Salmenes 105
1 Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
Mida akpe na Yehowa, miyɔ eƒe ŋkɔ, eye miɖe gbeƒã nu siwo wòwɔ la le dukɔwo dome.
2 Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
Midzi ha nɛ, midzi kafukafuha nɛ, miɖe gbeƒã eƒe nukunuwɔwɔwo.
3 Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
Miƒo adegbe le eƒe ŋkɔ kɔkɔe la ŋu, mina ame siwo dia Yehowa la ƒe dzi natso aseye.
4 Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
Midi Yehowa, mibia eƒe ŋusẽ, midi eƒe ŋkume ɖaa.
5 Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
Miɖo ŋku nukunu siwo wòwɔ, eƒe dzesiwo kple eƒe ʋɔnudɔdrɔ̃wo dzi.
6 I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
O! Eƒe dɔla Abraham ƒe dzidzimeviwo. O! Yakob ƒe viwo, ame siwo wòtia.
7 Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
Eyae nye Yehowa, míaƒe Mawu la, eƒe ʋɔnudɔdrɔ̃ xɔ anyigba la katã dzi la me.
8 Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
Eɖoa ŋku eƒe nubabla kple se siwo wòde na dzidzime akpewo la dzi ɖaa,
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
eyae nye nu si wòbla kple Abraham kple atam si wòka na Isak.
10 og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
Eɖo kpe edzi na Yakob abe sedede ene, eye na Israel abe nubabla mavɔ ene be,
11 idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
“Wòe matsɔ Kanaanyigba la na, abe wò domenyinu ene.”
12 Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
Ke esi wonye ame ʋɛ aɖewo ko, womesɔ gbɔ o, eye wonye amedzrowo le anyigba dzi la,
13 og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
wotsa tso dukɔ me yi dukɔ me, tso fiaɖuƒe ɖeka me yi bubu me.
14 tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
Meɖe mɔ be ame aɖeke nate wo ɖe anyi o, le wo ta, wòka mo na fiawo be,
15 Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
“Migaka asi nye amesiaminawo ŋu o, eye migawɔ nu vevi nye nyagblɔɖilawo o.”
16 Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
Ena dɔ to ɖe anyigba la dzi, eye wògblẽ woƒe nuɖuɖukpɔtsoƒewo katã,
17 Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
ke edɔ ŋutsu aɖe si woyɔna be Yosef, ame si wodzra abe kluvi ene la ɖe wo ŋgɔ.
18 De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
Wode kunyowu afɔ nɛ, wode abi eŋu, eye wotsɔ gakɔsɔkɔsɔ de kɔ nɛ,
19 inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
va se ɖe esime nya si wògblɔ ɖi la va eme, eye va se ɖe esime Yehowa ƒe nya naɖo kpe edzi, be nya si wògblɔ la nye nyateƒe.
20 Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
Fia la dɔ ame woyi ɖaɖee le game, eye dukɔ la dziɖula na ablɔɖee.
21 Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
Etsɔe ɖo amegãe ɖe eƒe aƒe nu, eye wònye eƒe nunɔamesiwo katã dzikpɔla,
22 forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
be wòade dɔ asi na eƒe dɔnunɔlawo ale si dze eŋu, eye wòafia nunya eƒe dumegãwo.
23 Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
Ale Israel ge ɖe Egiptenyigba dzi, eye Yakob nɔ Hamnyigba dzi abe amedzro ene.
24 Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
Yehowa na eƒe dukɔ la dzi ɖe edzi, eye wòna wosɔ gbɔ fũu akpa na woƒe futɔwo,
25 Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
ame siwo ƒe dzi wòtrɔ be woalé fu eƒe dukɔ la, eye woaɖo nugbe ɖe eƒe dɔlawo ŋu.
26 Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
Edɔ Mose, eƒe dɔla kple Aron, eƒe ame tiatia ɖa.
27 De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
Wowɔ eƒe dzesi gãwo le wo dome kple eƒe nukunuwo le Hamnyigba dzi.
28 Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
Eɖo viviti ɖa, eye anyigba la dzi do blukɔ elabena ɖe wometsi tsitre ɖe eƒe nyawo ŋu oa?
29 Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
Ena woƒe tsiwo trɔ zu ʋu, eye to esia me woƒe tɔmelãwo ku.
30 Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
Ena woƒe anyigba la dzi yɔ fũu kple akpɔkplɔwo, esiwo ge ɖe woƒe dumegãwo ƒe xɔgãwo me ke.
31 Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
Eƒo nu, eye tagbatsutsu kple togbato ƒe ha gã aɖe va xɔ woƒe dukɔ la katã me.
32 Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
Etrɔ woƒe tsidzadza wòzu kpetsi, eye dzikedzo kpe ɖe eŋuti le woƒe anyigba blibo la dzi.
33 og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
Eƒo woƒe wainkawo kple gbotiwo ƒu anyi, eye wòmu ati siwo le woƒe dukɔ me la ƒu anyi.
34 Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
Eƒo nu, eye ʋetsuviwo va ƒo ɖi, nenema kee nye abɔ gbogbo aɖewo hã;
35 og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
woɖu numiemie mumu ɖe sia ɖe le woƒe anyigba la dzi, eye woɖu nuku ɖe sia ɖe si le bo dzi hã.
36 Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
Emegbe la, eƒo ŋgɔgbevi siwo katã le woƒe anyigba dzi la ƒu anyi, esiwo nye woƒe ŋutsunyenye ƒe kutsetse gbãtɔwo.
37 Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
Ke ekplɔ Israel do goe, wodo agba kple klosalo kple sika, eye ame beli aɖeke menɔ woƒe toawo dome o.
38 Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
Egipte kpɔ dzidzɔ esi wodo go dzo, elabena Israel ƒe ŋɔdzi lé wo.
39 Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
Ekeke lilikpo ɖe wo dzi abe avɔ ene, eye wòna dzo wo be wòanye akaɖi na wo le zã me.
40 De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
Wobiae, eye wòna tegliwo woɖu, eye wòtsɔ dziƒobolo ɖi ƒo na woe.
41 Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
Eʋu agakpe la, tsi do na wo bababa, eye wòsi to gbegbe la abe tɔsisi ene.
42 For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
Elabena eɖo ŋku eƒe ŋugbe kɔkɔe si wòdo na eƒe dɔla Abraham la dzi.
43 og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
Ekplɔ eƒe dukɔ la do goe kple aseyetsotso, eƒe ame tiatiawo kple dzidzɔɣli.
44 og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
Etsɔ dukɔwo ƒe anyigbawo na wo, eye nu si ame bubuwo ku kutri kpɔ la va zu domenyinu na wo.
45 forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
Ale be woalé eƒe ɖoɖowo me ɖe asi, eye woawɔ eƒe sewo dzi. Mikafu Yehowa.
