Salmenes 107
1 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Vongai Jehovha, nokuti akanaka; rudo rwake runogara nokusingaperi.
2 Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
Vakadzikinurwa naJehovha ngavadaro, vaakadzikinura muruoko rwomuvengi,
3 og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
avo vaakaunganidza kubva panyika dzose, kubva kumabvazuva nokumavirira, nokumusoro nezasi.
4 De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
Vamwe vakadzungaira murenje nomugwenga, vachishayiwa nzira yokuenda kuguta kwavangagara.
5 De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
Vakava nenzara nenyota, uye upenyu hwavo hwakanga hwoparara.
6 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, akavarwira pakutambura kwavo.
7 og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
Akavafambisa nenzira yakarurama kuenda kuguta ravaizogara.
8 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye nokuda kwamabasa anoshamisa aakavaitira,
9 for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
nokuti anogutsa vane nyota, uye vane nzara anovazadza nezvakanaka.
10 De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
Vamwe vakagara murima nokusurikirwa kwakadzama, vari vasungwa vanotambudzika muzvisungo zvamatare,
11 fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
nokuti vakanga vamukira mashoko aMwari uye vakazvidza kurayira kweWokumusoro-soro.
12 Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
Saka akaita kuti vashande zvinorwadza; vakagumburwa, uye pakanga pasina anovabatsira.
13 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
14 Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
Akavabudisa murima nomukusviba kwakadzika dzika, uye akadambura ngetani dzavo.
15 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira,
16 for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
nokuti anopwanya masuo endarira, uye akagura mazariro esimbi.
17 De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
Vamwe vakava mapenzi nokuda kwenzira dzavo dzokumukira, uye vakatambudzwa kwazvo nokuda kwezvakaipa zvavo.
18 deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
Vakasema zvokudya zvose, uye vakaswedera pamasuo orufu.
19 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavaponesa pakutambura kwavo.
20 Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
Akatuma shoko rake uye akavaporesa; akavanunura kubva paguva.
21 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakavaitira.
22 og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
Ngavabayire zvibayiro zvokuvonga, uye vareve zvamabasa ake nenziyo dzomufaro.
23 De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
Vamwe vakafamba rwendo pagungwa nezvikepe; vakanga vari vashambadziri pamvura zhinji.
24 de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
Vakaona mabasa aJehovha, mabasa ake anoshamisa pakadzika.
25 Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
Nokuti akataura uye akamutsa dutu rikasimudza mafungu.
26 De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
Vakaenda kumusoro kumatenga vakaendawo pasi kwakadzika; mukutambudzika kwavo kushinga kwavo kwakanyongodeka.
27 De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
Vakandeya vakadzedzereka savanhu vadhakwa; vakasvika pakupererwa namazano.
28 Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
Ipapo vakachema kuna Jehovha pakutambudzika kwavo, uye akavabudisa pakutambura kwavo.
29 Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
Akanyaradza dutu remhepo nezevezeve; mafungu egungwa akanyarara kuti mwiro.
30 Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
Vakafara parakadzikama, uye akavatungamirira kwakachengetedzeka kwavaida.
31 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
Vanhu ngavavonge Jehovha nokuda kworudo rwake rusingaperi, uye namabasa ake anoshamisa aakaitira vanhu.
32 og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
Ngavamukudze paungano yavanhu, uye vamurumbidze pagungano ramakurukota.
33 Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
Akashandura nzizi dzikava gwenga, hova dzinoerera dzikava nyika ine nyota,
34 et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
uye nyika yezvibereko ikava gwenga romunyu, nokuda kwezvakaipa zvavaigaramo.
35 Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
Akashandura gwenga rikava madziva emvura, nenyika yakaoma ikava zvitubu zvinoerera;
36 Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
ndipo paakagarisa vane nzara, uye vakavaka guta ravangagara.
37 Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
Vakadyara minda, uye vakasima minda yemizambiringa, ikabereka mukohwo wakanaka;
38 Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
akavaropafadza, uye akavawanza zvikuru, uye haana kutendera zvipfuwo zvavo kuparara.
39 Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
Ipapo vakava vashoma, uye vakaninipiswa vakadzvinyirirwa, nenjodzi uye nokusuwa;
40 Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
iye anodurura kuzvidzwa pamusoro pamakurukota, akaita kuti vadzungaire musango risina nzira.
41 han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
Akasimudza vanoshayiwa kubva mukutambudzika kwavo, uye akawedzera mhuri dzavo samapoka amakwai.
42 De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
Vakarurama vanozviona vagofara, asi vakaipa vose vanodzivirwa miromo yavo.
43 Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
Ani naani akachenjera ngaachengete zvinhu izvi, uye arangarire rudo rukuru rwaJehovha.
