Salomos Ordsprog 31
1 Kong Lemuels ord, den lærdom som hans mor innprentet ham:
レムエル王のことば即ちその母の彼に教へし箴言なり
2 Hvad skal jeg si til dig, min sønn, du mitt livs sønn, du mine løfters sønn?
わが子よ何を言んか わが胎の子よ何をいはんか 我が願ひて得たる子よ何をいはんか
3 Gi ikke kvinner din kraft, og gå ikke på veier som fører til ødeleggelse for konger!
なんぢの力を女につひやすなかれ 王を滅すものに汝の途をまかする勿れ
4 Det sømmer sig ikke for konger, Lemuel, det sømmer sig ikke for konger å drikke vin, heller ikke for fyrster å drikke sterk drikk,
レムエルよ酒を飮は王の爲べき事に非ず 王の爲べき事にあらず 醇醪を求むるは牧伯の爲すべき事にあらず
5 forat de ikke skal drikke og glemme hvad der er lov, og forvende retten for alle arminger.
恐くは洒を飮て律法をわすれ 且すべて惱まさるる者の審判を枉げん
6 Gi sterk drikk til den som er sin undergang nær, og vin til den som er bedrøvet i sjelen!
醇醪を亡びんとする者にあたへ 酒を心の傷める者にあたへよ
7 La ham få drikke, så han glemmer sin fattigdom og ikke mere kommer sin møie i hu!
かれ飮てその貧窮をわすれ復その苦楚を憶はざるべし
8 Oplat din munn for den stumme, for alle deres sak som er nær ved å forgå!
なんぢ瘖者のため又すべての孤者の訟のために口をひらけ
9 Oplat din munn, døm rettferdig og hjelp armingen og den fattige til hans rett!
なんぢ口をひらきて義しき審判をなし貧者と窮乏者の訟を糺せ
10 En god hustru - hvem finner henne? Langt mere enn perler er hun verd.
誰か賢き女を見出すことを得ん その價は眞珠よりも貴とし
11 Hennes manns hjerte liter på henne, og på vinning skorter det ikke.
その夫の心は彼を恃み その産業は乏しくならじ
12 Hun gjør ham godt og intet ondt alle sitt livs dager.
彼が存命ふる間はその夫に善事をなして惡き事をなさず
13 Hun sørger for ull og lin, og hennes hender arbeider med lyst.
彼は羊の毛と麻とを求め喜びて手から操き
14 Hun er som en kjøbmanns skib; hun henter sitt brød langveisfra.
商賈の舟のごとく遠き國よりその糧を運び
15 Hun står op mens det ennu er natt, og gir sine husfolk brød og sine piker deres arbeid for dagen.
夜のあけぬ先に起てその家人に糧をあたへ その婢女に日用の分をあたふ
16 Hun tenker på en mark og får den; for det hun tjener med sine hender, planter hun en vingård.
田畝をはかりて之を買ひ その手の操作をもて葡萄園を植ゑ
17 Hun omgjorder sine lender med kraft og gjør sine armer sterke.
力をもて腰に帯し その手を強くす
18 Hun merker at det går godt med hennes arbeid; hennes lampe slukkes ikke om natten.
彼はその利潤の益あるを知る その燈火は終夜きえず
19 Hun legger sine hender på rokken, og hennes fingrer tar fatt på tenen.
かれ手を紡線車にのべ その指に紡錘をとり
20 Hun åpner sin hånd for den trengende og rekker ut sine hender til den fattige.
手を貧者にのべ 手を困苦者に舒ぶ
21 Hun frykter ikke sneen for sitt hus; for hele hennes hus er klædd i skarlagenfarvet ull.
彼は家人の爲に雪をおそれず 蓋その家人みな蕃紅の衣をきればなり
22 Hun gjør sig tepper; fint lin og purpur er hennes klædning.
彼はおのれの爲に美しき褥子をつくり 細布と紫とをもてその衣とせり
23 Hennes mann er kjent i byens porter, der han sitter sammen med landets eldste.
その夫はその地の長老とともに邑の門に坐するによりて人に知らるるなり
24 Hun gjør skjorter og selger dem, og belter leverer hun til kjøbmannen.
彼は細布の衣を製りてこれをうり 帯をつくりて商賈にあたふ
25 Kraft og verdighet er hennes klædebon, og hun ler av den kommende tid.
彼は筋力と尊貴とを衣とし且のちの日を笑ふ
26 Hun oplater sin munn med visdom, og kjærlig formaning er på hennes tunge.
彼は口を啓きて智慧をのぶ 仁愛の教誨その舌にあり
27 Hun holder øie med hvorledes det går til i hennes hus, og dovenskaps brød eter hun ikke.
かれはその家の事を鑒み 怠惰の糧を食はず
28 Hennes sønner står op og priser henne lykkelig; hennes mann står op og roser henne:
その衆子は起て彼を祝す その夫も彼を讃ていふ
29 Det finnes mange dyktige kvinner, men du overgår dem alle.
賢く事をなす女子は多けれども 汝はすべての女子に愈れり
30 Ynde sviker, og skjønnhet forgår; en kvinne som frykter Herren, hun skal prises.
艶麗はいつはりなり 美色は呼吸のごとし 惟ヱホバを畏るる女は誉られん
31 Gi henne av hennes arbeids frukt, og hennes gjerninger skal prise henne i byens porter.
その手の操作の果をこれにあたへ その行爲によりてこれを邑の門にほめよ
