Salmenes 116
1 Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
Mukama mmwagala, kubanga awulidde eddoboozi lyange n’okwegayirira kwange.
2 For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
Kubanga ateze okutu kwe gye ndi, kyennaavanga mmukoowoola ebbanga lyonna lye ndimala nga nkyali mulamu.
3 Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)
Emiguwa gy’okufa gyansiba, n’okulumwa okw’emagombe kwankwata; ne nzijula ennaku nnyingi n’okutya. (Sheol h7585)
4 Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
Ne ndyoka nkoowoola erinnya lya Mukama nti, “Ayi Mukama, ndokola.”
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
Mukama wa kisa, era mutuukirivu; Katonda waffe ajjudde okusaasira.
6 Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
Mukama alabirira abantu abaabulijjo; bwe nnali mu buzibu obunene, n’andokola.
7 Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
Wummula ggwe emmeeme yange, kubanga Mukama abadde mulungi gy’oli.
8 For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
Kubanga ggwe, Ayi Mukama, owonyezza omwoyo gwange okufa, n’amaaso gange ogawonyezza okukaaba; n’ebigere byange n’obiwonya okwesittala,
9 Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
ndyoke ntambulirenga mu maaso ga Mukama mu nsi ey’abalamu.
10 Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
Nakkiriza kyennava njogera nti, “Numizibbwa nnyo.”
11 Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
Ne njogera nga nterebuse nti, “Abantu bonna baliraba.”
12 Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
Mukama ndimusasula ntya olw’ebirungi bye ebingi bwe bityo by’ankoledde?
13 Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
Nditoola ekikompe eky’obulokozi, ne nkoowoola erinnya lya Mukama.
14 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
Ndituukiriza obweyamo bwange eri Mukama, mu maaso g’abantu be bonna.
15 Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
Okufa kw’abatukuvu ba Mukama kwa muwendo nnyo eri Mukama.
16 Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
Ayi Mukama, onsumuluddeko ebyansiba n’onfuula wa ddembe, nange nnaakuweerezanga ennaku zonna.
17 Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
Ndiwaayo ekiweebwayo eky’okwebaza, ne nkoowoola erinnya lya Mukama.
18 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
Ndituukiriza obweyamo bwange eri Mukama, mu maaso g’abantu be bonna,
19 i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
mu mpya z’ennyumba ya Mukama; wakati wo, ggwe Yerusaalemi. Mutendereze Mukama.
