Salomos Ordsprog 9
1 Visdommen har bygget sitt hus, hun har hugget til sine syv stolper.
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 Hun har slaktet sitt slaktefe, blandet sin vin og dekket sitt bord;
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 hun har sendt ut sine piker, hun roper oppe fra byens høider:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Kom, et av mitt brød og drikk av den vin jeg har blandet!
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Opgi eders uforstand, så skal I leve, og gå bent frem på forstandens vei!
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 Den som refser en spotter, henter sig selv vanære, og den som viser en ugudelig til rette, får skam av det.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Vis ikke spotteren til rette, forat han ikke skal hate dig! Vis den vise til rette, så skal han elske dig.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Lær den vise, så blir han ennu visere, lær den rettferdige, så går han frem i lærdom.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 Å frykte Herren er begynnelsen til visdom, og å kjenne den Hellige er forstand.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For ved mig skal dine dager bli mange, og leveår skal gis dig i rikt mål.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Er du vis, så er du vis til ditt eget gagn, og er du en spotter, skal du alene lide for det.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 Dårskapen er en kåt kvinne, bare uforstand og uvitenhet.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Hun sitter foran døren til sitt hus på en trone på en høide i byen
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 for å rope til dem som går forbi på veien, som vandrer bent frem på sine stier:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Stjålet vann er søtt, og brød som etes i lønndom, smaker herlig.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
