Salomos Ordsprog 29
1 En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
