Salomos Ordsprog 8

1 Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.