Salmenes 106
1 Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
