< Salmenes 105 >

1 Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.
2 Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.
3 Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!
4 Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.
5 Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.
6 I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.
7 Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.
8 Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!
10 og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.
11 idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»
12 Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛
13 og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.
14 tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:
15 Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»
16 Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.
17 Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.
18 De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.
19 inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.
20 Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.
21 Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود
22 forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.
23 Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.
24 Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.
25 Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.
26 Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.
27 De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.
28 Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.
29 Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.
30 Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.
31 Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.
32 Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد
33 og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.
34 Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.
35 og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
36 Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.
37 Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.
38 Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.
39 Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.
40 De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.
41 Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.
42 For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.
43 og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،
44 og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید
45 forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!

< Salmenes 105 >