Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
おのが道をなほくしてヱホバの律法をあゆむ者はさいはひなり
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
ヱホバのもろもろの證詞をまもり 心をつくしてヱホバを尋求むるものは福ひなり
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
かかる人は不義をおこなはずしてヱホバの道をあゆむなり
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
ヱホバよなんぢ訓諭をわれらに命じてねんごろに守らせたまふ
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
なんぢわが道をかたくたててその律法をまもらせたまはんことを
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
われ汝のもろもろの誡命にこころをとむるときは恥ることあらじ
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
われ汝のただしき審判をまなばば 直き心をもてなんぢに感謝せん
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
われは律法をまもらん われを棄はてたまふなかれ
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
わかき人はなにによりてかその道をきよめん 聖言にしたがひて愼むのほかぞなき
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
われ心をつくして汝をたづねもとめたり 願くはなんぢの誡命より迷ひいださしめ給ふなかれ
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
われ汝にむかひて罪ををかすまじき爲になんぢの言をわが心のうちに蔵へたり
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
讃べきかなヱホバよねがはくは律法をわれに敎へたまへ
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
われわが口唇をもてなんぢの口よりいでしもろもろの審判をのべつたへたり
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
我もろもろの財貨をよろこぶごとくに汝のあかしの道をよろこべり
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
我なんぢの訓諭をおもひ汝のみちに心をとめん
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
われは律法をよろこび聖言をわするることなからん
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
ねがはくは汝のしもべを豊にあしらひて存へしめたまへ さらばわれ聖言をまもらん
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
なんぢわが眼をひらき なんぢの法のうちなる奇しきことを我にみせたまへ
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
われは世にある旅客なり 我になんぢの誡命をかくしたまふなかれ
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
斷るときなくなんぢの審判をしたふが故にわが霊魂はくだくるなり
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
汝はたかぶる者をせめたまへり なんぢの誡命よりまよひづる者はのろはる
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
我なんぢの證詞をまもりたり 我より謗とあなどりとを取去たまへ
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
又もろもろの侯は坐して相語りわれをそこなはんとせり 然はあれど汝のしもべは律法をふかく思へり
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
汝のもろもろの證詞はわれをよろこばせわれをさとす者なり
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
わが霊魂は塵につきぬ なんぢの言にしたがひて我をいかしたまへ
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
我わがふめる道をあらはししかば汝こたへを我になしたまへり なんぢの律法をわれに敎へたまへ
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
なんぢの訓諭のみちを我にわきまへしめたまへ われ汝のくすしき事跡をふかく思はん
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
わがたましひ痛めるによりてとけゆく ねがはくは聖言にしたがひて我にちからを予へたまへ
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
願くはいつはりの道をわれより遠ざけ なんぢの法をもて我をめぐみたまへ
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
われは眞實のみちをえらび 恒になんぢのもろもろの審判をわが前におけり
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
我なんぢの證詞をしたひて離れず ヱホバよねがはくは我をはづかしめ給ふなかれ
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
われ汝のいましめの道をはしらん その時なんぢわが心をひろく爲たまふべし
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
ヱホバよ願くはなんぢの律法のみちを我にをしへたまへ われ終にいたるまで之をまもらん
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
われに智慧をあたへ給へ さらば我なんぢの法をまもり心をつくして之にしたがはん
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
われに汝のいましめの道をふましめたまへ われその道をたのしめばなり
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
わが心をなんぢの證詞にかたぶかしめて 貪利にかたぶかしめ給ふなかれ
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
わが眼をほかにむけて虚しきことを見ざらしめ 我をなんぢの途にて活し給へ
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
ひたすらに汝をおそるる汝のしもべに 聖言をかたくしたまへ
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
わがおそるる謗をのぞきたまへ そはなんぢの審判はきはめて善し
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
我なんぢの訓諭をしたへり 願くはなんぢの義をもて我をいかしたまへ
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
ヱホバよ聖言にしたがひてなんぢの憐憫なんぢの拯救を我にのぞませたまへ
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
さらば我われを謗るものに答ふることをえん われ聖言によりたのめばなり
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
又わが口より眞理のことばをことごとく除き給ふなかれ われなんぢの審判をのぞみたればなり
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
われたえずいや永久になんぢの法をまもらん
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
