Salmenes 107
1 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Mida akpe na Yehowa, elabena enyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.
2 Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
Ame siwo Yehowa ɖe la negblɔ esia; ame siwo wòɖe tso futɔ la ƒe asi me,
3 og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
ame siwo nu wòƒo ƒui tso anyigbawo dzi, tso ɣedzeƒe kple ɣetoɖoƒe, anyiehe kple dziehe.
4 De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
Ame aɖewo tsa tsaglãla le gbedzi kple gbedadaƒo, eye womekpɔ mɔ si woato ayi du aɖe si me woanɔ la o.
5 De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
Dɔ kple tsikɔ wu wo, eye nu te woƒe luʋɔ ŋu le wo me.
6 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
Tete wodo ɣli yɔ Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
7 og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
Ekplɔ wo tẽe yi ɖe du aɖe si me woanɔ.
8 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
9 for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
Elabena etsɔa nu nyuiwo ɖia ƒoe na ame siwo dɔ kple tsikɔ le wuwum.
10 De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
Ame aɖewo nɔ viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖi me, gamenɔla siwo le fu kpem le gakɔsɔkɔsɔwo me,
11 fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
elabena wodze aglã ɖe Mawu ƒe nyawo ŋuti, eye wodo vlo Dziƒoʋĩtɔ la ƒe aɖaŋudede.
12 Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
Eya ta wòtsɔ wo de asi na dɔ sesẽ wɔwɔ, womu sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, eye ame aɖeke meli akpe ɖe wo ŋu o.
13 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
14 Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
Eɖe wo le viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖitsiɖi la me, eye wòtso woƒe gakɔsɔkɔsɔwo.
15 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta,
16 for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
elabena eŋe akɔbligbowo, eye wòlã gayibɔ ƒe gametiwo me.
17 De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
Wo dometɔ aɖewo zu bometsilawo to woƒe aglãdzenuwo wɔwɔ me, eye wokpe fu le woƒe dzidadawo ta.
18 deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
Wonyɔ ŋu nuɖuɖu ɖe sia ɖe, eye woɖo ku ƒe agbowo nu.
19 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
20 Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòyɔ dɔ wo, heɖe wo tso tsiẽƒe.
21 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
22 og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
Wonesa akpedavɔ nɛ, eye woaɖe eƒe dɔwɔwɔwo afia to aseyetsohawo me.
23 De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
Ame aɖewo le meli me zɔ atsiaƒu dzi, wonye asitsalawo le tɔ gãwo dzi.
24 de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
Wokpɔ Yehowa ƒe dɔwɔwɔwo, wokpɔ eƒe nukudɔwo le atsiaƒu gɔme,
25 Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
elabena eƒo nu, elɔ ahom kɔ ɖe ƒu la dzi, eye eƒe tsotsoewo dze agbo.
26 De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
Woyi dziƒo boo, eye wogadze eme le gogloƒe ke, ale le woƒe agbe ƒe xaxa me, woƒe dzideƒo lolo gbana.
27 De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
Wole mumum sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, le nu klim abe ame siwo mu aha ene, eye womegale naneke gɔme sem o.
28 Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.
29 Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
Etsi ahom la nu wòzi ɖoɖoe abe dalĩ dom wole ene, eye ƒutsotsoeawo hã ɖo to kpoo.
30 Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
Wokpɔ dzidzɔ esi wòdze kɔ anyi, eye wòkplɔ wo va se ɖe esime wova ɖo afi si wodi be yewoanɔ.
31 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.
32 og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
Wonedoe ɖe dzi le dukɔ la ƒe ƒuƒoƒo me, eye woakafui le dumegãwo ƒe takpekpe me.
33 Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
Etrɔ tɔsisiwo wozu gbegbe kple tsidzɔƒewo wozu kuɖiɖinyigba,
34 et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
eye agbledeƒe zu dzeƒi le ame siwo le teƒe ma ƒe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ta.
35 Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
Etrɔ gbegbe wòzu tɔʋu, eye kuɖiɖinyigba zu tsidzɔƒe;
36 Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
afi mae wòkplɔ dɔwuitɔwo be woava nɔ, eye wotso du si me woanɔ.
37 Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
Woƒã nukuwo ɖe agble me, wode waingblewo, eye wotse ku geɖe hena xaxa.
38 Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
Eyra wo, eye woƒe xexlẽme dzi ɖe edzi ŋutɔ. Nenema ke mena woƒe lãhawo dzi ɖe kpɔtɔ o.
39 Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
Tete wozu ʋɛ, wobɔbɔ wo ɖe anyi le teteɖeanyi, dzɔgbevɔ̃e kple nuxaxa me;
40 Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
eye eya ame si trɔa vlododo kɔna ɖe ame ŋkutawo dzi la, wɔe be wole tsaglãla tsam le gbegbe afi si mɔtoƒe aɖeke mele o.
41 han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
Ke ekɔ hiãtɔwo ɖe dzi tso woƒe hiã me, eye wòna woƒe ƒome dzi ɖe edzi abe lãhawo ene.
42 De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
Ame dzɔdzɔe kpɔe, eye wòkpɔ dzidzɔ, gake ame vɔ̃ɖiwo katã mia woƒe nu.
43 Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
Ame si nye nunyala la, neɖo to nu siawo, eye wòabu Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ŋuti.
