Salmenes 106
1 Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