われなんぢの訓諭をもとめたるにより障なくしてあゆまん
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
われまた王たちの前になんぢの證詞をかたりて恥ることあらじ
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
我わが愛するなんぢの誡命をもて己をたのしましめん
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
われ手をわがあいする汝のいましめに擧げ なんぢの律法をふかく思はん
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
ねがはくは汝のしもべに宣ひたる聖言をおもひいだしたまへ 汝われに之をのぞましめ給へり
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
なんぢの聖言はわれを活ししがゆゑに 今もなほわが艱難のときの安慰なり
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
高ぶる者おほいに我をあざわらへり されど我なんぢの法をはなれざりき
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
ヱホバよわれ汝がふるき往昔よりの審判をおもひいだして自から慰めたり
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
なんぢの法をすつる惡者のゆゑによりて 我はげしき怒をおこしたり
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
なんぢの律法はわが旅の家にてわが歌となれり
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
ヱホバよわれ夜間になんぢの名をおもひいだして なんぢの法をまもれり
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
われ汝のさとしを守りしによりてこの事をえたるなり
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
ヱホバはわがうくべき有なり われ汝のもろもろの言をまもらんといへり
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
われ心をつくして汝のめぐみを請求めたり ねがはくは聖言にしたがひて我をあはれみたまへ
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
我わがすべての途をおもひ 足をかへしてなんぢの證詞にむけたり
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
我なんぢの誡命をまもるに速けくしてたゆたはざりき
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
惡きものの繩われに纏ひたれども 我なんぢの法をわすれざりき
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
我なんぢのただしき審判のゆゑに 夜半におきてなんぢに感謝せん
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
われは汝をおそるる者 またなんぢの訓諭をまもるものの侶なり
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
ヱホバよ汝のあはれみは地にみちたり 願くはなんぢの律法をわれにをしへたまへ
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
ヱホバよなんぢ聖言にしたがひ惠をもてその僕をあしらひたまへり
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
われ汝のいましめを信ず ねがはくはわれに聡明と智識とををしへたまへ
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
われ苦しまざる前にはまよひいでぬ されど今はわれ聖言をまもる
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
なんぢは善にして善をおこなひたまふ ねがはくは汝のおきてを我にをしへたまへ
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
高ぶるもの虚偽をくはだてて我にさからへり われ心をつくしてなんぢの訓諭をまもらん
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
かれらの心はこえふとりて脂のごとし されど我はなんぢの法をたのしむ
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
困苦にあひたりしは我によきことなり 此によりて我なんぢの律法をまなびえたり
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
なんぢの口の法はわがためには千々のこがね白銀にもまされり
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
なんぢの手はわれを造りわれを形づくれり ねがはくは智慧をあたへて我になんぢの誡命をまなばしめたまへ
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
なんぢを畏るるものは我をみて喜ばん われ聖言によりて望をいたきたればなり
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
ヱホバよ我はなんぢの審判のただしく又なんぢが眞實をもて我をくるしめたまひしを知る
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
ねがはくは汝のしもべに宣ひたる聖言にしたがひて 汝の仁慈をわが安慰となしたまへ
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
なんぢの憐憫をわれに臨ませたまへ さらばわれ生ん なんぢの法はわが樂しめるところなり
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
高ぶるものに恥をかうぷらせたまへ かれらは虚偽をもて我をくつがへしたればなり されど我なんぢの訓諭をふかくおもはん
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
汝をおそるる者となんぢの證詞をしるものとを我にかへらしめたまへ
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
わがこころを全くして汝のおきてを守らしめたまへ さらばわれ恥をかうぶらじ
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
わが霊魂はなんぢの救をしたひてたえいるばかりなり 然どわれなほ聖言によりて望をいだく
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
なんぢ何のとき我をなぐさむるやといひつつ 我みことばを慕ふによりて眼おとろふ
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
我は煙のなかの革嚢のごとくなりぬれども 尚なんぢの律法をわすれず
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
汝のしもべの日は幾何ありや 汝いづれのとき我をせむるものに審判をおこなひたまふや
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
たかぶる者われを害はんとて阱をほれり かれらはなんぢの法にしたがはず
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
なんぢの誡命はみな眞實なり かれらは虚偽をもて我をせむ ねがはくは我をたすけたまへ
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
かれらは地にてほとんど我をほろぼせり されど我はなんぢの訓諭をすてざりき
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
願くはなんぢの仁慈にしたがひて我をいかしたまへ 然ばわれ御口よりいづる證詞をまもらん
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
