Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Kũrathimwo-rĩ, nĩ andũ arĩa mĩthiĩre yao ĩtarĩ ũcuuke, o arĩa mathiiaga kũringana na watho wa Jehova.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Kũrathimwo-rĩ, nĩ andũ arĩa marũmagia kĩrĩra gĩake, o arĩa mamũrongoragia na ngoro yothe.
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Matirĩ ũndũ mũũru mekaga; no kũgera mageragĩra njĩra ciake.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Wee nĩũheanĩte mawatho marĩa marĩ ma gwathĩkagĩrwo na kĩyo.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Naarĩ korwo mĩthiĩre yakwa ĩkĩrĩ mĩkindĩrĩku ũhoro-inĩ wa gwathĩkagĩra kĩrĩra gĩaku!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Hĩndĩ ĩyo ndingĩconorithio rĩrĩa ngũcũũrania maathani maku mothe.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Nĩndĩrĩkũgoocaga ndĩ na ngoro nũngĩrĩru, o ngĩĩrutaga ũhoro wa mawatho maku ma kĩhooto.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Nĩndĩrĩathĩkagĩra kĩrĩra kĩa watho waku; ndũgakĩndiganĩrie o biũ.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
Mũndũ mwĩthĩ-rĩ, angĩiga mũtũũrĩre wake ũrĩ mũtheru atĩa? Nĩ na ũndũ wa gũtũũra athĩkagĩra kiugo gĩaku.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Ngũrongoragia na ngoro yakwa yothe; ndũkanareke njũrũũre ndigane na maathani maku.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Nĩhithĩte kiugo gĩaku thĩinĩ wa ngoro yakwa, nĩguo ndikae gũkwĩhĩria.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Wee Jehova, ũrokĩgoocwo; kĩndute kĩrĩra kĩa watho waku.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Nĩndĩriugaga na ngacookera na mĩromo yakwa ũhoro wa mawatho mothe marĩa moimĩte kanua gaku.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Nĩngenagio nĩkũrũmĩrĩra kĩrĩra gĩaku, o ta ũrĩa mũndũ akenagĩra kũgĩa na ũtonga mũnene.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Nĩndĩrĩcũũranagia mawatho maku na ngatarania njĩra yaku.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Nĩngenagĩra kĩrĩra kĩa watho waku; ndigatiganĩria kiugo gĩaku.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Niĩ ndungata yaku njĩka wega, na nĩngũtũũra muoyo; niĩ nĩndĩrĩathĩkagĩra kiugo gĩaku.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Hingũra maitho makwa nĩguo nyone maũndũ ma magegania marĩa marĩ watho-inĩ waku.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Niĩ ndĩ mũgeni gũkũ thĩ; ndũkaahithe maathani maku.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Ngoro yakwa nĩĩrahĩĩahĩĩa nĩ kwĩrirĩria mawatho maku o mahinda mothe.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Wee nĩũkũũmaga arĩa etĩĩi, o acio manyiitĩtwo nĩ kĩrumi, na arĩa morũũraga magatiga maathani maku.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Njehereria kĩnyũrũri na kũmenwo, nĩgũkorwo ndũũrĩte nũmĩtie kĩrĩra gĩaku.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
O na gũtuĩka aathani maikaraga thĩ hamwe makanjambia, ndungata yaku nĩĩrĩcũũranagia kĩrĩra kĩa watho waku.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Kĩrĩra gĩaku nĩkĩo ngenagĩra; nĩkĩo kĩĩheaga mataaro.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Ngometio thĩ rũkũngũ-inĩ; tũũria muoyo wakwa kũringana na kiugo gĩaku.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Nĩndakwĩrire mĩthiĩre yakwa nawe ũkĩnjĩtĩka; nduta kĩrĩra kĩa watho waku.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Menyithia ũrutani wa mawatho maku; na niĩ nĩndĩrĩcũũranagia ũhoro wa magegania maku.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Ngoro yakwa nĩ nogu nĩ ũndũ wa kĩeha; njĩkĩra hinya kũringana na kiugo gĩaku.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Njeheranĩria na mĩthiĩre ya maheeni; nĩ ũndũ wa ũtugi waku nduta watho waku.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Niĩ-rĩ, ndĩĩthuurĩire njĩra ya ma; matua maku ndĩmaigĩte ngoro-inĩ yakwa.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Wee Jehova, nĩnũmĩtie kĩrĩra gĩaku; ndũkanareke njonorithio.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Hanyũkaga o na njĩra ya maathani maku, nĩgũkorwo nĩwohorithĩtie ngoro yakwa.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
