Salomos Ordsprog 13
1 En vis sønn hører på sin fars tilrettevisning, men en spotter hører ikke på irettesettelse.
Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
2 Av sin munns frukt nyter en mann godt, men de troløses hu står til vold.
İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
3 Den som vokter sin munn, bevarer sitt liv; den som lukker sine leber vidt op, ham blir det til ulykke.
Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
4 Den late attrår og får intet, men de flittige næres rikelig.
Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
5 Den rettferdige hater løgnaktige ord, men den ugudelige gjør det som ondt og skammelig er.
Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
6 Rettferdighet verner den som lever ustraffelig, men ugudelighet feller den som gjør synd.
Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
7 Den ene ter sig som en rik mann og har dog slett ingen ting, og den andre ter sig som en fattig mann og har dog meget gods.
Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
8 En manns rikdom er løsepenger for hans liv, men den fattige er det ingen som truer.
Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
9 De rettferdiges lys skinner lystig, men de ugudeliges lampe slukner.
Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
10 Ved overmot voldes bare trette, men hos dem som lar sig råde, er visdom.
Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
11 Lett vunnet rikdom minker, men den som samler litt efter litt, øker sitt gods.
Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
12 Langvarig venting gjør hjertet sykt, men et opfylt ønske er et livsens tre.
Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
13 Den som forakter ordet, ødelegger sig selv; men den som frykter budet, han får lønn.
Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
14 Den vises lære er en livsens kilde, ved den slipper en fra dødens snarer.
Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
15 Ved god forstand vinner en menneskenes yndest, men de troløses vei er hård.
Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
16 Hver den som er klok, går frem med forstand, men en dåre utbreder dårskap.
Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
17 Et ugudelig sendebud faller i ulykke, men et trofast bud er lægedom.
Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
18 Armod og skam får den som ikke vil vite av tukt; men den som akter på refselse, blir æret.
Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
19 Opfylt ønske er søtt for sjelen, men å holde sig fra det onde er en vederstyggelighet for dårer.
Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
20 Søk omgang med de vise, og du skal bli vis; men dårers venn går det ille.
Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
21 Ulykke forfølger syndere, men rettferdige lønnes med godt.
Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
22 Den gode efterlater arv til barnebarn, men synderens gods er gjemt til den rettferdige.
Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
23 De fattiges nyland gir meget føde; men mangen rykkes bort fordi han ikke gjør det som rett er.
Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
24 Den som sparer sitt ris, hater sin sønn; men den som elsker ham, tukter ham tidlig.
Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
25 Den rettferdige eter så han blir mett, men de ugudeliges buk blir tom.
Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