ヱホバよみことばは天にてとこしえに定まり
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
なんぢの眞實はよろづ世におよぶ なんぢ地をかたく立たまへば地はつねにあり
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
これらのものはなんぢの命令にしたがひ 恒にありて今日にいたる 萬のものは皆なんぢの僕なればなり
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
なんぢの法わがたのしみとならざりしならば我はつひに患難のうちに滅びたるならん
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
われ恒になんぢの訓諭をわすれじ 汝これをもて我をいかしたまへばなり
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
我はなんぢの有なりねがはくは我をすくひたまへ われ汝のさとしを求めたり
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
惡きものは我をほろぼさんとして窺ひぬ われは唯なんぢのもろもろの證詞をおもはん
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
我もろもろの純全に限あるをみたり されど汝のいましめはいと廣し
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
われなんぢの法をいつくしむこといかばかりぞや われ終日これを深くおもふ
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
なんぢの誡命はつねに我とともにありて 我をわが仇にまさりて慧からしむ
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
我はなんぢの證詞をふかくおもふが故に わがすべての師にまさりて智慧おほし
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
我はなんぢの訓諭をまもるがゆゑに 老たる者にまさりて事をわきまふるなり
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
われ聖言をまもらんために わが足をとどめてもろもろのあしき途にゆかしめず
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
なんぢ我ををしへたまひしによりて 我なんぢの審判をはなれざりき
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
みことばの滋味はわが腭にあまきこといかばかりぞや 蜜のわが口に甘きにまされり
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
我なんぢの訓諭によりて智慧をえたり このゆゑに虚偽のすべての途をにくむ
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
なんぢの聖言はわがあしの燈火わが路のひかりなり
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
われなんぢのただしき審判をまもらんことをちかひ且かたくせり
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
われ甚いたく苦しめり ヱホバよねがはくは聖言にしたがひて我をいかしたまヘ
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
ヱホバよねがはくは誠意よりするわが口の献物をうけて なんぢの審判ををしへたまへ
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
わが霊魂はつねに危険ををかす されど我なんぢの法をわすれず
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
あしき者わがために羂をまうけたり されどわれ汝のさとしより迷ひいでざりき
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
われ汝のもろもろの證詞をとこしへにわが嗣業とせり これらの證詞はわが心をよろこばしむ
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
われ汝のおきてを終までとこしへに守らんとて之にこころを傾けたり
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
われ二心のものをにくみ汝のおきてを愛しむ
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
なんぢはわが匿るべき所わが盾なり われ聖言によりて望をいだく
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
惡きをなすものよ我をはなれされ われわが神のいましめを守らん
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
聖言にしたがひ我をささへて生存しめたまへ わが望につきて恥なからしめたまへ
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
われを支へたまへ さらばわれ安けかるべし われ恒になんぢの律法にこころをそそがん
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
すべて律法よりまよひいづるものを汝かろしめたまへり かれらの欺詐はむなしければなり
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
なんぢは地のすべての惡きものを渣滓のごとく除きさりたまふ この故にわれ汝のあかしを愛す
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
わが肉體なんぢを懼るるによりてふるふ 我はなんぢの審判をおそる
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
われは審判と公義とをおこなふ 我をすてて虐ぐるものに委ねたまふなかれ
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
汝のしもべの中保となりて福祉をえしめたまへ 高ぶるものの我をしへたぐるを容したまふなかれ
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
わが眼はなんぢの救となんぢのただしき聖言とをしたふによりておとろふ
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
ねがはくはなんぢの憐憫にしたがひてなんぢの僕をあしらひ 我になんぢの律法ををしへたまへ
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
我はなんぢの僕なり われに智慧をあたへてなんぢの證詞をしらしめたまへ
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
彼等はなんぢの法をすてたり 今はヱホバのはたらきたまふべき時なり
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
この故にわれ金よりもまじりなき金よりもまさりて汝のいましめを愛す
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
この故にもろもろのことに係るなんぢの一切のさとしを正しとおもふ 我すべてのいつはりの途をにくむ
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
汝のあかしは妙なり かかるが故にわが霊魂これをまもる
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
聖言うちひらくれば光をはなちて 愚かなるものをさとからしむ
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
我なんぢの誡命をしたふが故に わが口をひろくあけて喘ぎもとめたり
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
ねがはくは聖名を愛するものに恒になしたまふごとく身をかへして我をあはれみたまへ
