< Salomos Ordsprog 12 >
1 Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.