Wee Jehova, nduta kũrũmĩrĩra kĩrĩra kĩa watho waku, na niĩ ndĩkĩrũmie nginya mũthia.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
He ũmenyo, na nĩndĩrĩrũmagia watho waku na ndĩwathĩkagĩre na ngoro yakwa yothe.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Ngeragĩria njĩra-inĩ cia maathani maku, nĩgũkorwo nĩmo ngenagĩra.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Erekeria ngoro yakwa kũrĩ kĩrĩra gĩaku, nĩguo ĩtige kwerekera ũhoro-inĩ wa gwĩtongia.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Girĩrĩria maitho makwa matige kwĩrorera maũndũ ma tũhũ; tũũria muoyo wakwa kũringana na kiugo gĩaku.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Hingĩria ndungata yaku kĩĩranĩro gĩaku, nĩgeetha wĩtigagĩrwo.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Njehereria njono iria ndĩĩtigagĩra, nĩgũkorwo mawatho maku nĩ mega.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Kaĩ nĩndĩĩriragĩria mawatho maku-ĩ! Tũũria muoyo wakwa nĩ ũndũ wa ũthingu waku.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Wee Jehova, wendo waku ũrĩa ũtathiraga ũronginyĩra, ũhonokio waku ũnginyĩre kũringana na kĩĩranĩro gĩaku;
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
nĩguo ngoragwo na ũndũ wa gũcookeria andũ arĩa maanyũrũragia, nĩgũkorwo niĩ ndĩhokete kiugo gĩaku.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Ndũkandunye kiugo kĩa ma kuuma kanua-inĩ gakwa, nĩgũkorwo njigĩte mwĩhoko wakwa mawatho-inĩ maku.
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Ngũtũũra njathĩkagĩra watho waku, nginya tene na tene.
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Ndĩrĩthiiaga ndĩ na wĩyathi, nĩgũkorwo nĩmaathaga mawatho maku.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Nĩndĩrĩaragia ũhoro wa kĩrĩra gĩaku mbere ya athamaki na ndirĩconokaga,
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
nĩgũkorwo nĩngenagĩra maathani maku tondũ nĩndĩmendete.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Ndĩrĩambararagia moko makwa kũrĩ maathani maku marĩa nyendete, na ndĩcũũranagie igũrũ rĩa kĩrĩra kĩa watho waku.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Ririkana kiugo gĩaku kũrĩ ndungata yaku, nĩgũkorwo nĩũũheete kĩĩrĩgĩrĩro.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Ũndũ ũrĩa ũũhooreragia ndĩ mĩnyamaro-inĩ nĩ ũyũ: atĩ kĩĩranĩro gĩaku nĩkĩo gĩtũũragia muoyo wakwa.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Andũ arĩa etĩĩi maanyũrũragia matekwĩgirĩrĩria, no nditiganagĩria watho waku.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Nĩndirikanaga mawatho maku ma tene, Wee Jehova, namo nĩmahooreragia.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Nyiitagwo nĩ mangʼũrĩ nĩ ũndũ wa andũ arĩa aaganu, o acio maatiganĩirie watho waku.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Ũhoro wa kĩrĩra gĩaku nĩguo ũtuĩkĩte rwĩmbo rwakwa, o kũrĩa guothe ingĩikara.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Ũtukũ ndirikanaga rĩĩtwa rĩaku, ngakĩrũmia watho waku Wee Jehova.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Ũũ nĩguo ngoretwo ngĩĩka: nĩnjathĩkagĩra mawatho maku.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Wee Jehova, Wee nĩwe igai rĩakwa; nĩngwĩrĩte atĩ ndĩathĩkagĩra ciugo ciaku.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Maathĩĩte ũthiũ waku na ngoro yakwa yothe; nginyagĩria wega waku o ta ũrĩa wĩranĩire.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Nĩndĩcũũranĩtie ũhoro wa mĩthiĩre yakwa, ngagĩcookia makinya makwa kũrĩ kĩrĩra gĩaku.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Nĩngũhiũha na ndigũcererwo gwathĩkĩra maathani maku.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