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
聖言をもてわが歩履をととのへ もろもろの邪曲をわれに主たらしめたまふなかれ
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
われを人のしへたげより贖ひたまへ さらばわれ訓諭をまもらん
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
ねがはくは聖顔をなんぢの僕のうへにてらし 汝のおきてを我にをしへ給へ
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
人なんぢの法をまもらざるによりて わが眼のなみだ河のごとくに流る
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
ヱホバよなんぢは義しくなんぢの審判はなほし
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
汝ただしきと此上なき眞實とをもて その證詞を命じ給へり
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
わが敵なんぢの聖言をわすれたるをもて わが熱心われをほろぼせり
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
なんぢの聖言はいときよし 此故になんぢの僕はこれを愛す
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
われは微なるものにて人にあなどらるれども汝のさとしを忘れず
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
なんぢの義はとこしへの義なり汝ののりは眞理なり
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
われ患難と憂とにかかれども 汝のいましめはわが喜樂なり
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
なんぢの證詞はとこしへに義し ねがはくはわれに智慧をたまへ 我ながらふることを得ん
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
われ心をつくしてよばはれり ヱホバよ我にこたへたまへ 我なんぢの律法をまもらん
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
われ汝をよばはれり ねがはくはわれを救ひ給へ 我なんぢの證詞をまもらん
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
われ詰朝おきいでて呼はれり われ聖言によりて望をいだけり
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
夜の更のきたらぬに先だち わが眼はさめて汝のみことばを深くおもふ
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
ねがはくはなんぢの仁慈にしたがひてわが聲をききたまへ ヱホバよなんぢの審判にしたがひて我をいかしたまへ
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
惡をおひもとむるものは我にちかづけり 彼等はなんぢの法にとほくはなる
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
ヱホバよ汝はわれに近くましませり なんぢのすべての誡命はまことなり
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
われ早くよりなんぢの證詞によりて汝がこれを永遠にたてたまへることを知れり
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
ねがはくはわが患難をみて我をすくひたまへ 我なんぢの法をわすれざればなり
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
ねがはくはわが訟をあげつらひて我をあがなひ 聖言にしたがひて我をいかしたまへ
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
すくひは惡きものより遠くはなる かれらはなんぢの律法をもとめざればなり
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
ヱホバよなんぢの憐憫はおほいなり 願くはなんぢの審判にしたがひて我をいかしたまへ
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
我をせむる者われに敵するものおほし 我なんぢの證詞をはなるることなかりき
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
虚偽をおこなふもの汝のみことばを守らざるにより 我かれらを見てうれへたり
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
ねがはくはわが汝のさとしを愛すること幾何なるをかへりみたまへ ヱホバよなんぢの仁慈にしたがひて我をいかしたまへ
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
なんぢのみことばの總計はまことなり 汝のただしき審判はとこしへにいたるまで皆たゆることなし
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
もろもろの侯はゆゑなくして我をせむ 然どわが心はただ汝のみことばを畏る
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
われ人のおほいなる掠物をえたるごとくに 汝のみことばをよろこぶ
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
われ虚偽をにくみ之をいみきらへども 汝ののりを愛す
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
われ汝のただしき審判のゆゑをもて 一日に七次なんぢを讃稱ふ
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
なんぢの法をあいするものには大なる平安あり かれらには躓礙をあたふる者なし
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
ヱホバよ我なんぢの救をのぞみ汝のいましめをおこなへり
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
わが霊魂はなんぢの證詞をまもれり 我はいたく之をあいす
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
われなんぢの訓諭となんぢの證詞とをまもりぬ わがすべての道はみまへにあればなり
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
ヱホバよ願くはわがよぶ聲をみまへにちかづけ 聖言にしたがひて我にちゑをあたへたまへ
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
わが願をみまへにいたらせ 聖言にしたがひて我をたすけたまへ
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
わがくちびるは讃美をいだすべし 汝われに律法ををしへ給へばなり
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
わが舌はみことばを謳ふべし なんぢの一切のいましめは義なればなり
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
なんぢの手をつねにわが助となしたまへ われなんぢの訓諭をえらび用ゐたればなり
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
ヱホバよ我なんぢの救をしたへり なんぢの法はわがたのしみなり
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
願くはわが霊魂をながらへしめたまへ さらば汝をほめたたへん 汝のさばきの我をたすけんことを
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
われは亡はれたる羊のごとく迷ひいでぬ なんぢの僕をたづねたまへ われ汝のいましめを忘れざればなり
