Salmenes 115
1 Ikke oss, Herre, ikke oss, men ditt navn gi du ære for din miskunnhets, for din trofasthets skyld!
Si ffe, Ayi Mukama, si ffe. Wabula erinnya lyo lye ligwana okuweebwanga ekitiibwa, olw’okwagala kwo n’olw’obwesigwa bwo.
2 Hvorfor skal hedningene si: Hvor er nu deres Gud?
Lwaki amawanga gabuuza nti, “Katonda waabwe ali ludda wa?”
3 Vår Gud er jo i himmelen; han gjør alt det han vil.
Katonda waffe ali mu ggulu; akola buli ky’ayagala.
4 Deres avguder er sølv og gull, et verk av menneskehender.
Bakatonda baabwe bakole mu ffeeza ne zaabu, ebikolebwa n’emikono gy’abantu.
5 De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
Birina emimwa, naye tebyogera; birina amaaso, naye tebiraba.
6 de har ører, men hører ikke; de har nese, men lukter ikke.
Birina amatu, naye tebiwulira; birina ennyindo, naye tebiwunyiriza.
7 Deres hender føler ikke, deres føtter går ikke; de gir ingen lyd med sin strupe.
Birina engalo, naye tebikwata; birina ebigere, naye tebitambula; ne mu bulago bwabyo temuvaamu ddoboozi n’akamu,
8 Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
abakozi ababikola, n’abo bonna ababyesiga balibifaanana.
9 Israel, sett din lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.
Mmwe ennyumba ya Isirayiri mwesigenga Mukama, ye mubeezi wammwe era ye ngabo yammwe.
10 Arons hus, sett eders lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.
Mmwe ennyumba ya Alooni mwesigenga Mukama, ye mubeezi wammwe era ye ngabo yammwe.
11 I som frykter Herren, sett eders lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.
Mmwe abamutya, mwesigenga Mukama, ye mubeezi wammwe, era ye ngabo yammwe.
12 Herren kom oss i hu; han skal velsigne, han skal velsigne Israels hus, han skal velsigne Arons hus,
Mukama anaatujjukiranga, era anaatuwanga omukisa. Ab’ennyumba ya Isirayiri anaabawanga omukisa; ab’omu nnyumba ya Alooni anaabawanga omukisa;
13 han skal velsigne dem som frykter Herren, de små med de store.
n’abo abamutya, ab’ekitiibwa n’abatali ba kitiibwa, Mukama anaabawanga omukisa.
14 Herren la eder vokse i tall, eder og eders barn!
Mukama abaaze mweyongere nnyo obungi, mmwe n’abaana bammwe.
15 Velsignet være I av Herren, himmelens og jordens skaper!
Mukama, eyakola eggulu n’ensi, abawe omukisa.
16 Himmelen er Herrens himmel, men jorden har han gitt menneskenes barn.
Eggulu ery’oku ntikko lya Mukama, naye ensi yagiwa abantu bonna.
17 De døde lover ikke Herren, ingen av dem som farer ned i dødsrikets stillhet;
Abafu tebatendereza Mukama, wadde abo abaserengeta emagombe.
18 men vi skal love Herren fra nu av og inntil evig tid. Halleluja!
Naye ffe tunaatenderezanga Mukama, okuva leero n’okutuusa emirembe gyonna. Mutendereze Mukama!
