< Salomos Ordsprog 30 >
1 Agurs, Jakes sønns ord og utsagn. Så talte mannen til Itiel, til Itiel og Ukkal:
Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
2 Jeg er for ufornuftig til å kalles menneske; manns forstand har jeg ikke.
Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
3 Jeg har ikke lært visdom og har ikke kunnskap om den Hellige.
Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
4 Hvem fór op til himmelen og fór ned? Hvem samlet været i sine never? Hvem bandt vannet i et klæde? Hvem satte alle jordens grenser? Hvad er hans navn, og hvad er hans sønns navn? Du vet det jo.
Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
5 Alt Guds ord er rent; han er et skjold for dem som tar sin tilflukt til ham.
Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
6 Legg ikke noget til hans ord, forat han ikke skal straffe dig, og du stå som en løgner!
Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
7 To ting beder jeg dig om, nekt mig dem ikke, før jeg dør:
Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
8 La falskhet og løgnens ord være langt borte fra mig! Gi mig ikke armod og heller ikke rikdom! La mig ete mitt tilmålte brød,
Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
9 forat jeg ikke når jeg blir mett, skal fornekte dig og si: Hvem er Herren? og ikke når jeg blir fattig, stjele og forbanne min Guds navn!
Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
10 Baktal ikke en tjener for hans herre, forat han ikke skal banne dig, og du dra skyld over dig!
Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
11 Der er en ætt som banner sin far og ikke velsigner sin mor,
Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
12 en ætt som er ren i sine egne øine og dog ikke har tvettet sig for sitt eget skarn,
Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
13 en ætt - hvor stolte er ikke dens øine, og dens øielokk, hvor hever de sig ikke! -
Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
14 en ætt hvis tenner er sverd, og hvis jeksler er kniver, som eter arminger ut av landet og fattige ut av menneskenes tall.
Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
15 Blodiglen har to døtre: Gi hit! Gi hit! Der er tre som aldri blir mette, fire som aldri sier: Nok!
Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
16 Det er dødsriket og det ufruktbare morsliv, jorden, som aldri blir mett av vann, og ilden, som aldri sier: Nok! (Sheol )
Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol )
17 Et øie som spotter far og forakter lydighet mot mor, det skal ravnene ved bekken hakke ut, og ørneunger skal ete det.
Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
18 Det er tre ting som er mig for underlige, og fire som jeg ikke skjønner:
Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
19 Ørnens vei på himmelen, ormens vei over stenen, skibets vei på havet og en manns vei til en jomfru.
Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
20 Slik bærer en horkvinne sig at: Hun eter og tørker sin munn og sier: Jeg har ikke gjort noget ondt.
Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
21 Under tre skjelver jorden, og under fire kan den ikke holde ut:
Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
22 under en træl når han blir konge, og en dåre når han blir mett av brød,
Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
23 under en forsmådd kvinne når hun blir gift, og en tjenestepike når hun arver sin frue.
Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
24 Det er fire som er små på jorden og allikevel overvettes vise:
Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
25 Maurene er ikke noget sterkt folk, og enda lager de sin føde om sommeren;
Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
26 fjellgrevlingene er ikke noget kraftig folk, og enda bygger de sitt hus i berget;
Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
27 gresshoppene har ingen konge, og enda drar de alle ut, skare efter skare;
Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
28 firfislen kan du gripe med hendene, og allikevel finnes den i kongelige palasser.
Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
29 Det er tre som skrider vakkert frem, og fire som har en vakker gang:
Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
30 Løven, som er en helt blandt dyrene, og som ikke vender om for nogen,
Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
31 hesten med gjord om lendene, bukken, og en konge i spissen for sitt folk.
Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
32 Har du vært så uforstandig at du har ophøiet dig, eller har du tenkt på ondt, da legg hånden på din munn!
Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
33 For trykk på melk gir smør, og trykk på nese gir blod, og trykk på vrede gir trette.
Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.