< Salomos Ordsprog 14 >

1 Kvinners visdom bygger sitt hus, men dårskap river det ned med sine hender.
ژنی دانا ماڵی خۆی بنیاد دەنێت، گێلیش بە دەستی خۆی کاولی دەکات.
2 Den som vandrer i opriktighet, frykter Herren; men den som går krokveier, forakter ham.
ئەوەی ڕاستەڕێیەکەی خۆی بگرێت لەخواترسە، بەڵام ئەوەی ڕێگای خۆی خوار بکاتەوە سووکایەتی پێ دەکات.
3 I dårens munn er et ris for hans overmot, men de vises leber er deres vern.
گێل بە قسەکانی خۆی تووشی گۆچانی سزادان دەبێت، بەڵام دانایان لێوەکانیان دەیانپارێزن.
4 Hvor det ingen okser er, der er krybben tom; men rikelig vinning kommer ved oksens kraft.
کە مانگا نەبێت ئاخوڕ بەتاڵە، دروێنەی زۆریش بە هێزی گایە.
5 Trofast vidne lyver ikke, men den som taler løgn, er et falskt vidne.
شایەتی دەستپاک درۆ ناکات، بەڵام شایەتی درۆزن درۆ بڵاو دەکاتەوە.
6 Spotteren søker visdom, men finner den ikke; men for den forstandige er kunnskap lett å vinne.
گاڵتەجاڕ داوای دانایی دەکات و نایدۆزێتەوە، بەڵام زانیاری بۆ تێگەیشتوو ئاسانە.
7 Når du går fra en dåre, har du ikke funnet forstand på hans leber.
لەبەردەم کەسی گێل دووربکەوە، چونکە لە لێوەکانی زانیاری نابیستیت.
8 Den klokes visdom er at han forstår sin vei, men dårers dårskap er at de bedrar sig selv.
دانایی ژیر تێگەیشتنی ڕێگای خۆیەتی، بەڵام گێلایەتی گێلەکان فریودانە.
9 Dårer spottes av sitt eget skyldoffer, men blandt de opriktige råder Guds velbehag.
گێلەکان گاڵتە بە تاوان دەکەن، بەڵام لەنێو سەرڕاستان ڕەزامەندی خودا دەدۆزرێتەوە.
10 Hjertet kjenner sin egen bitre smerte, og i dets glede blander ingen fremmed sig.
هەر دڵێک تاڵیێتی گیانی خۆی دەزانێت، کەسیش لە خۆشییەکەیدا بەشداری ناکات.
11 De ugudeliges hus skal ødelegges, men de opriktiges telt skal blomstre.
ماڵی بەدکارەکان کاول دەبێت، بەڵام ڕەشماڵی سەرڕاستان گەشە دەکات.
12 Mangen vei tykkes en mann rett, men enden på det er dødens veier.
ڕێگا هەیە لەبەرچاوی مرۆڤ ڕاست دیارە، بەڵام کۆتاییەکەی بەرەو مردنە.
13 Endog under latter har hjertet smerte, og enden på gleden er sorg.
بگرە لە پێکەنینیشدا دڵ تەنگ دەبێت، لەوانەیە کۆتایی خۆشیش خەم بێت.
14 Av sin ferd skal den frafalne mettes, og en god mann holder sig borte fra ham.
کەسی ڕاڕا لە ڕێگای خۆی تێر دەبێت، پیاوچاکیش لەوەی کە هەیەتی.
15 Den enfoldige tror hvert ord, men den kloke akter på sine skritt.
ساویلکە بە هەموو قسەیەک بڕوا دەکات، بەڵام ژیر دەڕوانێتە هەنگاوەکانی خۆی.
16 Den vise frykter og holder sig fra det onde, men dåren er overmodig og trygg.
کەسی دانا لە خودا دەترسێت و لە خراپە لادەدات، بەڵام گێل سەرگەرمە و پشت ئەستوورە.
17 Den bråsinte gjør dårskap, og en svikefull mann blir hatet.
کەسی هەڵەشە ڕەفتاری گێلانە دەکات، پیاوی تەڵەکەبازیش مایەی ڕقە.
18 De enfoldige har fått dårskap i arv, men de kloke krones med kunnskap.
ساویلکەکان میراتگری گێلایەتین، بەڵام ژیرەکان سەریان بە زانیاری دەڕازێنرێتەوە.
