Salomos Ordsprog 18
1 Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
