< Salomos Ordsprog 18 >

1 Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.
آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.
2 Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.
نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.
3 Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.
گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.
4 Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.
سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.
5 Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.
طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.
6 Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.
سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.
7 Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.
زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.
8 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.
سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
9 Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.
کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.
10 Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.
اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.
11 Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.
اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.
12 Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.
تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.
13 Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.
چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.
14 En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?
وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟
15 Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.
اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.
16 Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.
هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.
17 Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.
دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.
18 Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.
قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.
19 En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.
به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.
20 Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.
انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.
21 Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.
مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.
22 Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.
وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.
23 I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.
درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.
24 En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.
هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

< Salomos Ordsprog 18 >