Salmenes 109
1 Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!
[Psalm lal David] Nga kaksakin kom, O God; nikmet mutana misla!
2 For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.
Mwet koluk ac mwet kikiap elos lainyu. Elos fahk kas kikiap keik,
3 Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.
Ac elos fahk kas koluk keik — Elos lainyu ke wangin sripa.
4 Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.
Nga ne lungse elos ac pre kaclos A elos nu srungayu na.
5 Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.
Elos folokin orekma wo luk ke orekma koluk, Ac srungayu ke nga lungse elos.
6 Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!
Sulela sie mwet nununku sesuwos in nununku mwet lokoalok luk, Ac lela sie mwet su srungal in tafwel.
7 Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!
Lela in nununkeyuk el ac koneyukyak tuh na oasr mwatal. Lela God Elan akilen lah kas in pre lal uh oana sie ma koluk.
8 La hans dager bli få, la en annen få hans embede!
Lela tuh in fototo moul lal; Ac lela siena mwet in eis acn sel!
9 La hans barn bli farløse og hans hustru enke,
Lela tuh tulik natul in mukaimtal, Ac mutan kial in katinmas!
10 og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!
Lela tulik natul in mwet takusrkusr ac mwet ngusr; Lela tuh elos in lillilyak liki mahnum in lohm elos muta loac.
11 La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!
Lela tuh mwet el orek soemoul yoro in eisla ma lal nukewa, Ac lela tuh mwetsac in eis woiyen orekma lal.
12 La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!
Lela in wangin mwet sifilpa kulang nu sel Ac in wangin pac mwet lohang nu sin tulik mukaimtal natul uh.
13 La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!
Lela tuh fwil natul nukewa in misa, Ac in mulkinyukla inel ke fwil se tokol.
14 Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!
Lela tuh LEUM GOD Elan esam na ma koluk lun papa tumal Ac tia nunak munas nu ke ma koluk lun nina kial.
15 De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,
Lela tuh LEUM GOD Elan esam ma koluk lalos pacl e nukewa, A elos sifacna in iyuklana ac tiana sifil esamyuk!
16 fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.
Mweyen mwet se ingan el tiana nunkauk elan moul in kulang; El akkeokye ac uniya mwet sukasrup, Mwet enenu, ac mwet munas.
17 Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;
El lungse selngawi mwet — lela in selngawiyuk el! El srunga in akinsewowoye mwet — lela in wangin mwet akinsewowoyal!
18 han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.
El oru selnga uh fisrasr oana nuknukyang uh; Lela manol in toki ac arulana sroksroki ke selnga lal, Ac in tilyang nu in sri kacl oana mwe akmusra.
19 La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!
Lela selnga lal uh in nokmulla oana nuknuk Ac in losilya oana sie mwe lohl.
20 Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!
LEUM GOD, kalyei mwet lokoalok luk in lumah ingan — Elos su fahk kas koluk lainyu.
21 Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!
Tusruktu, O LEUM GOD Fulat luk, kasreyu oana ke kom wulela, Ac moliyula ke wolana lun lungse lom.
22 For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.
Tuh nga mwet sukasrup ac enenu; Mwe keok luk arulana fakisya insiuk,
23 Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.
Ac nga apkuran in wanginla, oana lullul in eku — Ukukla nga, oana sie won srisrik.
24 Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.
Intik munasla ke wanginla loalok, Ac nga sri na kolo.
25 Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.
Ke mwet elos liyeyu, elos isrunyu; Elos niwurwur sik ac usruk sifalos.
26 Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,
O LEUM GOD luk, kasreyu; Moliyula ke lungse pwaye lom.
27 så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!
Oru tuh mwet lokoalok luk in etu Lah kom pa moliyula uh.
28 De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.
Sahp elos ac selngawiyu, tusruktu kom fah akinsewowoyeyu. Lela tuh elos su akkeokyeyu in kutangyukla, Ac lela tuh nga, su mwet kulansap lom, in engan.
29 Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.
Lela mwet lokoalok luk in nukla ke mwekin; Lela elos in nokomang mwekin lalos oana sie nuknuk.
30 Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;
Nga fah sang kulo nu sin LEUM GOD ke pusra lulap; Nga fah kaksakunul in walil uh,
31 for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.
Mweyen El kasru el su sukasrup, Ac molella liki poun mwet su kena eisalang nu ke misa.
