho o malaiñ’ahio, f’ie tsy mivike amo taro’oo.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Treako o mivalikeo, toe hejeko; amy te tsy ambena’ iareo o fetse’oo.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Vetsevetseo ty fikokoako o fepè’oo; velomo iraho ry Iehovà, ty amo fiferenaiña’oo.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Ty jabajaba amo Tsara’oo, le t’ie vañoñe, hene mijadoñe nainai’e o fizakà’o vantañeo.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Mampisoañ’ahy tsy aman-tali’e o roandriañeo, fe mañeveñe amo tsara’oo ty troko.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Firebehako o fetse’oo, manahake t’ie anjòam-bara bey.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Hejeko naho mañalik’ahy o lañitseo, kokoako o Tsara’oo.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Mandrenge Azo im-pito ami’ty andro iraho ty amo fizakà’o mahitio.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Fañanintsin-tsoa amo mikoko o Tsara’oo, tsy eo ty hahatsikapy iareo.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Salalaeko i fandrombaha’oy, ry Iehovà, hene ambenako o fandilia’oo.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Ambena’ ty fiaiko o taro’oo, le toe kokoako.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Tanako o fepè’oo naho o taro’oo, aolo’o eo iaby o liakoo.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Ehe te hiatreke azo o toreokoo, ry Iehovà; andrendreho te fahareko o tsara’oo.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Hiheo añatrefa’o eo abey o halalikoo; avotsoro ty amo fetse’oo.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Hampipoñake fandrengeañe o soñikoo, amy te anare’o ahy o fañè’oo.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Hisaboe’ ty lelako o nafè’oo, amy te hene vantañe o fepè’oo.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Ee te ho veka’e hañimba ahiko ty fità’o, fa jinoboko o lili’oo.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Fisalalàko i fandrombaha’oy, ry Iehovà, mampinembanembañ’ahy o Tsara’oo.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Sotrafo ty fiaiko handrenge azo, vaho ampañimbao ahy o fizakà’oo.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Nivike hoe añondry motso iraho; tsoeho o mpitoro’oo, fa tsy likofeko o fepè’oo.
