< Salomos Ordsprog 29 >
1 En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.
Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
2 Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.
Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
3 En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.
Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
4 En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.
Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
5 En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.
Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
6 En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.
Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
7 Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.
Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
8 Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.
Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
9 Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.
Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
10 De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.
Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
11 All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.
Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
12 Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.
Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
13 Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.
Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
14 En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.
Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
15 Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.
Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
16 Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.
Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
17 Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!
Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
18 Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.
Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
19 Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.
Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
20 Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.
Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
21 Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.
Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
22 Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.
Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
23 Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.
La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
24 Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.
Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
25 Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.
Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
26 Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.
Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
27 En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.
Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.