Salomos Ordsprog 5
1 Min sønn! Akt på min visdom, bøi ditt øre til min forstand,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 så du kan gjemme kloke råd og dine leber bevare kunnskap!
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 For en fremmed kvinnes leber drypper av honning, og glattere enn olje er hennes tunge;
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 men til sist er hun besk som malurt, hvass som et tveegget sverd.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 På livets sti vil hun ikke vandre; hennes veier går hit og dit, uten at hun vet det.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Så hør nu på mig, mine barn, og vik ikke fra min munns ord!
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 La din vei være langt fra henne, og kom ikke nær til døren på hennes hus,
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 forat du ikke skal gi andre din pryd og en grusom herre dine år,
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 forat ikke fremmede skal mettes av din eiendom, og frukten av din møie komme i en annen manns hus,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 så du må stønne i din siste stund, når din kropp og ditt kjøtt tæres bort,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Og du må si: Hvorledes har jeg kunnet hate tukt, og hvorledes har mitt hjerte kunnet forakte tilrettevisning,
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 så jeg ikke hørte på dem som lærte mig, og ikke bøide mitt øre til dem som veiledet mig!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Nær var jeg kommet i den største ulykke midt i forsamlingen og menigheten.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Drikk av din egen brønn, drikk rinnende vann av din egen kilde!
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Skulde vel dine kilder strømme ut på gaten, dine bekker på torvene?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 La dem være for dig alene og ikke for fremmede sammen med dig!
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Din kilde være velsignet, gled dig i din ungdoms hustru!
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Den elskelige hind og den yndefulle stengjet! Hennes barm kvege dig til enhver tid, av hennes kjærlighet være du alltid drukken!
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Hvorfor, min sønn, skulde du da være drukken av attrå efter en annen manns hustru og favne en fremmed kvinnes barm?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 For en manns veier ligger åpne for Herrens øine, og Herren jevner alle hans stier.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Den ugudelige fanges i sine egne misgjerninger, og han holdes fast i sin egen synds snarer.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Han må dø, fordi han ikke lot sig tukte, og for sin store dårskaps skyld tumler han og faller.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
