Salmenes 110

1 Av David; en salme. Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter!

Si Yahweh misulti sa akong agalon, “Lingkod sa akong tuong kamot hangtod nga himoon kong tumbanan sa imong tiil ang imong mga kaaway.”

2 Ditt veldes kongestav skal Herren utstrekke fra Sion! hersk midt iblandt dine fiender!

Hawiran ni Yahweh ang setro sa imong kusog gikan sa Zion; dumalahi ang imong mga kaaway.

3 Ditt folk møter villig frem på ditt veldes dag; i hellig prydelse kommer din ungdom til dig, som dugg ut av morgenrødens skjød.

Motuman kanimo ang imong katawhan sa ilang kabubut-on sa adlaw sa imong gahom nga nagsul-ob sa ilang balaang bisti; gikan sa tagoangkan sa banagbanag ang imong pagkabatan-on sama lamang sa yamog.

4 Herren har svoret, og han skal ikke angre det: Du er prest evindelig efter Melkisedeks vis.

Nanumpa si Yahweh ug dili na kini mausab: “Ikaw ang pari sa kahangtoran sunod sa laray ni Melquizedec.”

5 Herren ved din høire hånd knuser konger på sin vredes dag.

Ang Ginoo anaa sa imong tuong kamot. Patyon niya ang mga hari sa adlaw sa iyang kapungot.

6 Han holder dom iblandt hedningene, fyller op med lik, knuser hoder over den vide jord.

Hukman niya ang kanasoran; pun-on niya ang panggubatan ug mga patay nga mga lawas; patyon niya ang mga pangulo sa daghang mga nasod.

7 Av bekken drikker han på veien, derfor løfter han høit sitt hode.

Moinom siya sa sapa diha sa dalan, ug unya mohangad siya human sa kadaogan.