Salmenes 102
1 En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn. Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!
Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
2 Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!
Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
3 For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.
Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
4 Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.
Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
5 For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.
Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
6 Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.
Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
7 Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.
Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
8 Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.
Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
9 For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt
Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
10 for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.
kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
11 Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.
Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
12 Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
13 Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.
Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
14 For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.
Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
15 Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.
Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
16 For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.
Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
17 Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.
Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
18 Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.
Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
19 For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden
“Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
20 for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,
kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
21 forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,
Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
22 når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.
kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
23 Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.
Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
24 Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.
Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
25 Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.
Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
26 De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,
Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
27 men du er den samme, og dine år får ingen ende.
Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
28 Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.
Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”
