Salmenes 106
1 Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
