Salomos Ordsprog 29
1 En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.
Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
2 Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.
Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
3 En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.
Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
4 En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.
Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
5 En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.
Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
6 En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.
Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
7 Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.
Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
8 Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.
Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
9 Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.
Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
10 De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.
Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
11 All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.
Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
12 Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.
Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
13 Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.
Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
14 En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.
Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
15 Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.
Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
16 Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.
Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
17 Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!
Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
18 Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
19 Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.
Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
20 Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.
Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
21 Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.
Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
22 Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.
Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
23 Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.
İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
24 Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.
Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
25 Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.
İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
26 Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.
Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
27 En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.
Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
