Salmenes 102
1 En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn. Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 men du er den samme, og dine år får ingen ende.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
