Salomos Ordsprog 12
1 Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.
Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2 Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.
Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3 Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.
Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.
Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5 De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.
Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6 De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.
Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7 De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.
Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8 En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.
Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9 Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.
Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10 Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.
Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11 Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.
Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12 Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.
Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13 I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.
W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14 Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.
Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15 Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16 Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.
Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
17 Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.
Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18 Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.
Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19 Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.
Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20 Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.
Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21 Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.
Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22 Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.
Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
23 Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.
Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
24 Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.
Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
25 Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.
Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
26 Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.
Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
27 Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.
Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
28 På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.
Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
