Salomos Ordsprog 1
1 Ordsprog av Salomo, Davids sønn, Israels konge.
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Av dem kan en lære visdom og tukt og å skjønne forstandige ord;
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 av dem kan en motta tukt til klokskap og lære rettferdighet og rett og rettvishet;
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 de kan gi de enfoldige klokskap, de unge kunnskap og tenksomhet.
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 Den vise skal høre på dem og gå frem i lærdom, og den forstandige vinne evne til å leve rett.
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 Av dem kan en lære å forstå ordsprog og billedtale, vismenns ord og deres gåter.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 Å frykte Herren er begynnelsen til kunnskap; visdom og tukt foraktes av dårer.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Hør, min sønn, på din fars tilrettevisning og forlat ikke din mors lære!
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 For de er en fager krans for ditt hode og kjeder om din hals.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Min sønn! Når syndere lokker dig, da samtykk ikke!
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Når de sier: Kom med oss! Vi vil lure efter blod, sette feller for de uskyldige uten grunn;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
12 vi vil sluke dem levende som dødsriket, med hud og hår, likesom det sluker dem som farer ned i graven; (Sheol h7585)
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 vi vil finne alle slags kostelig gods, fylle våre hus med rov;
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 du skal få kaste lodd om det med oss, vi skal alle ha samme pung -
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 slå da ikke følge med dem, min sønn, hold din fot borte fra deres sti!
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 For deres føtter haster til det onde, og de er snare til å utøse blod;
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 til ingen nytte blir garnet utspent så alle fuglene ser det;
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 de lurer efter sitt eget blod, de setter feller for sig selv.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Så går det hver den som søker urettferdig vinning; den tar livet av sine egne herrer.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 Visdommen roper høit på gaten, den lar sin røst høre på torvene;
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 på hjørnet av larmfylte gater roper den, ved portinngangene, rundt omkring i byen taler den og sier:
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Hvor lenge vil I uforstandige elske uforstand og spotterne ha lyst til spott og dårene hate kunnskap?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Vend om og gi akt på min tilrettevisning! Da vil jeg la min ånd velle frem for eder, jeg vil kunngjøre eder mine ord.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Fordi jeg ropte, og I ikke vilde høre, fordi jeg rakte ut min hånd, og ingen gav akt,
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 fordi I forsmådde alle mine råd og ikke vilde vite av min tilrettevisning,
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 så vil også jeg le når ulykken rammer eder, jeg vil spotte når det kommer som I reddes for,
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 når det I reddes for, kommer som et uvær, og eders ulykke farer frem som en stormvind, når trengsel og nød kommer over eder.
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Da skal de kalle på mig, men jeg svarer ikke; de skal søke mig, men ikke finne mig.
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Fordi de hatet kunnskap og ikke vilde frykte Herren,
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 fordi de ikke vilde vite av mitt råd og foraktet all min tilrettevisning,
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 derfor skal de ete frukten av sine gjerninger, og av sine onde råd skal de mettes.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 For de uforstandiges selvrådighet dreper dem, og dårenes trygghet ødelegger dem;
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 men den som hører på mig, skal bo trygt og leve i ro uten frykt for ulykke.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
