Salomos Ordsprog 8
1 Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
A OLE anei i hea mai ka naauao? Aole anei i pane mai ka ike i kona leo?
2 Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
Maluna o na wahi kiekie, ma ke ala, Ma kahi o na alanui, ku ae la oia.
3 ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
Ma na ipuka, ma ke alo o ke kulanakauhale, Ma na wahi e komo ai, kahea mai la oia.
4 Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
Ke hea aku nei au ia oukou, e na kanaka; O ko'u leo hoi i na keiki a kanaka.
5 Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
E na mea ike ole, e ike oukou i ke akamai; E hoonaauao hoi oukou, e ka poe naaupo.
6 Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
E hoolohe mai, no ka mea, e hai ana au i na mea maikai; O ka oaka ana hoi o ko'u mau lehelehe ma na mea pono ia.
7 min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
No ka mea, e hoike mai kuu waha i ka oiaio; He mea hoopailua ka hewa i ko'u mau lehelehe.
8 Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
Ma ka pono na olelo a pau a ko'u waha; Aole wahahee, aohe mea kekee malaila.
9 De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
Pau loa no ia i ka pololei i ka mea naauao, Ua kupono hoi i ka poe i loaa ka ike.
10 Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
E koho oukou i ke aoia mai, aole ke kala, A me ka ike hoi mamua o ke gula maikai.
11 For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
No ka mea, ua maikai ka naauao mamua o na momi; A o na mea i makemakeia a pau, aole i like me ia.
12 Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
Owau hoi, o ka naauao, ke pili nei i ke akamai, Ua loaa ia'u ka ike i na mea e naauao ai.
13 Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
O ka makau ia Iehova, oia ke inaina aku i ka hewa; O ka haaheo, o ka hookiekie, o ka aoao ino, O ka waha aaka, oia ka'u i hoowahawaha aku ai.
14 Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
Ia'u ka ike a me ke akamai; Owau no ka noonoo, ia'u hoi ka ikaika.
15 Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
Ma o'u nei no e nohoalii ai na alii, A e kau aku ai no hoi na kaukaualii i ke kanawai pono.
16 Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
Ma o'u nei no hoi e hoomalu ai na kiaaina, A me na'lii, a me na lunakanawai a pau o ka honua.
17 Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
He aloha ko'u i ka poe e aloha mai ia'u; O ka poe imi pono mai, o lakou ke loaa ia'u.
18 Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
Me au ka waiwai a me ka hanohano; O ka waiwai e mau ana hoi a me ka pono.
19 Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
Ua maikai ko'u hua mamua o ke gula a me ke gula maikai; He mea kohoia hoi ka waiwai ma o'u nei mamua o ke kala.
20 På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
Ma ke ala o ka pono ka'u e alakai ai, Mawaena hoi o na alanui o ka hoopono:
21 derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
I hooili au i ka waiwai no ka poe aloha mai ia'u, A e hoopiha au i ko lakou waihona waiwai.
22 Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
Na Iehova no wau i kinohou o kona noho ana, Mamua o kana hana ana i ka wa kahiko.
23 Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
Mai ka po mai ua hoonohoia au, Mai kinohi mai, mamua hoi o ka honua.
24 Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
I ka wa i ole ai na wahi hohonu, ua hanau no au, I wa i ole ai na puuawai i piha i ka wai.
25 Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
Mamua o ka hoonoho ana i na mauna, Mamua o na kuahiwi ua hanau au:
26 før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
Aole hoi oia i hana i ka honua a me na kula, A me kahi huna lepo iki o ka honua.
27 Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
I kona hohola ana i ka lani, owau no kekahi malaila, I kona kau ana i ke kanawai maluna o ka hohonu;
28 Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
I kona hoolewalewa ana i na ao maluna, I kona hoonoho ana i na punawai o ka hohonu;
29 da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
I kona kau ana i ke kanawai no ka moana, I ole e hu wale aku na kai mamua ona; I kona hookumu paa ana i ka honua:
30 da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
Alaila, owau pu kekahi me ia me he keiki hiwahiwa la; O kona olioli no au i kela la i keia la, E hauoli mau ana hoi imua o kona alo;
31 jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
E hauoli ana i na wahi i noho ai na kanaka o ka honua ona; O ko'u olioli nui hoi, aia me na keiki a kanaka.
32 Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
Ano la, e na keiki, e hoolohe mai ia'u; Pomaikai ka poe i malama mai i ko'u aoao.
33 Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
E hoolohe mai i ke ao ana a e hoomanao iho, Mai pale ae oukou.
34 Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
Pomaikai ke kanaka ke lohe mai i ka'u, He kiai hoi oia, i ko'u mau puka i kela la i keia la, Ke kakali hoi oia ma na kia o ko'u mau puka.
35 For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
No ka mea, o ka mea o'u i loaa ai, ua loaa ia ia ke ola, E loaa hoi ia ia ka lokomaikaiia mai e Iehova.
36 Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.
Aka, o ka mea i hana ino mai ia'u, ua pepehi oia i kona uhane iho; O ka poe inaina mai ia'u oia ka i koho i ka make.