O na kũngĩtuĩka atĩ andũ arĩa aaganu no manjohe na mĩhĩndo-rĩ, ndingĩriganĩrwo nĩ watho waku.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Ũtukũ gatagatĩ njarahũkaga ngũcookerie ngaatho nĩ ũndũ wa mawatho maku ma kĩhooto.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Niĩ ndĩ mũrata wa andũ arĩa othe magwĩtigĩrĩte, o arĩa othe marũmagĩrĩra mawatho maku.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Wee Jehova, thĩ ĩiyũrĩtwo nĩ wendo waku; nduta kĩrĩra kĩa watho waku.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Wee Jehova, ĩka ndungata yaku kũringana na kiugo gĩaku.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Nduta gũkũũrana maũndũ wega o na kũmamenya, nĩgũkorwo nĩnjĩtĩkĩtie maathani maku.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Mbere itanoona thĩĩna nĩndahĩtagia, no rĩu nĩnjathĩkagĩra kiugo gĩaku.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Wee ũrĩ mwega, na nĩwĩkaga o wega; nduta kĩrĩra kĩa watho waku.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
O na gũtuĩka andũ arĩa etĩĩi nĩmahakĩte gĩko na ndeto cia maheeni, ngũtũũra nũmĩtie mawatho maku na ngoro yakwa yothe.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Ngoro ciao nĩ nyũmũ na itirĩ tha, no niĩ ngenagĩra watho waku.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Warĩ ũndũ mwega niĩ nyone thĩĩna, nĩgeetha ndĩĩrute kĩrĩra kĩa watho waku.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Watho ũrĩa uumĩte kanua gaku nĩ wa bata mũno harĩ niĩ, gũkĩra ngiri cia icunjĩ cia betha na thahabu.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Moko maku nĩmo manyũmbire na magĩĩthondeka ũguo ndariĩ; he ũtaũku nĩguo ndĩĩrute maathani maku.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Andũ arĩa magwĩtigĩrĩte marokenaga rĩrĩa maanyona, nĩgũkorwo nĩnjigĩte mwĩhoko wakwa harĩ kiugo gĩaku.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
Jehova, nĩnjũũĩ atĩ mawatho maku nĩ ma ũthingu, na ũnyonetie thĩĩna nĩ ũndũ wa wĩhokeku waku.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Wendani waku ũrĩa ũtathiraga ũrotuĩka wa kũũhooreria, kũringana na kĩĩranĩro gĩaku kĩrĩa werĩire ndungata yaku.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Ĩtĩkĩra tha ciaku inginyĩre nĩguo ndũũre muoyo, nĩgũkorwo watho waku nĩguo ngenagĩra.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Andũ arĩa etĩĩi maroconorithio nĩ ũndũ wa kũnjĩka ũũru hatarĩ gĩtũmi; no niĩ-rĩ, ndĩrĩcũũranagia ũhoro wa mawatho maku.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Andũ arĩa magwĩtigĩrĩte maronjookerera, o acio mataũkĩirwo nĩ kĩrĩra gĩaku.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Ngoro yakwa ĩroaga ũcuuke ũhoro-inĩ wa kĩrĩra kĩa watho waku, nĩguo ndikanaconorithio.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
Ngoro yakwa ĩringĩkaga nĩ kwĩrirĩria ũhonokio waku, no niĩ njigĩte mwĩhoko wakwa harĩ kiugo gĩaku.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Maitho makwa nĩmaraaga hinya nĩ gũtũũra njũthĩrĩirie kĩĩranĩro gĩaku; ngakĩũria atĩrĩ, “Ũgaakĩĩhooreria rĩ?”
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
O na gũtuĩka haana ta mondo ya rũũa ya ndibei ĩigĩtwo ndogo-inĩ, ndiriganagĩrwo nĩ kĩrĩra kĩa watho waku.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Niĩ ndungata yaku-rĩ, ngweterera nginya rĩ? Arĩa maanyariiraga ũkaamaherithia rĩ?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Andũ arĩa etĩĩi manyenjeire marima nĩguo ngwe kuo, o acio makararagia watho waku.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Maathani maku mothe nĩ ma kwĩhokwo; ndeithia, nĩgũkorwo andũ maanyariiraga hatarĩ gĩtũmi.
