Salomos Ordsprog 26

1 Som sne om sommeren og som regn i høsttiden, slik høver ære for en dåre.

Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.

2 Som spurven i fart, som svalen i flukt, slik er det med en uforskyldt forbannelse - den rammer ikke.

Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

3 Svepe for hesten, tømme for asenet, og kjepp for dårers rygg!

Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.

4 Svar ikke dåren efter hans dårskap, forat du ikke selv skal bli ham lik!

Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

5 Svar dåren efter hans dårskap, forat han ikke skal bli vis i egne øine!

Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

6 Den som sender bud med en dåre, han hugger føttene av sig, han må tåle slem medfart.

Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.

7 Visne henger benene på den lamme og likeså ordsprog i munnen på dårer.

Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.

8 Lik den som legger sten i slyngen, er den som gir en dåre ære.

Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.

9 Som en torn i en drukken manns hånd, slik er et ordsprog i dårers munn.

Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.

10 En mester får alt i stand, men den som leier en dåre, er lik den som leier en som går forbi.

Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.

11 Lik hunden som vender tilbake til sitt eget spy, er en dåre som kommer igjen med sin dårskap.

Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

12 Ser du en mann som er vis i egne øine - det er mere håp for dåren enn for ham.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

13 Den late sier: Det er en løve på veien, en løve i gatene.

Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

14 Døren dreier sig på sitt hengsel, og den late snur sig på sitt leie.

Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

15 Den late stikker sin hånd fatet; han gider ikke føre den tilbake til sin munn.

Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

16 Den late er visere i egne øine enn syv som svarer med forstand.

Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

17 Lik den som tar fatt i øret på en hund som løper forbi, er den som lar sig egge til vrede over en trette som ikke kommer ham ved.

Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

18 Lik en gal mann som kaster ut brandpiler og skyter og dreper,

Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

19 er en mann som har sveket sin venn og så sier: Jeg spøker jo bare!

Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

20 Når det er forbi med veden, slukner ilden, og når det ingen øretuter er, stilles trette.

Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

21 Som kull blir til glør, og som ved nærer ild, slik voldes kiv av en trettekjær mann.

Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

22 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

23 Lik et lerkar som er overdratt med bly-glette, er brennende leber sammen med et ondt hjerte.

Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

24 Med sine leber skaper den hatefulle sig til, men i sitt indre gjemmer han svik.

Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

25 Når han gjør sin røst blid, så tro ham ikke! For der er syv vederstyggeligheter i hans hjerte.

Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

26 Den hatefulle skjuler sig i svik, men hans ondskap blir åpenbar i forsamlingen.

Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.

27 Den som graver en grav, skal falle i den, og den som velter en sten op, på ham skal den rulle tilbake.

Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.

28 En løgnaktig tunge hater dem som den har knust, og en falsk munn volder fall.

Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.