Salomos Ordsprog 3
1 Min sønn! Glem ikke min lære og la ditt hjerte bevare mine bud!
O anake, ko haliño o entakoo le ampañambeno ty tro’o o lilikoo,
2 For langt liv og mange leveår og fred skal de gi dig i rikt mål.
Le halavan’andro naho taon-kavelo vaho fierañerañañe ty hatovoñ’ ama’o.
3 La ikke kjærlighet og trofasthet vike fra dig, bind dem om din hals, skriv dem på ditt hjertes tavle!
Ko ado’o hieng’azo ty fatarihañe naho ty hatò; rohizo am-bozo’o eo, sokiro an-takelan-tro’o ao,
4 Så skal du finne nåde og få god forstand i Guds og menneskers øine.
hahaoniña’o hamaràm-bintañe vaho tahinañe soa ampivazohoan’ Añahare naho ondatio.
5 Sett din lit til Herren av hele ditt hjerte, og stol ikke på din forstand!
Miatoa am’ Iehovà an-kaampon-tro’o vaho ko iatoa’o ty hilala’o;
6 Tenk på ham på alle dine veier! Så skal han gjøre dine stier rette.
Iantofo amy ze hene lia’o, le ho vantañe’e o lala’oo.
7 Vær ikke vis i egne øine, frykt Herren og vik fra det onde!
Ko manao mahihitse a maso’o; mirevendreveña am’ Iehovà vaho ihankaño ty hatsivokarañe,
8 Det skal være lægedom for din kropp og gi ny styrke til dine ben.
ie ho fijangañan-tsandri’o, vaho fameloman-taola’o.
9 Ær Herren med gaver av ditt gods og med førstegrøden av all din avling!
Iasio t’Iehovà amo vara’oo, naho ami’ty lohavoa’ o nampitomboe’oo;
10 Så skal dine lader fylles med overflod og dine persekar flyte over av most.
Le handopolopo, hamopòke ty an-driha’o ao vaho handopatse divay vao o sajoa’oo.
11 Min sønn! Forakt ikke Herrens tukt og vær ikke utålmodig når han refser dig!
O anake, ko sirikae’o ty fandilova’ Iehovà ko heje’o o fañendaha’eo,
12 For den Herren elsker, ham refser han, som en far refser den sønn han har kjær.
fa lilove’ Iehovà ty kokoa’e, hambañe ami’ty rae i anadahy ampokofe’ey.
13 Salig er det menneske som har funnet visdom, det menneske som vinner forstand;
Haha t’ indaty mahaonin-kihitse, naho t’indaty itomboan-kilala,
14 for det er bedre å vinne den enn å vinne sølv, og det utbytte den gir, er bedre enn gull.
fa lombolombo ty fitomboam-bolafoty ty fibodobodoa’e, vaho ambonem-bolamena ty havokara’e.
15 Den er kosteligere enn perler, og alle dine skatter kan ikke lignes med den.
Sarotse te amo safirao vaho tsy amo salalae’oo ty mañirinkiriñ’aze.
16 Langt liv har den i sin høire hånd, rikdom og ære i sin venstre.
Lava-havelo ty am-pitàn-kavana’e vara naho asiñe ro am-pitàn-kavia’e.
17 Dens veier er fagre veier, og alle dens stier fører til lykke.
Lalam-panintsiñañe o lala’eo, vaho fierañerañañe o lalam-pandia’eo.
18 Den er et livsens tre for dem som griper den, og hver den som holder fast på den, må prises lykkelig.
Hataen-kavelon-dre amo mivontititse ama’eo; naho hene haha ze mamejañe aze.
19 Herren grunnfestet jorden med visdom; han bygget himmelen med forstand.
Hihitse ty nañoriza’ Iehovà ty tane toy; Hilala ty nampijadoña’e o likerañeo;
20 Ved hans kunnskap vellet de dype vann frem, og ved den lar skyene dugg dryppe ned.
O hilala’eo ro ampiborahañe o lalekeo, vaho ampitsopaha’ o rahoñeo mika.
21 Min sønn! La dem ikke vike fra dine øine, bevar visdom og klokskap!
O anake, asoao tsy hisitake am-pahatreava’o ao o raha zao: vontitiro ty hihitse to naho ty filieram-batañe,
22 Så skal de være liv for din sjel og pryd for din hals.
hamelombeloñe ty tro’o, naho handravake ty vozo’o.
23 Da skal du vandre din vei trygt og ikke støte din fot.
Le handena’o an-kanintsiñe ty lia’o, vaho tsy hikotrofotse ty tombo’o.
24 Når du legger dig, skal du ikke frykte, og når du har lagt dig, skal din søvn være søt.
Tsy ho hembañe te mandre; eka ie mihitsy, ho mamy ty firoro’o.
25 Da trenger du ikke å være redd for uventet skrekk, eller for uværet når det kommer over de ugudelige!
Ko mianifañe te ivotraha’ ty mampangebahebake, ndra ty fampiantoañe o lo-tserekeo te mifetsake.
26 For Herren skal være din tillit, og han skal bevare din fot fra å fanges.
fa Iehovà ro hatokisa’o naho hitañe ty tombo’o tsy ho fandriheñe.
27 Nekt ikke de trengende din hjelp, når det står i din makt å gi den!
Ko tana’o ami’ty mañeva ty soa, naho an-taña’o ty mahaeneñe aze.
28 Si ikke til din næste: Gå bort og kom igjen, jeg skal gi dig imorgen - når du kan gjøre det straks!
Ko manao ty hoe am’ondatio: Akia hey, le mibaliha, vaho hamaray ty hanolorako azo— ie ama’o ao avao.
29 Legg ikke op onde råd mot din næste, når han kjenner sig trygg hos dig!
Ko mikitro-draty am’ ondatio, ie mimoneñe am-patokisañe marine’ azo.
30 Trett ikke med et menneske uten årsak, når han ikke har gjort dig noget ondt!
Ko liera’o tsi-aman-tali’e ty ondaty tsy nanjoam-boiñe.
31 Misunn ikke en voldsmann, og velg ikke nogen av alle hans veier!
Ko tsikirihe’o t’indaty piaroteñe vaho ko joboñe’o o sata’eo;
32 For en falsk mann er en vederstyggelighet for Herren, men med de opriktige har han fortrolig samfund.
tiva am’ Iehovà ty mengoke; fe itraofa’e safiry ty vantañe.
33 Herrens forbannelse er over den ugudeliges hus, men de rettferdiges bolig velsigner han.
Nafà’ Iehovà ty akiba’ o lo-tserekeo, fe tahie’e ty kivoho’ o vantañeo.
34 Spotterne spotter han, men de ydmyke gir han nåde.
Toe ati’e o mpanitseo, fe isohe’e ty mpireke.
35 De vise arver ære, men dårene får skam til lønn.
Handova hasiñe o mahihitseo, fa onjone’ o seretseo ka ty mahasalatse.
