Salmenes 105
1 Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
