< Salmenes 110 >
1 Av David; en salme. Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter!
Ra Anumzamo'a Ranimofonkura amanage huno asami'ne, nazantmaga kaziga mani'nege'na, ha' vaheka'a zamazeri atresanuge'za kagiafinka mase'nagenka zamagofetu kagia renka otigahane!
2 Ditt veldes kongestav skal Herren utstrekke fra Sion! hersk midt iblandt dine fiender!
Ra Anumzamo'a kazeri antesga hanigenka Jerusalemi rankumate kva mani'nenka, mago'a kuma'enena kegava nehunka, ha vaheka'anena kegava huzmantegahane.
3 Ditt folk møter villig frem på ditt veldes dag; i hellig prydelse kommer din ungdom til dig, som dugg ut av morgenrødens skjød.
Hagi kagrama hate'ma vunaku'ma hananke'za, kagri vahe'mo'za amne zamagra'a oti'za kagrane vanageta ha' vahe'enena hara ome hugahaze. Ruotage'ma hu'nea agonafima kenage ata komo'ma, trazante runtegeno kasefa hankavema ete eriaza hunka, maka zupa hankaveka'amo'a kasefa hugahie. (Hibru 5:6, 6:20, 7:17-21.)
4 Herren har svoret, og han skal ikke angre det: Du er prest evindelig efter Melkisedeks vis.
Ra Anumzamo'a huvempa hu'neankino naneke'a amage antegahie. Melkizedeki'ma hu'neaza hunka Kagra pristi vahe fore hugahane. E'ina hu'neankinka pristia manivava hunka vugahane.
5 Herren ved din høire hånd knuser konger på sin vredes dag.
Ra Anumzamo'a kazantamaga kaziga mani'neankino, arimpahe zamo'ma efore hania knazupa, kini vahera rama'a zamaheno rehapatitregahie.
6 Han holder dom iblandt hedningene, fyller op med lik, knuser hoder over den vide jord.
Ama mopafima mani'naza vahera, zamagrama hu'naza zamavu'zmava zantera Anumzamo'a keaga hunezmanteno, zamatresnige'za hapinti rama'a vahera zamahe'za eri kevu hanageno hihi huno marerigahie. Ana nehuno maka ama mopafima mani'naza kini vahetamina zamaheno rutragatrago hutregahie.
7 Av bekken drikker han på veien, derfor løfter han høit sitt hode.
Hianagi agra karanka nevuno, kantegama me'nea osi tina neneno hankavea erigahiankino hara hu agatereno asenia antesga hugahie.