< Salmenes 105 >

1 Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
E MILILANI aku ia Iehova, e kahea aku hoi i kona inoa: E hoike aku hoi i kana mau hana iwaena o na kanaka.
2 Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
E oli aku ia ia, e hoolea aku ia ia; E hookaulana aku i kana mau hana a pau.
3 Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
E kaena oukou ma kona inoa hoano, E lealea hoi ka naau o ka poe imi ia Iehova.
4 Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
E huli oukou ia Iehova, a me kona ikaika; E imi mau loa aku hoi i kona maka.
5 Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
E hoomanao i na hana mana ana i hana'i, A me kana mau mea kupanaha, A me ka hooponopono ana o kona waha:
6 I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
E na pua a Aberahama, a kana kauwa, E na mamo a Iakoba, kona mea i wae ai.
7 Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
Oia no o Iehova, ko kakou Akua: Aia ma ka honua a pau kana hoopononono ana.
8 Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
Ua hoomanao mau mai oia i kona berita, I ka olelo hoi ana i kauoha mai ai i na hanauna he tausani;
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
Ka mea ana i hana mai ai ia Aberahama, A me kana hoohiki ana ia Isaaka;
10 og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
A hoopaa mai no hoi oia ia mea ia Iakoba i kanawai nona, A ia Iseraela hoi, i berita mau loa.
11 idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
I mai la, E haawi aku no wau ia oe i ka aina o Kanaana, I moku no oukou e nobo hooilina ai;
12 Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
I ko lakou noho kanaka ole ana, na uuku; A he poe uuku a malihini hoi malaila.
13 og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
Ia lakou i hele ai, mai kekahi aina, a i kekahi aina, A mai kekahi aupuni aku, a i kekahi lahuikanaka e;
14 tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
Aole ia i kuu mai i kekahi kanaka a hana ino ia lakou; Papa mai no oia i na'lii no lakou:
15 Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
Mai hoopa oukou i ko'u poe i poniia, A mai hana ino hoi i ko'u poe kaula.
16 Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
Kahea ae no hoi ia, i wi ma ia aina, Uhai no hoi oia i ko kookoo berena a pau.
17 Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
Hoouna ae la oia i ke kanaka mamua o lakou, A kuaiia o Iosepa i kauwa;
18 De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
A hoeha lakou i kona mau wawae i ke kupee; A komo no hoi kona ola iloko o ka paahao;
19 inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
A hiki i ka manawa o kana olelo ana; Alaila, hoao ae la ka olelo a Iehova ia ia.
20 Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
Hoouna ae la ke alii, a hookuu iho la ia ia; Na ka luna o na kanaka i wehe ae ia ia.
21 Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
Hoonoho iho la oia ia ia i haku maluna o kona bale, A i luna hoi maluua o kona waiwai a pau;
22 forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
E nakinaki i kona poo alii, ma kona manao iho, A e hoonaauao hoi i kana poe luna kahiko.
23 Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
Hele ae la o Iseraela i Aigupita; Noho malihini iho la o Iakoba ma ka aina o Hama.
24 Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
Hookawowo nui iho la kela i kona poe kanaka, A hoomahuahua ae la i ko lakou ikaika imua o ko lakou poe enemi.
25 Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
Hoohuli aku la oia i ko lakou naau, I inaina mai ai i kona poe kanaka, A e hana maalea hoi i kana poe kanwa,
26 Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
Hoouna mai la oia ia Mose, i kana kanwa, Ia Aarona hoi, ka mea ana i wae mai ai
27 De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
Hoike mai la laua i kona hoailona no lakou, A me kana mau hana kupanaha ma ka aina o Hama.
28 Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
Hoouna mai la oia i ka pouli, a ua pouli iho la, Aole hoi laua i kipi aku i kana olelo.
29 Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
Hoolilo mai la oia i ko lakou wai i koko, A hoopau hoi i ka lakou ia i ka make.
30 Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
Hookawowo mai la ko lakou aina i na rana, Aia no iloko o na keena o ko lakou poe alii.
31 Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
Olelo mai oia a hiki mai la na makika, O na uku hoi kekahi ma ko lakou mokuna a pau.
32 Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
Haawi mai la oia i ko lakou ua, he huahekili, I ke ahi hoi, e lapalapa ana ma ko lakou aina,
33 og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
Hahau mai la oia i ko lakou mau kumu waina, a me na laau fiku, o lakou; A uhai mai la hoi i na laau o ko, lakou mokuna.
34 Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
Olelo mai la oia, a hiki mai la na uhini, A me na enuhe huluhulu pau ole i ka helu.
35 og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
A ai iho la lakou i na mea uliuli a pau o ko lakou aina, A hoopau no hoi i ka hua o ka lakou mahinaai.
36 Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
Pepehi no hoi oia i na makahiapo a pau o ko lakou aina, I ke pookela hoi o ko lakou ikaika a pau.
37 Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
Hoopuka mai la oia ia lakou iwaho, me ke kala a me ke gula; Aohe mea nawaliwali mawaena o ko lakou mau ohana.
38 Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
Olioli no ko Aigupita i ko lakou puka ana iwaho; No ka mea, kau mai la ka makau ia lakou maluna o ia poe.
39 Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
Hohola ae la oia i ke ao e uhi ai ia lakou, I ke ahi hoi, e hoomalamalama mai i ka po.
40 De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
Nonoi aku la lakou, a lawe mai la ia i na silo, A hoomaona mai la oia ia lakou i ka berena o ka lani.
41 Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
Wahi ae la oia i ka pohaku, a poha mai la na wai; Kahe ae la lakou ma kahi maloo, he muliwai.
42 For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
No ka mea, hoomanao ae la ia i kana olelo hoano, A me Aberahama hoi, i kana kauwa.
43 og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
Hoopuka mai oia i kona poe kanaka me ka olioli, A me kona poe i waeia me ka hauoli.
44 og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
Haawi mai la oia i ka aina o ko na aina e no lakou, A loaa mai ia lakou ka mea a na kanaka i hooikaika'i:
45 forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
I mea e malama'i lakou i kana mau kauoha, A e hana pono hoi i kona mau kanawai. E halelu aku oukou ia Iehova.

< Salmenes 105 >