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Maatigĩtie hanini maaniine nyume thĩ ĩno, no nditiganĩirie mawatho maku.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Menyerera muoyo wakwa kũringana na wendo waku, na ndĩathĩkagĩra kĩrĩra gĩa kanua gaku.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Wee Jehova, kiugo gĩaku gĩtũũraga tene na tene; gĩtũũraga kĩĩhaandĩte wega kũu igũrũ.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Wĩhokeku waku nĩ wa kuuma njiarwa nginya njiarwa; nĩwe warũmirie thĩ, nayo ĩgagĩikara o ĩrũmĩte.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
Mawatho maku matũũraga nginya ũmũthĩ, nĩgũkorwo indo ciothe nĩwe itungataga.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Korwo watho waku tiguo ũngenagia, ingĩanathira nĩ mĩnyamaro yakwa.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Niĩ ndirĩ hĩndĩ ngaariganĩrwo nĩ mawatho maku, nĩgũkorwo ũndũũrĩtie muoyo nĩ ũndũ wamo.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Honokia, nĩgũkorwo ndĩ waku, na nĩĩmaathĩte mawatho maku.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Andũ arĩa aaganu manjoheirie nĩguo maaniine, no niĩ ndĩrĩĩcũũranagia o ũhoro wa kĩrĩra gĩaku.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Ũndũ o wothe mũkinyanĩru wega, nĩnyonete nĩ ũrĩ mũthia; no maathani maku matirĩ mũhaka.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Kaĩ nĩnyendete watho waku-ĩ! Ndindaga ngĩtarania ũhoro waguo mũthenya wothe.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Maathani maku matũmaga njũhĩge gũkĩra thũ ciakwa, nĩgũkorwo makoragwo hamwe na niĩ hĩndĩ ciothe.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Niĩ ndĩ na ũmenyo mũingĩ gũkĩra arutani akwa othe, nĩgũkorwo ndaranagia ũhoro wa mawatho maku.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Niĩ ndĩ na ũmenyo mũingĩ gũkĩra athuuri, nĩgũkorwo njathĩkagĩra kĩrĩra gĩaku.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Nĩndigagĩrĩria magũrũ makwa matikagerere njĩra o yothe njũru, nĩgeetha njathĩkagĩre kiugo gĩaku.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Niĩ nditiganĩirie mawatho maku, nĩgũkorwo Wee nĩwe ũndutĩte ũhoro ũcio.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Kaĩ ciugo ciaku irĩ mũrĩo ngĩcicama-ĩ, irĩ mũrĩo gũkĩra ũũkĩ ũrĩ kanua-inĩ gakwa!
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
Ngĩĩaga na ũtaũku nĩ ũndũ wa kĩrĩra gĩaku; nĩ ũndũ ũcio nĩthũire njĩra o yothe njũru.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Kiugo gĩaku nĩkĩo tawa wa magũrũ makwa, na ũtheri wa kũmũrĩka njĩra yakwa.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Nĩndĩĩhĩtĩte mwĩhĩtwa na ngagwatĩria, atĩ nĩndĩrĩrũmagĩrĩra mawatho maku ma ũthingu.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Nĩthĩĩnĩkĩte mũno; Wee Jehova, tũũria muoyo wakwa, kũringana na kiugo gĩaku.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Wee Jehova, ĩtĩkĩra ũgooci wa kwĩyendera wa kanua gakwa, na ũkĩndute mawatho maku.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
O na gũtuĩka ndũũraga nyiitĩrĩire muoyo wakwa moko-inĩ makwa-rĩ, ndingĩriganĩrwo nĩ watho waku.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Andũ arĩa aaganu nĩmanyambĩire mũtego, no ndirĩ ndahĩtia kĩrĩra gĩaku.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Mawatho maku nĩmo igai rĩakwa nginya tene; nĩmo gĩkeno kĩa ngoro yakwa.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Ngoro yakwa nĩĩtuĩte kũrũmagia kĩrĩra kĩa watho waku o nginya mũthia.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Nĩthũire andũ a ngoro igĩrĩ, no nĩnyendete watho waku.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Wee nĩwe rĩũrĩro rĩakwa na ngo yakwa; njigĩte mwĩhoko wakwa kiugo-inĩ gĩaku.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Njehererai, inyuĩ eeki ũũru, nĩguo ngĩrũmie maathani ma Ngai wakwa!
