Salomos Ordsprog 9
1 Visdommen har bygget sitt hus, hun har hugget til sine syv stolper.
Amamihe ewuola ụlọ ukwu ya nʼelu ogidi asaa.
2 Hun har slaktet sitt slaktefe, blandet sin vin og dekket sitt bord;
O doziela oriri ya nʼusoro, o gbuola anụ ya, gwaakwa mmanya.
3 hun har sendt ut sine piker, hun roper oppe fra byens høider:
O zipụkwala ndị ozi ya ka ha gaa kpọọ mmadụ niile, site nʼebe dị elu nke obodo ka ha nọ na-akpọ oku na-asị,
4 Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
“Bịanụ nʼụlọ m, unu ndị niile na-enweghị uche” Ma nye ndị amamihe kọrọ, ọ na-asị,
5 Kom, et av mitt brød og drikk av den vin jeg har blandet!
“Bịanụ, rie nri m, ṅụọkwa mmanya m gwakọtara.
6 Opgi eders uforstand, så skal I leve, og gå bent frem på forstandens vei!
Hapụnụ ụzọ enweghị uche unu, ka unu were dị ndụ; gbasokwanụ ụzọ mmụọ ịghọta ihe.”
7 Den som refser en spotter, henter sig selv vanære, og den som viser en ugudelig til rette, får skam av det.
Onye ọbụla na-adọ onye na-akwa emo aka na ntị na-ewetara onwe ya nlelị; onye na-abara mmadụ ọjọọ mba na-enweta nkọcha.
8 Vis ikke spotteren til rette, forat han ikke skal hate dig! Vis den vise til rette, så skal han elske dig.
Abarala ndị na-akwa emo mba, ma ọ bụghị ya, ha ga-akpọ gị asị; baara ndị maara ihe mba, ha ga-ahụ gị nʼanya.
9 Lær den vise, så blir han ennu visere, lær den rettferdige, så går han frem i lærdom.
Kuziere onye maara ihe ihe o kwesiri ịmụta, ọ ga-ama ihe karịa, kuziere onye ziri ezi ihe ọ ga-atụkwasị ihe ọ mụtara nʼamamihe ya.
10 Å frykte Herren er begynnelsen til visdom, og å kjenne den Hellige er forstand.
Nʼihi na ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ mmalite amamihe, inwe ihe ọmụma banyere onye Nsọ ahụ bụkwa nghọta.
11 For ved mig skal dine dager bli mange, og leveår skal gis dig i rikt mål.
Nʼihi na ọ bụ site na amamihe, ka ụbọchị gị ga-adị ogologo. A ga-etinyekwara gị ọtụtụ afọ na ndụ gị.
12 Er du vis, så er du vis til ditt eget gagn, og er du en spotter, skal du alene lide for det.
Ị bụrụ onye nwere amamihe, amamihe gị ga-abara gị uru, ma ị bụrụ onye na-akwa emo, naanị gị ga-ata ahụhụ ya.
13 Dårskapen er en kåt kvinne, bare uforstand og uvitenhet.
Nwanyị dị nzuzu na-eme mkpọtụ, o nweghị uche; ihere adịghịkwa eme ya.
14 Hun sitter foran døren til sitt hus på en trone på en høide i byen
Ọ na-anọ ọdụ nʼọnụ ụzọ ụlọ ya, nʼelu oche nʼebe dịkarịsịrị elu nʼobodo,
15 for å rope til dem som går forbi på veien, som vandrer bent frem på sine stier:
na-akpọ ndị na-aga nʼụzọ oku, bụ ndị na-aga mkpa ha,
16 Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
“Ka ndị niile amamihe kọrọ bịa nʼụlọ m.” Ọ na-asịkwa ndị na-enweghị uche,
17 Stjålet vann er søtt, og brød som etes i lønndom, smaker herlig.
“Mmiri e zutere nʼohi na-atọ ụtọ, nri e riri na nzuzo na-atọkarịkwa nʼụtọ.”