19 De onde må bøie sig for de gode, og de ugudelige ved den rettferdiges porter.
بەدکاران لەبەردەم پیاوچاکان دەچەمێنەوە، خراپەکارانیش لە بەردەرگای کەسی ڕاستودروست.
20 Endog av sin venn blir den fattige hatet; men de som elsker en rik, er mange.
هەژار تەنانەت دراوسێکەشی ڕقی لێی دەبێتەوە، بەڵام دەوڵەمەند دۆستی زۆرە.
21 Den som forakter sin næste, synder; men salig er den som ynkes over arminger.
ئەوەی سووکایەتی بە دراوسێکەی بکات گوناه دەکات، بەڵام خۆزگە دەخوازرێ بەوەی لەگەڵ هەژاران میهرەبانە.
22 Skal ikke de fare vill som tenker ut det som ondt er? Men miskunnhet og trofasthet times dem som optenker godt.
ئایا وێڵ نابن ئەوانەی پیلانی خراپە دادەڕێژن؟ بەڵام خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی لەگەڵ ئەوانەیە کە پلانی چاکە دادەڕێژن.
23 Ethvert møiefullt arbeid gir vinning, men tomt snakk fører bare til tap.
لە هەموو ماندووبوونێک سوود هەیە، بەڵام تەنها قسەی لێوان بێت بەرەو نەبوونییە.
24 De vises rikdom er deres krone, men dårenes dårskap er og blir dårskap.
دەوڵەمەندی تاجی دانایانە، بەڵام گێلایەتی نادانایان دەڕازێنێتەوە.
25 Et sanndru vidne frelser liv, men den som taler løgn, er full av svik.
شایەتی ڕاستگۆ دەربازکەری خەڵکە، بەڵام ئەوەی درۆ بڵاو دەکاتەوە تەفرەدەرە.
26 Den som frykter Herren, har et sterkt vern, og for hans barn skal Herren være en tilflukt.
ئەوەی لە یەزدان بترسێت دڵنیاییەکی بەهێزی هەیە، بۆ کوڕەکانیشی دەبێتە پەناگا.
27 Å frykte Herren er en livsens kilde, så en slipper fra dødens snarer.
لەخواترسی کانی ژیانە، بۆ دوورکەوتنەوە لە داوی مردن.
28 Meget folk er kongens ære, men mangel på folk er fyrstens fall.
زۆری گەل شکۆمەندییە بۆ پاشا، بەڵام نەمانی گەل شکستی میرە.
29 Den langmodige har stor forstand, men den bråsinte viser stor dårskap.
ئەوەی درەنگ تووڕە بێت باش تێدەگات، بەڵام ئەوەی هەڵەشە بێت گێلایەتی دەردەخات.
30 Et saktmodig hjerte er legemets liv, men hissighet er råttenhet i benene.
دڵی ئارام ژیان بە جەستە دەبەخشێت، بەڵام ئیرەیی ئێسک کلۆر دەکات.
31 Den som trykker en arming, håner hans skaper, men den som har medynk med den fattige, ærer skaperen.
ئەوەی ستەم لە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، بەڵام ئەوەی لەگەڵ نەدار میهرەبانە ڕێز لە خودا دەگرێت.
32 Når ulykken rammer den ugudelige, kastes han over ende; men den rettferdige er frimodig i døden.
خراپەکار بە خراپەکانی خۆی دەکەوێنرێت، بەڵام کەسی ڕاستودروست لە مردنیشی پەناگای هەیە.
33 I den forstandiges hjerte holder visdommen sig stille, men i dårers indre gir den sig til kjenne.
دانایی لەناو دڵی کەسی تێگەیشتوو دەحەسێتەوە، هەروەها گێلەکان تەنانەت ناواخنیشیان دەزانرێت.
34 Rettferdighet ophøier et folk, men synden er folkenes vanære.
ڕاستودروستی نەتەوە بەرز دەکاتەوە، بەڵام گوناه شەرمەزاری گەلانە.
35 En klok tjener vinner kongens yndest, men over en dårlig tjener kommer hans vrede.
ڕەزامەندی پاشا بۆ خزمەتکاری وریایە، بەڵام تووڕەبوونی لە خزمەتکاری شەرمەزارە.

< Salomos Ordsprog 14 >