Salmenes 118
1 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig!
Mida akpe ne Yehowa, elabena eƒe dɔ me nyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.
2 Israel sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Israel negblɔ be; “Eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.”
3 Arons hus sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Aron ƒe aƒe la negblɔ be; “Eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.”
4 De som frykter Herren, sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Ame siwo vɔ̃a Yehowa la negblɔ be, “Eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.”
5 Ut av trengselen kalte jeg på Herren; Herren svarte mig og førte mig ut i fritt rum.
Le nye vevesese me, medo ɣli yɔ Yehowa, etɔ nam, eye wòɖe gam.
6 Herren er med mig, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske gjøre mig?
Yehowa li kplim, eya ta nyemavɔ̃ o. Nu ka amegbetɔ awɔm?
7 Herren er med mig, den som hjelper mig, og jeg skal se med lyst på dem som hater mig.
Yehowa li kplim, eyae nye nye xɔnametɔ. Makpɔ nye futɔwo ta ɖa le dziɖuɖu me.
8 Det er bedre å sette sin lit til Herren enn å stole på mennesker.
Enyo be woatsɔ Yehowa awɔ sitsoƒee wu, be woaɖo ŋu ɖe amegbetɔ ŋu.
9 Det er bedre å ta sin tilflukt til Herren enn å stole på fyrster.
Enyo be woatsɔ Yehowa awɔ sitsoƒee wu, be woaɖo ŋu ɖe dumegãwo ŋu.
10 Alle hedninger omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Dukɔwo katã ɖe to ɖem, gake le Yehowa ƒe ŋkɔ me, metsrɔ̃ wo katã.
11 De omgir mig, ja, de omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Woɖe to ɖem, gake le Yehowa ƒe ŋkɔ me, metsrɔ̃ wo katã.
12 De omgir mig som bier, de slukner som ild i tornebusker; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Woƒo kɔ ɖe ŋunye abe anyiwo ene, gake wo nu va yi kaba abe ŋuvedzo ene; ɛ̃, Yehowa ƒe ŋkɔ mee metsrɔ̃ wo le.
13 Hårdt støtte du mig forat jeg skulde falle; men Herren hjalp mig.
Wotu asim do ɖe megbe, eye medze anyi kloe, gake Yehowa xɔ nam.
14 Herren er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.
Yehowae nye nye ŋusẽ kple nye ha, eye wòzu nye xɔname.
15 Det høres fryderop om frelse i de rettferdiges telt; Herrens høire hånd gjør storverk.
Aseyetsotso kple dziɖuɣli le ɖiɖim le ame dzɔdzɔewo ƒe agbadɔ me be, “Yehowa ƒe nuɖusi wɔ nu dzɔatsuwo!
16 Herrens høire hånd ophøier, Herrens høire hånd gjør storverk.
Yehowa ƒe nuɖusi le dzi bobobo! Yehowa ƒe nuɖusi wɔ nu dzɔatsuwo!”
17 Jeg skal ikke dø, men leve og fortelle Herrens gjerninger.
Nyemaku o, ke boŋ manɔ agbe, eye maɖe gbeƒã nu siwo Yehowa wɔ.
18 Hårdt tuktet Herren mig, men til døden overgav han mig ikke.
Yehowa he to nam vevie, gake metsɔm de asi na ku o.
19 Lukk op rettferdighets porter for mig! Jeg vil gå inn gjennem dem, jeg vil prise Herren.
Miʋu dzɔdzɔenyenye ƒe agbowo nam, mage ɖe eme, eye mada akpe na Yehowa.
20 Dette er Herrens port; de rettferdige skal gå inn gjennem den.
Esiae nye Yehowa ƒe agbo, afi si dzɔdzɔetɔwo ato age ɖe eme.
21 Jeg vil prise dig fordi du svarte mig og blev mig til frelse.
Mada akpe na wò, elabena èɖo tom, eye nèzu nye xɔname.
22 Den sten som bygningsmennene forkastet, er blitt hovedhjørnesten.
Kpe si xɔtulawo gbe la, eyae va zu dzogoedzikpe.
23 Av Herren er dette gjort, det er underfullt i våre øine.
Yehowae wɔ esia, eye wònye nukunu le míaƒe ŋkume.
24 Dette er dagen som Herren har gjort; la oss fryde oss og glede oss på den!
Esia nye ŋkeke si Yehowa wɔ, mina míakpɔ dzidzɔ, atso aseye le eme.
25 Å Herre, frels dog! Å Herre, la det dog lykkes!
O! Yehowa, ɖe mí, o Yehowa, na wòadze edzi na mí dzro.
26 Velsignet være han som kommer i Herrens navn! Vi velsigner eder fra Herrens hus.
Woayra ame si gbɔna le Yehowa ƒe ŋkɔ me. Míeyra wò tso Yehowa ƒe aƒe me.
27 Herren er Gud, og han lot det bli lyst for oss. Bind høitidsofferet med rep like inn til alterets horn!
Yehowae nye Mawu, eye wòna eƒe kekeli klẽ ɖe mía dzi. Mitsɔ miaƒe atilɔwo ɖe asi ne miage ɖe ŋkekenyuiɖulawo ƒe hame ayi ɖe keke vɔsamlekpui la ƒe dzowo gbɔ.
28 Du er min Gud, og jeg vil love dig, min Gud, jeg vil ophøie dig.
Wòe nye nye Mawu, eya ta mada akpe na wò; wòe nye nye Mawu, eya ta mado wò ɖe dzi.
29 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Mida akpe na Yehowa, elabena eƒe dɔ me nyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li tegbetegbe.
