< Salmenes 119 >

1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.

< Salmenes 119 >