Salomos Ordsprog 18
1 Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.
Munhu asina ukama navamwe anongozvitsvakira zvake; anozvidza kutonga kwakanaka kwose.
2 Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.
Benzi harifariri kunzwisisa, asi rinofarira kungotaura zvarinofunga chete.
3 Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.
Panosvika chakaipa, kuzvidzwa kunouyawo, uye kana nyadzi dzichisvika kusakudzwa kwasvikawo.
4 Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.
Mashoko omuromo womunhu imvura yakadzika, asi tsime rouchenjeri chitubu chinoyerera.
5 Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.
Hazvina kunaka kutsaura akaipa kana kusaruramisira asina mhosva.
6 Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.
Miromo yebenzi inoriunzira kukakavara, uye muromo wake unomukokera kurohwa.
7 Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.
Muromo webenzi ndiwo kuparadzwa kwaro, uye miromo yaro ndiwo musungo kumweya waro.
8 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.
Mashoko amakuhwa akaita semisuva yakanakisisa; anoenda pakadzikadzika mukati momunhu.
9 Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.
Uyo ano usimbe pakubata kwake ihama youyo anoparadza.
10 Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.
Zita raJehovha inhare yakasimba; vakarurama vanomhanyira kwariri vagochengetedzwa.
11 Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.
Pfuma yavapfumi ndiro guta ravo rina masvingo; vanoriona sorusvingo rurefu pakufunga kwavo.
12 Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.
Kuparadzwa kusati kwasvika, mwoyo womunhu unozvikudza, asi kuzvininipisa kunotangira kukudzwa.
13 Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.
Uyo anopindura asati anzwa, ndihwo upenzi hwake nokunyadziswa kwake.
14 En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?
Mweya womunhu unomusimbisa panguva yokurwara, asi mweya wakapwanyika ndiani angautakura?
15 Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.
Mwoyo woune njere unowana ruzivo, nzeve dzowakachenjera dzinorutsvaka.
16 Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.
Chipo chinozarurira nzira kune achipa, uye chinomusvitsa pamberi pavakuru.
17 Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.
Anotanga kusvitsa nyaya yake anoita seakanaka, kusvikira mumwe auya mberi kuzomubvunza.
18 Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.
Kukanda mijenya kunopedza gakava, uye kunotonga pakati pavaviri vanopikisana zvikuru.
19 En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.
Hama yatadzirwa yakavangarara kupfuura guta rakakomberedzwa namasvingo, uye kukakavara kwakafanana namazariro amasuo omuzinda wamambo.
20 Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.
Kubva pazvibereko zvomuromo wake dumbu romunhu rinogutiswa; nezvinobva pamiromo yake achagutiswa.
21 Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.
Rurimi rune simba roupenyu norufu, uye vaya vanoruda vachadya chibereko charwo.
22 Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.
Uyo anowana mudzimai anowana chinhu chakanaka, uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.
23 I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.
Murombo anokumbira kuitirwa tsitsi, asi mupfumi anopindura nehasha.
24 En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.
Munhu ane shamwari dzakawanda angangoparadzwa, asi kune shamwari inonamatira kupfuura hama.
