< Salomos Ordsprog 16 >

1 Hjertets råd hører mennesket til, men fra Herren får tungen sitt svar.
Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.
2 Alle en manns veier er rene i hans egne øine, men Herren veier åndene.
Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.
3 Legg dine gjerninger på Herren, så skal dine råd ha fremgang.
Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.
4 Herren har gjort hver ting til dens øiemed, også den ugudelige til straffens dag.
Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.
5 Enhver overmodig er en vederstyggelighet for Herren; visselig, en slik mann blir ikke ustraffet.
Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.
6 Ved kjærlighet og trofasthet utsones misgjerning, og den som frykter Herren, holder sig fra det onde.
Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.
7 Når Herren har behag i en manns ferd, da gjør han at endog hans fiender holder fred med ham.
Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.
8 Bedre er lite med rettferdighet enn stor vinning med urett.
Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.
9 Menneskets hjerte tenker ut sin vei, men Herren styrer hans gang.
La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.
10 Guddoms-ord er på kongens leber; hans munn skal ikke forsynde sig når han dømmer.
Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.
11 Rett vekt og rette vektskåler hører Herren til; alle vektstener i pungen er hans verk.
Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.
12 Ugudelige gjerninger er en vederstyggelighet for konger; for ved rettferdighet blir tronen trygget.
Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.
13 Rettferdige leber er til velbehag for konger, og den som taler det som rett er, elsker de.
Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.
14 En konges vrede er dødens bud, men en vis mann stiller vreden.
Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.
15 I lyset fra kongens åsyn er det liv, og hans nåde er som en sky med vårregn.
Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.
16 Å vinne visdom - hvor meget bedre er det ikke enn gull! Og å vinne forstand er mere verdt enn sølv.
Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.
17 De opriktiges vei er å holde sig fra det onde; den som akter på sin vei, bevarer sitt liv.
La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.
18 Forut for undergang går overmot, og forut for fall stolt mot.
Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.
19 Det er bedre å være ydmyk sammen med dem som er i nød, enn å dele bytte med de overmodige.
Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.
20 Den som akter på ordet, skal finne lykke, og den som setter sin lit til Herren, er salig.
Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.
21 Den som er vis i hjertet, blir kalt forstandig, og lebers sødme fremmer lærdom.
Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.
22 Klokskap er en livsens kilde for dem som eier den, men dårers straff er deres egen dårskap.
Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.
23 Den vises hjerte gjør hans munn forstandig og legger mere og mere lærdom på hans leber.
La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.
24 Milde ord er kostelig honning, søt for sjelen og en lægedom for kroppen.
Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.
25 Mangen vei tykkes en mann rett, men enden på det er dødens veier.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
26 Arbeiderens sult arbeider for ham; for hans munn driver ham frem.
Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.
27 En niding graver en ulykkesgrav, og på hans leber er det likesom en fortærende ild.
Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.
28 En falsk mann volder trette, og en øretuter skiller venn fra venn.
Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.
29 En voldsmann forlokker sin næste og fører ham inn på en vei som ikke er god.
Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.
30 Den som lukker sine øine for å tenke på svik, og den som kniper sine leber sammen, han har allerede fullført det onde.
Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.
31 Grå hår er en fager krone; den finnes på rettferdighets vei.
Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.
32 Den langmodige er bedre enn en veldig helt, og den som styrer sitt sinn, er bedre enn den som inntar en by.
Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.
33 I kappens fold rystes loddet, men avgjørelsen kommer alltid fra Herren.
Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.

< Salomos Ordsprog 16 >