< Salmenes 116 >
1 Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
Gihigugma ko si Yahweh tungod kay iyang nadungog ang akong tingog ug ang akong pagpakiluoy.
2 For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
Tungod kay naminaw siya kanako, magtawag ako kaniya hangtod nga buhi pa ako.
3 Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol )
Ang hikot sa kamatayon nagpalibot kanako ug ang lit-ag sa Seol nagpaduol kanako; gibati ko ang kasakit ug kaguol. (Sheol )
4 Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
Unya mitawag ako sa ngalan ni Yahweh: “Palihog Yahweh, luwasa ang akong kinabuhi.”
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
Si Yahweh maluloy-on ug makiangayon; ang atong Dios maluloy-on.
6 Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
Panalipdan ni Yahweh ang mga dili makapanalipod sa ilang kaugalingon; gipaubos ako, ug iya akong giluwas.
7 Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
Ang akong kalag mahimo nang mobalik sa iyang dapit nga kapahulayan, tungod kay maayo gayod si Yahweh kanako.
8 For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
Kay imong giluwas ang akong kinabuhi gikan sa kamatayon, ang akong mga mata gikan sa mga luha, ug ang akong mga tiil gikan sa pagkapandol.
9 Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
Alagaran ko si Yahweh sa yuta sa mga buhi.
10 Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
Mituo ako kaniya, bisan sa higayon nga misulti ako, “Hilabihan ang akong kasakit.”
11 Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
Dali akong misulti, “Ang tanang tawo mga bakakon.”
12 Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
Unsaon ko man pagbayad si Yahweh sa tanan niyang kaayo kanako?
13 Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
Ipataas ko ang kopa sa kaluwasan, ug motawag sa ngalan ni Yahweh.
14 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
Tumanon ko ang akong mga saad kang Yahweh sa atubangan sa tanan niyang katawhan.
15 Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
Bililhon sa panan-aw ni Yahweh ang kamatayon sa iyang mga balaan.
16 Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
Tinuod gayod, Yahweh, ako imong sulugoon; ako imong alagad, ang anak nga lalaki sa imong sulugoon nga babaye; gikuha mo ang akong mga gapos.
17 Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
Ihalad ko kanimo ang halad sa pagpasalamat ug motawag sa ngalan ni Yahweh.
18 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
Tumanon ko ang akong mga saad kang Yahweh atubangan sa tanan niyang katawhan,
19 i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
sa hawanan sa panimalay ni Yahweh, sa imong taliwala, Jerusalem. Dayega si Yahweh.