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Nyiitagĩrĩra kũringana na kĩĩranĩro gĩaku, na nĩngũtũũra muoyo; ndũkareke kĩĩrĩgĩrĩro gĩakwa kĩharagane.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Ndiiragĩrĩra, na nĩngũhonokio; ngũtũũra ndĩĩte uuge waku.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Nĩũregaga arĩa othe matiganaga na kĩrĩra kĩa watho waku, nĩgũkorwo kwĩheenia kũu meheenagia nakuo nĩ gwa tũhũ.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Arĩa othe aaganu a gũkũ thĩ ũmateaga ta gĩko; nĩ ũndũ ũcio niĩ nĩnyendete kĩrĩra kĩa watho waku.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Mwĩrĩ wakwa nĩũinainaga nĩgũgwĩtigĩra; njikaraga na guoya mũnene nĩ ũndũ wa mawatho maku.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Niĩ njĩkĩte maũndũ ma ũthingu na ma kĩhooto; ndũkandiganĩrie harĩ arĩa maahinyagĩrĩria.
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Menyerera ũgima wa ndungata yaku; ndũkareke andũ arĩa etĩĩi maahinyĩrĩrie.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Maitho makwa nĩmaraaga hinya nĩgũtũũra njũũthĩrĩirie ũhonokio waku, ngacũthĩrĩria kĩĩranĩro gĩaku kĩa ũthingu.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Ĩkaga ndungata yaku kũringana na wendo waku, na ũndutage kĩrĩra kĩa watho waku.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Niĩ ndĩ ndungata yaku; he gũkũũrana maũndũ, nĩguo hote gũtaũkĩrwo nĩ kĩrĩra gĩaku.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Wee Jehova, hĩndĩ nĩnginyu wĩke ũndũ, tondũ andũ nĩmathũkĩtie watho waku.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Tondũ nĩnyendete maathani maku gũkĩra thahabu, ngamenda mũno gũkĩra thahabu ĩrĩa therie,
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
na tondũ nĩnduĩte mawatho maku mothe nĩmagĩrĩire, nĩthũire njĩra o yothe ĩtarĩ ya ma.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Kĩrĩra gĩaku nĩ kĩa magegania; nĩ ũndũ ũcio nĩndĩrĩgĩathĩkagĩra.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Ciugo ciaku ciataũrwo nĩirehaga ũtheri; nĩciũhĩgagia andũ arĩa matarĩ oogĩ.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Njathamĩtie kanua gakwa ngahũma nĩ ũndũ wa kwĩrirĩria maathani maku.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Njerekera na ũnjiguĩre tha, o ta ũrĩa wĩkaga andũ arĩa mendete rĩĩtwa rĩaku.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Rũngagĩrĩria makinya makwa kũringana na kiugo gĩaku; ndũkareke njathagwo nĩ wĩhia o na ũrĩkũ.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Ngũũra kuuma ũhiinyanĩrĩria wa andũ, nĩguo njathĩkagĩre mawatho maku.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Tũma ũthiũ waku warĩre ndungata yaku, na ũndutage kĩrĩra kĩa watho waku.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Maitho makwa manyũrũrũkagia maithori ta rũũĩ, nĩgũkorwo andũ matirathĩkĩra watho waku.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Wee Jehova, ũrĩ mũthingu, na mawatho maku nĩmagĩrĩire.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Mawatho marĩa ũheanĩte nĩ ma ũthingu; nĩ ma kwĩhokwo kũna.
