Salomos Ordsprog 26

1 Som sne om sommeren og som regn i høsttiden, slik høver ære for en dåre.

همان‌طور که باریدن برف در تابستان یا باران در فصل درو خلاف قانون طبیعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان.

2 Som spurven i fart, som svalen i flukt, slik er det med en uforskyldt forbannelse - den rammer ikke.

نفرین، بر کسی که مستحق آن نیست اثری ندارد و مانند گنجشک یا پرستویی است که این سو و آن سو پرواز می‌کند و در جایی نمی‌نشیند.

3 Svepe for hesten, tømme for asenet, og kjepp for dårers rygg!

شلّاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبیه برای آدم نادان.

4 Svar ikke dåren efter hans dårskap, forat du ikke selv skal bli ham lik!

نادان را مطابق حماقتش جواب نده، مبادا تو هم مثل او شوی.

5 Svar dåren efter hans dårskap, forat han ikke skal bli vis i egne øine!

نادان را مطابق حماقتش جواب بده، مبادا خودش را عاقل بداند.

6 Den som sender bud med en dåre, han hugger føttene av sig, han må tåle slem medfart.

کسی که توسط آدم نادان پیغام می‌فرستد مثل شخصی است که پای خود را قطع می‌کند و یا زهر می‌نوشد.

7 Visne henger benene på den lamme og likeså ordsprog i munnen på dårer.

مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید، مانند پای لنگ، سست است.

8 Lik den som legger sten i slyngen, er den som gir en dåre ære.

احترام گذاشتن به شخص نادان، مانند بستن سنگ به فلاخن، کار احمقانه‌ای است.

9 Som en torn i en drukken manns hånd, slik er et ordsprog i dårers munn.

مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید همچون خاری که به دست آدم مست فرو می‌رود و او حس نمی‌کند، بی‌اثر است.

10 En mester får alt i stand, men den som leier en dåre, er lik den som leier en som går forbi.

کسی که نادان یا هر رهگذری را استخدام می‌کند، مانند تیراندازی است که بی‌هدف تیر رها کرده، هر رهگذری را مجروح می‌سازد.

11 Lik hunden som vender tilbake til sitt eget spy, er en dåre som kommer igjen med sin dårskap.

همان‌طور که سگ به قی خود باز می‌گردد، آدم احمق نیز حماقت خود را تکرار می‌کند.

12 Ser du en mann som er vis i egne øine - det er mere håp for dåren enn for ham.

کسی که در نظر خود عاقل است از یک نادان هم نادانتر است.

13 Den late sier: Det er en løve på veien, en løve i gatene.

آدم تنبل پایش را از خانه بیرون نمی‌گذارد و می‌گوید: «شیرهای درنده در کوچه‌ها هستند!»

14 Døren dreier sig på sitt hengsel, og den late snur sig på sitt leie.

او مانند دری که بر پاشنه‌اش می‌چرخد، در رختخوابش می‌غلتد و از آن جدا نمی‌شود.

15 Den late stikker sin hånd fatet; han gider ikke føre den tilbake til sin munn.

دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمی‌گذارد.

16 Den late er visere i egne øine enn syv som svarer med forstand.

با این حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل می‌داند.

17 Lik den som tar fatt i øret på en hund som løper forbi, er den som lar sig egge til vrede over en trette som ikke kommer ham ved.

کسی که در نزاعی دخالت می‌کند که به او مربوط نیست مانند شخصی است که گوشهای سگی را می‌کشد.

18 Lik en gal mann som kaster ut brandpiler og skyter og dreper,

شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد بگوید که شوخی کرده است، مثل دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرت می‌کند.

19 er en mann som har sveket sin venn og så sier: Jeg spøker jo bare!

20 Når det er forbi med veden, slukner ilden, og når det ingen øretuter er, stilles trette.

هیزم که نباشد آتش خاموش می‌شود، سخن‌چین که نباشد نزاع فرو می‌نشیند.

21 Som kull blir til glør, og som ved nærer ild, slik voldes kiv av en trettekjær mann.

همان‌طور که زغال و هیزم آتش را مشتعل می‌کند، مرد ستیزه‌جو هم جنگ و نزاع بر پا می‌نماید.

22 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

سخنان سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

23 Lik et lerkar som er overdratt med bly-glette, er brennende leber sammen med et ondt hjerte.

سخنان زیبا و فریبنده، شرارت دل را پنهان می‌سازد، درست مانند لعابی که ظرف گلی را می‌پوشاند.

24 Med sine leber skaper den hatefulle sig til, men i sitt indre gjemmer han svik.

شخص کینه‌توز با حرفهایش کینهٔ دلش را مخفی می‌کند؛

25 Når han gjør sin røst blid, så tro ham ikke! For der er syv vederstyggeligheter i hans hjerte.

اما تو گول حرفهای فریبندهٔ او را نخور، زیرا دلش پر از نفرت است.

26 Den hatefulle skjuler sig i svik, men hans ondskap blir åpenbar i forsamlingen.

اگرچه نفرتش را با حیله پنهان می‌کند، اما سرانجام پلیدی او بر همگان آشکار خواهد شد.

27 Den som graver en grav, skal falle i den, og den som velter en sten op, på ham skal den rulle tilbake.

هر که برای دیگران چاه بکند، خود در آن خواهد افتاد. هر که سنگی به طرف دیگران بغلتاند، آن سنگ برمی‌گردد و بر روی خود او می‌افتد.

28 En løgnaktig tunge hater dem som den har knust, og en falsk munn volder fall.

زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار می‌آورد.