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Kĩyo gĩakwa nĩkĩĩnogetie, nĩgũkorwo thũ ciakwa nĩcitiganĩirie ciugo ciaku.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Ciĩranĩro ciaku nĩthuuranĩre o biũ, na ndungata yaku nĩĩciendete.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
O na gũtuĩka ndirĩ bata na nĩnyararĩtwo-rĩ, ndiriganagĩrwo nĩ mawatho maku.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Ũthingu waku nĩ wa gũtũũra tene na tene, naguo watho waku nĩ wa ma.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Ngoretwo nĩ mathĩĩna na mĩnyamaro, no maathani maku nĩmo ngenagĩra.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Kĩrĩra gĩaku nĩ kĩa ma nginya tene; kĩĩhe ũtaũku nĩguo ndũũre muoyo.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
Ndĩragũkaĩra na ngoro yakwa yothe, Wee Jehova, njĩtĩka, na nĩndĩrĩathĩkagĩra kĩrĩra kĩa watho waku.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Wee nĩwe ndĩrakaĩra, honokia na nĩndĩrĩmenyagĩrĩra mawatho maku.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Njũkagĩra tene gũtanakĩa, ngakũrĩrĩra nĩguo ũndeithie; njigĩte mwĩhoko wakwa kiugo-inĩ gĩaku.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Maitho makwa maikaraga mahingũkĩte matuanĩra-inĩ mothe ma arangĩri, nĩguo ndaranagie ũhoro wa ciĩranĩro ciaku.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Igua mũgambo wakwa kũringana na wendo waku; Wee Jehova, tũũria muoyo wakwa, kũringana na mawatho maku.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Andũ arĩa mathugundaga maũndũ ma wĩki naaĩ nĩmanguhĩrĩirie, no-o nĩmaraihanĩrĩirie na watho waku.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
No Wee Jehova, ũikaraga hakuhĩ, na maathani maku mothe nĩ ma ma.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Matukũ-inĩ ma tene nĩndamenyire kuuma kĩrĩra-inĩ gĩaku, atĩ wagĩthondekire kĩrĩ gĩa gũtũũra nginya tene.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Rora gũthĩĩnĩka gwakwa na ũndeithũre, nĩgũkorwo ndiriganĩirwo nĩ watho waku.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Ndũĩrĩra na ũkĩngũũre; tũũria muoyo wakwa kũringana na kĩĩranĩro gĩaku.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Ũhonokio nĩũraihĩrĩirie andũ arĩa aaganu, nĩgũkorwo matirongoragia kĩrĩra kĩa watho waku.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Wee Jehova, tha ciaku nĩ nyingĩ; tũũria muoyo wakwa kũringana na mawatho maku.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Andũ arĩa maanyariiraga nĩ aingĩ, no ndirĩ ndahutatĩra kĩrĩra gĩaku.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Njũthagĩrĩria arĩa matarĩ na wĩtĩkio ngoro, nĩgũkorwo matiathĩkagĩra kiugo gĩaku.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Ta kĩone ũrĩa nyendete mawatho maku; tũũria muoyo wakwa, Wee Jehova, kũringana na wendo waku.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Ciugo ciaku ciothe nĩ cia ma; mawatho maku mothe nĩ ma ũthingu na nĩ ma gũtũũra tene na tene.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Aathani maanyariiraga hatarĩ gĩtũmi, no ngoro yakwa ĩinainagio nĩ kiugo gĩaku.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Ngenagĩra kĩĩranĩro gĩaku, o ta ũrĩa mũndũ atahĩte indo nyingĩ akenaga.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Nĩmenete na ngathũũra maheeni, no nĩnyendete watho waku.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
O mũthenya ngũgoocaga maita mũgwanja nĩ ũndũ wa mawatho maku ma ũthingu.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Arĩa mendete watho waku nĩ marĩ thayũ mũingĩ, na gũtirĩ kĩndũ kĩngĩtũma mahĩngwo.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Njetagĩrĩra ũhonokio waku, Wee Jehova, na ngarũmĩrĩra maathani maku.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Njathĩkagĩra kĩrĩra gĩaku, nĩgũkorwo nĩndĩkĩendete mũno.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Njathĩkagĩra mawatho maku na kĩrĩra gĩaku, nĩgũkorwo mĩthiĩre yakwa yothe nĩũmĩũĩ.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Wee Jehova-rĩ, gũkaya gwakwa kũrokinya harĩwe; he gũtaũkĩrwo kũringana na kiugo gĩaku.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Mathaithana makwa marokinya harĩwe; ndeithũra kũringana na kĩĩranĩro gĩaku.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Mĩromo yakwa ĩrĩkũgoocaga hĩndĩ ciothe, nĩgũkorwo nĩũndutaga kĩrĩra kĩa watho waku.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Rũrĩmĩ rwakwa nĩrũkĩine ũhoro wa kiugo gĩaku, nĩgũkorwo maathani maku mothe nĩ ma ũthingu.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Guoko gwaku nĩgũkĩĩhaarĩrie kũndeithia, nĩgũkorwo mawatho maku nĩmo niĩ ndĩthuurĩire.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Ũhonokio waku nĩguo ndĩĩriragĩria, Wee Jehova, naguo watho waku nĩguo ngenagĩra.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Ndĩrogĩtũũra muoyo nĩguo ngũgoocage, namo mawatho maku nĩmatũũre mandeithagia.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Niĩ nĩhĩtĩtie njĩra ta ngʼondu yũrĩte. Gĩcarie ndungata yaku, nĩgũkorwo ndiriganĩirwo nĩ maathani maku.
